آخرین خبرها:
شناسه خبر: 33029

ادعای کاهش آمار اشتغال در بوته نقد

ادعای کاهش آمار اشتغال در بوته نقد / پرسش ساده و دشوار این است؛ آیا سیاست‌های دولت سیدابراهیم رئیسی در جهت افزایش اشتغال است؟

ادعای کاهش آمار اشتغال در بوته نقد
پرسش ساده و دشوار این است؛ آیا سیاست‌های دولت سیدابراهیم رئیسی در جهت افزایش اشتغال است؟
اخبار سبز کشاورزی ؛ نادر کریمی جونی | پیش از ورود به بیان پاسخ این سوال باید توضیح داده شود که هرچه در مورد سیاست‌های فعلی اشتغال گفته شود در واقع دفاع از کارنامه یا عملکرد دولت‌های پیشین و نیز پاک کردن اشتباه‌های گذشته نیست و نقد وضعیت فعلی، لزوما به این معنی نیست که سیاست گذاری‌ها، تصمیم سازی‌ها؛ عملکردها و اجرای سیاست‌ها در گذشته و در دولت‌های پیشین بهتر، صحیح‌تر و دقیق‌تر بوده یا تاثیر بهتری بر جامعه کار و کارگری ایران داشته است.
بیشتر بخوانید: کارت های بازی ایران در بازار نفت
دولت سیدابراهیم رئیسی از ابتدای روی کار آمدن، کاستن از شمار بیکاران را جزء سیاست‌های اصولی و قطعی خود قرار داده است. همچنین توجه به کارگر و تامین وی، از راهبردهای این دولت اعلام شده است.
دولت سیدابراهیم رئیسی در ابتدا و برای بالا بردن میزان اشتغال به باز فعال کردن کارگاه‌ها و کارخانه‌های تعطیل و نیمه تعطیل همت گماشت.
در واقع این سیاست مناسبی بود تا با استفاده از سرمایه‌گذاری‌های پیشین و هزینه‌هایی که در گذشته انجام شده ولی هم اکنون راکد مانده است، میزان اشتغال افزایش یابد.
در این باره، کارخانه‌هایی که در گذشته سرمایه‌گذاری و تاسیس شده بودند، ولی هم اکنون به دلیل مشکلات مختلف تعطیل یا نیمه تعطیل شده یا با ظرفیت عملی پایین فعالیت می کردند، مورد توجه دولتمردان و نمایندگان استانی آنان-استاندار- قرار گرفت.
کاملا قابل درک است که برای چنین کارگاه ها و کارخانه هایی نیازی به سرمایه گذاری تاسیس وجود ندارد. حتی برخی از این واحد نه به خاطر سرمایه و پول که به خاطر سخت گیری های دستگاه های اجرائی از جمله شهرداری، استانداری، محیط زیست، سازمان امور مالیاتی و… تعطیل شده بودند یا بانک ها عامل ورشکستگی و نابودی آن واحدهای تولیدی شده بودند.
روشن است که در چنین مواردی البته نیازی به هزینه کرد و تامین سرمایه نیست، بلکه کافی است سخت گیری های اعمال شده به سهل گیری تبدیل شود تا واحد تولیدی حیات خود را از سر بگیرد، کارگران به سر کار خویش برگردند و چرخه اقتصادی بنگاه تولیدی مجددا عملیاتی شود، اما این اقدام ها در واقع ایجاد اشتغال نیست، چراکه آمار کارگران این واحد در سرشماری و آمارگیری، در زمره کارگران ثبت شده نه افراد بیکار و به همین دلیل بازگشت این افراد به کارخانه و فعال سازی آن واحدهای تعطیل یا نیمه تعطیل واقعا اشتغال جدید ایجاد نمی کند و از آمار بیکاری نمی کاهد.
نمی توان انکار کرد که راه اندازی محدود این واحدهای تولیدی تاثیر قابل درکی بر روی اقتصاد استان دارد، ولی از آنجا که کارگران بیکار شده این واحدها در فهرست افراد بیکار دسته بندی نشده اند، این اشتغال ها، از سرجمع آمار بیکاران کشور نکاسته است.
نکته جالب توجه در این باره آن است که در مواردی که کارگران بیکار شده این واحدهای تولیدی، اخراج و به اداره کار شهرستان یا استان معرفی شده بودند و یا کارگاه شده پس از راه اندازی مجدد، طرح توسعه اجرا کرده و به محصولات یا حجم تولید خود افزوده که در این موارد کارگاه و واحد تولیدی ناچار به جذب کارگران و نیروی کار جدید شده است که این موارد البته در زمره ایجاد اشتغال جدید محسوب می شود و از آمار بیکاران می کاهد.
در این باره پرسش قابل تامل میزان سرمایه گذاری دولت برای ایجاد اشتغال است. تردیدی نیست که سید ابراهیم رئیسی و همکارانش از ابتدای به قدرت رسیدن یکی از سیاست های اصلی خود را اتمام پروژه های نیمه تمام معرفی کردند و رئیس جمهور بارها و به طور علنی تصریح کرده که از تعریف و یا کلنگ زنی پروژه جدید خودداری کند.
این امر از یک سو باعث شد تا دولت برای ادامه فعالیت های خود سرمایه چندانی نیاز نداشته باشد و از سوی دیگر این امکان برای دستگاه اجرایی فراهم آمده که بتواند با تداوم بخشیدن به فعالیت کارگاهی پروژه ها، کارگران رفته و بیکار شده را به کار بازگرداند، اما همه این اقدامات نه سرمایه گذاری برای ایجاد اشتغال محسوب می شود، نه اشتغال جدید ایجاد می کند و نه احتمال در آمار بیکاری تاثیر چندانی می گذارد، از این روست که ناظران با بیان اینکه در دولت سید ابراهیم رئیسی سرمایه گذاری قابل توجهی برای ایجاد اشتغال صورت نپذیرفته، نسبت به آمارها و ادعاهای مطرح شده در زمینه توسعه اشتغال کشور ابراز تردید می کنند.
دیدگاه تان را بنویسید

چندرسانه‌ای