تالاب‌های خوزستان در آستانه نابودی
تالاب‌های خوزستان، پهنه‌های بومی ارزشمندی هستند که همیشه زندگی در آن‌ها جریان داشته است. همه می‌دانیم که حیات تالابها به آب وابسته است
تالاب‌های خوزستان، پهنه‌های بومی ارزشمندی هستند که همیشه زندگی در آن‌ها جریان داشته است. همه می‌دانیم که حیات تالابها به آب وابسته است و اگر آب نباشد تالاب نیست اما در سال‌های اخیر خشکسالی و سوءمدیریت منابع آبی به هیچ تالابی رحم نکرده و حالا نفس این عرصه‌ها به شماره افتاده است.
اخبار سبز کشاورزی به نقل از ایسنا ؛ سال‌ها است کارشناسان و فعالان محیط زیست نسبت به عواقب خشک شدن تالابها هشدار می‌دهند؛ خشک شدن تالابها تنها به یک استان و کشور آسیب نمی‌رساند، ریزگردهایی که از کف خشک تالابها بلند می‌شوند، مرز جغرافیایی نمی‌شناسند و می‌توانند تا کیلومترها آن طرف‌تر بروند. اینجا است که متوجه می‌شویم آسیب رساندن به طبیعت برای انسان ارزان تمام نخواهد شد.
این تالابها هستند که می‌توانند جلوی وقوع سیل و ریزگرد را بگیرند و به دلیل پوشش گیاهی مناسب و آب، علاوه بر تامین معیشت افراد بومی می‌توانند مکانی مناسب برای زندگی گیاهان و پرندگان باشند.
تالاب هورالعظیم
تالابها با وسعت زیاد خود و پوشش گیاهی متراکم علاوه بر تولید اکسیژن، جلوی وقوع گرد و غبار و آلودگی هوا را می‌گیرند اما این روزها تالابها حال خوشی ندارند و یکی از دلایل شدت گرفتن گرد و غبار در سال‌های اخیر نیز خشکی بخشی از تالاب‌های خوزستان بوده است.
خوزستان تالاب‌های بسیار مهمی از جمله تالاب شادگان و هورالعظیم دارد؛ هورالعظیم بزرگترین تالاب مرزی کشور و تالابی مشترک بین ایران و عراق است که دو سوم مساحت آن در عراق قرار دارد. تالاب بین‌المللی شادگان نیز با وسعت ۴۵۰ هزار هکتار و اکوسیستمی گسترده، در جنوب شهر شادگان واقع شده است و طبق مصوبه کنوانسیون رامسر جزو ۲۴ تالاب بین‌المللی جهان محسوب می‌شود.
خشک کردن تالاب هورالعظیم برای جاده‌سازی شرکت‌های نفتی، تخلیه پسماندهای نفتی در محدوده تالابی، تخلیه پساب نیشکر و ورود فاضلاب به تالاب شادگان، خشکسالی و تامین نشدن حق‌آبه تالابها، همه و همه موجب شده‌اند که وضعیت تالاب‌های خوزستان بدتر شود و امیدی به جان گرفتن دوباره این تالابها نباشد.
فعالیت نفتی در تالاب هورالعظیم
به گزارش ایسنا، ۱۳ بهمن‌ماه مصادف با ۲ فوریه، روز جهانی تالابها نام گرفته است. در سال ۱۳۴۹ خورشیدی در چنین روزی در شهر رامسر، معاهده جهانی برای حفاظت از تالابها به تصویب رسید که به کنوانسیون رامسر مشهور است.
تالابها با کارکردهای زیاد خود، نقش پررنگی در اکوسیستم و حیات بشری دارند. ارزش اقتصادی تالابها حدود ۱۰ برابر جنگل‌ها و ۲۰۰ برابر زمین‌های کشاورزی است اما تالاب‌هایی که روزی بهشت پرندگان و جانداران بوده‌اند و مردم محلی زیادی از آن‌ها امرار معاش می‌کردند، حالا حال خوبی ندارند و در مرز نابودی هستند.
وضعیت تالاب‌های خوزستان قابل دفاع نیست
محمد درویش رئیس کمیته محیط زیست در کرسی سلامت اجتماعی یونسکو و فعال محیط زیست در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به تالاب‌های خوزستان اظهار کرد: پنج تالاب بسیار مهم و استراژیک در خوزستان وجود دارد؛ تالاب هورالعظیم، شادگان، بامدژ، میانگران و شیمبار به ترتیب مهم‌ترین تالاب‌های این استان هستند که ستون حفظ پایداری اکولوژیکی سراسر خوزستان هستند.
وی افزود: از پایین دست سد کرخه تا تالاب هورالعظیم ده‌ها تالاب اقماری وجود دارد که در تابستان امسال همه این تالابها خشک بوده‌اند.
درویش ادامه داد: هر زمان حق‌آبه داده شده و وضعیت این تالابها مطلوب بوده است خوزستان در بهترین حالت قرار داشته اما هر زمانی که به بهانه صنعت و کشاورزی، حق‌آبه تالابها گرفته شده وضعیت خوزستان وخیم می‌شود.
رئیس کمیته محیط زیست در کرسی سلامت اجتماعی یونسکو بیان کرد: در حال حاضر حال تالاب‌های خوزستان خوب نیست و همچنان می‌بینیم به بهانه‌های مختلف حق‌آبه آن‌ها داده نمی‌شود. بخش‌های بزرگی از این تالابها خشک شده‌اند و بخش‌های دیگری که خشک نیستند نیز بیشتر دارای شیرآبه زباله، پساب آلاینده خطرناک کشت و صنعت نیشکر یا فاضلاب‌های شهری و صنعتی هستند و وضعیت اسفناکی دارند و متاسفانه وضعیت تالاب‌های خوزستان قابل دفاع نیست.
