بیماری «تب شالیزار» را بیشتر بشناسیم
برنج، یکی از موادغذایی است که در سفره ایرانیان جایگاه بسیار ویژه‌ای دارد و معمولا در جشن‌ها، شادی‌ها، عزا و عروسی‌ها و ... یکی از غذاهای اصلی است و علاوه بر
برنج، یکی از موادغذایی است که در سفره ایرانیان جایگاه بسیار ویژه‌ای دارد و معمولا در جشن‌ها، شادی‌ها، عزا و عروسی‌ها و … یکی از غذاهای اصلی است و علاوه بر آن، خانواده‌ها در طول روزهای هفته به‌طور معمول چند نوبت برنج در برنامه غذایی‌شان دارند.
اخبار سبز کشاورزی ؛ اما شاید بسیاری از کسانی که این غذای خوشمزه و لذیذ را میل می‌کنند، ندانند که با چه مشقت‌ها و سختی‌هایی توسط کشاورزان و شالیکاران تولید و در اختیار آنها قرار می‌گیرد. برنج را اصطلاحا «به رنج» می‌گویند و کسانی که اندک آشنایی با کشاورزی و زراعت این محصول دارند، انصافا می‌دانند که تولید آن با چه رنج‌هایی همراه است.
تب شالیزار
در کنار همه سختی‌های تولید برنج، یک نوع بیماری خطرناک است که شالیکاران و افر ادی که با تولید این محصول سر و کار دارند را تهدید می‌کند و آن هم بیماری «لپتوسپیروز» یا اصلاحا تب شالیزار است که یک بیماری مشترک بین انسان و دام یا اصطلاحا «زئونوز» محسوب می‌شود.
این بیماری در فصول بهار و تابستان و زمانیکه اوج فعالیت برنج‌کاران است، به سراغ شالیکاران می‌آید و سلامتی آنها را تهدید و حتی متاسفانه گاهی باعث مرگ نیز می‌شود.
تب شالیزار، چنانکه گفته شد، بیماری عفونی مشترک بین انسان و حیوان است. عامل بیماری لپتوسپیروز باکتری خمیده از جنس «لپتوسپیدا» است که از طریق ادرار حیوان آلوده مانند گاو و گوسفند و برخی حیوانات جونده مانند موش، وارد آب‌ها و محیط اطراف می‌شود و اگر فردی با پای برهنه و خصوصا زخمی وارد این آب‌ها شود یا در آن شنا کنند، عامل بیماری می‌تواند وارد بدن گردد و پس از حدود یک هفته (اصطلاحا دوره کمون) علائم بیماری ظاهر می‌شود. حدود 13 نوع ژنتیکی مختلف از لپیتوپسیروز وجود دارد که عامل این بیماری در انسان هستند.
دست زدن به طناب حیوان آلوده و همچنین تماس با علف‌های آلوده نیز می‌تواند موجب انتقال بیماری شود.
علائم بیماری
برخی از علائم بیماری «لپتوسپیروز» شبیه آنفولانزا و کرونا است که از آن جمله می‌توان تب، سردرد، تهوع و استفراغ را نام برد.
این بیماری می‌تواند هیچ نشانگانی نداشته باشد، یا نشانگان ملایمی مانند سردرد، درد عضله و تب به همراه داشته باشد. اما گاهی نشانگان شدیدی مانند خونریزی ریوی یا حتی «مننژیت» نیز به همراه دارد.
اگر بیماری در فرد ایجاد زردی و نارسایی کلیه و خونریزی کند، آن‌گاه بیماری به‌عنوان بیماری «ویل (Weil's Disease) شناخته می‌شود. اگر عفونت باعث خونریزی شدید شش‌ها شود، آن را سندروم خونریزی ریوی شدید تشخیص خواهند داد.
بیماری معمولا از طریق ادرار حیوانات یا آب و خاکی که حاوی ادرار حیوان آلوده باشد و تماس با زخم‌ها و حفره‌های درون پوست، چشم‌ها، دهان یا بینی منتقل می‌شود.
در کشورهای در حال توسعه، این بیماری معمولا کشاورزان و افرادی که بیشتر در معرض محیط‌های مستعد هستند، دیده می‌شود. در کشورهای توسعه یافته، این بیماری اغلب در افرادی رخ می‌دهد که در محیط‌های باز و در مناطق گرم و مرطوب فعالیت زیادی دارند.
راه‌های پیشگیری
-
کشاورزان بهتر است هنگام کار در شالیزارها یا محیط‌های مستعد، با پای برهنه و به‌خصوص دست و پای زخمی نباشند.
-
پرهیز از تماس آب راکد با چشم یا مخاط یا از طریق نوشیدن نیز جزو مواردی است که باید رعایت کرد.
-
این بیماری حتی می‌تواند از طریق تنفس(ائروسل) نیز منتقل شود.
