بهبود روابط سیاسی پیش‌نیاز توسعه تجارت

دیپلماسی کشاورزی ایران و عربستان-8

توافق میان ایران و عربستان مدتی است در صدر اخبار قرار دارد و ده‌ها تحلیل، خبر، گزارش و مصاحبه درباره آن ارائه شده است؛ همین در صدر بودن نشان از اهمیت بالای این توافق دارد. در ایران خودمان نیز طبیعتا بیش از سایر نقاط جهان به این توافق پرداخته می‌شود.

اخبار سبز کشاورزی ؛ امیر هوشنگ عسگر سمنانی | ساختار اقتصادی کشور عربستان ‌به صادرات نفت متکی است و ۴۵ درصد از تولید ناخالص داخلی عربستان را درآمدهای نفتی تشكیل می‌دهد. با این همه، شاهد رسیدن به تولید ۸ میلیون و ۴۰۰ هزار تن گندم در این کشور هستیم و به نظر می‌رسد دیپلماسی کشاورزی ایران قوی‌تر یا همطراز با دیپلماسی سیاسی بتواند دو کشور را به هم نزدیک کند.

بیشتر بخوانیم: صلح‌ دو کشور همسايه

در رابطه با همکاری های اقتصادی و کشاورزی ایران و عربستان، با دکتر پیمان بیات لاری، دکترای کارآفرینی بین الملل گفت وگویی انجام دادیم؛ دکتر بیات لاری قریب به 30 سال است که در کار بازرگانی صادرات و واردات به کشور در حوزه های مختلف واردات خودرو و قطعات یدکی و همچنین صادرات محصولات غذایی و کشاورزی تجربه کسب کرده، مشروح این گفت‌وگو را در ادامه می خوانیم:

با توجه به احتمال گشایش و گسترش روابط بین ایران و عربستان، فکر می‌کنید چه فصول مشترکی برای توسعه همکاری‌ها در بخش کشاورزی و مبادلات محصولات غذایی و… بین دو کشور وجود دارد؟

بحث ارتباط کاری و تبادلات بین ایران و عربستان یک پکیج متشکل از چند بخش مختلف است که عبارتند از:

1- سرمایه پذیری از عربستان در پروژه هایی که توسط دولت ایران تصویب می‌شوند و می‌توانند هم توسط بخش خصوصی و دولتی اجرایی شوند.

2- برنامه‌های برندسازی، بازاریابی و فروش محصولاتی که در آنها مزیت رقابتی داریم برای جمعیت ساکن در عربستان.

3- برنامه‌های برندسازی، بازاریابی و فروش محصولات قابل رقابت برای جمعیت متغیر در عربستان مانند حجاج و توریست‌ها.

4- برنامه‌های برندسازی، بازاریابی و فروش با نگاه به بازار آفریقا برای محصولات قابل رقابت ایرانی.

هر بخش باید جداگانه دیده شود و برنامه‌ها و استراتژی‌های مخصوص به آن تدوین و اجرایی شود. این مهم در تعامل نهادهای دولتی به‌عنوان تسهیلگر و بخش خصوصی به‌عنوان مجری باید صورت پذیرد.

برای اینکه بتوانیم از رابطه تجاری با عربستان خوب بهره‌برداری کنیم سرعت عمل دستگاه‌های اداری و بخش خصوصی ما باید به قدری بالا برود که به سرعت ترکیه یا سایر رقبای ایران برای بهره‌برداری از این فرصت‌ها برسد.

می‌دانیم که سیستم اداری ما کند عمل می‌کند و این سیستم اداری کند باعث می شود بسیاری از فرصت ها قبل از اینکه بتوانیم از آن ها بهره برداری کنیم از دست می‌روند. ایجاد یک اکوسیستمی از کسب و کار که بتواند همگام با تحولات و سرعت بین الملل در صادرات، واردات یا در سرمایه گذاری حرکت کند بسیار حائز اهمیت است و اینکه ما قوانین مربوطه به این کار را در کشورمان به گونه‌ای تسهیل کنیم که چالاکی بالایی ایجاد شود.

سرمایه پذیری از کشورها در سایه داشتن طرح های توجیهی مطالعه شده و مصوب دولت با ضمانت بانک مرکزی و همچنین سهولت انتقال سود سرمایه‌گذاری و دارایی‌ها به کشور سرمایه‌گذار در سایه روابط خوب سیاسی ممکن می‌شود.

- نقاط ضعف و قوت کشاورزی عربستان را چگونه ارزیابی می‌کنید و کشاورزی این کشور چه مشابهت‌ها و تفاوت‌هایی با کشاورزی ایران دارد و چه زمینه‌هایی برای همکاری در شرایط کنونی تصور می‌شود؟

از نظر اینجانب عربستان به‌عنوان کشور اول دنیای عرب نقش به‌سزایی در تشویق سرمایه گذاران سایر کشورهای عربی مانند امارات، قطر، بحرین، کویت و… برای ورود به این حوزه دارد. انجام چند پروژه موفق سرمایه گذاری در یک حوزه باعث ایجاد اعتماد سازی در سایر سرمایه گذاران و تسری به دیگر حوزه ها خواهد شد.

در خصوص تجارت با بازار عربستان، محصولاتی را باید در نظر بگیریم که بتوانند به لحاظ کیفیتی، قیمتی، توزیع و پخش، خدمات پس از فروش، طعم و مزه و… قابل رقابت با سایر رقبا باشند، می‌دانیم که کشورهای امارات، قطر، بحرین، عربستان بهترین‌های برندها را در بازارشان دارند، پس ما باید از برندهای کشورمان بهترین‌ها را در آن بازار عرضه کنیم.

- با توجه به بحث کم‌آبی در دو کشور، اقدامات عربستان در زمینه شیرین‌سازی آب و افزایش راندمان آبیاری در کشاورزی آن را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ مقایسه اقدامات آنان با کشور ما چگونه است؟

باتوجه به وضعیت جغرافیایی عربستان و اینکه با دستگاه‌های آب شیرین‌کن را برای کشاورزی می‌توانند استفاده کنند یا طرح‌های هوشمندانه برای گرفتن آب از رطوبت هوا دارند، معتقدم خاک ایران و آب و هوای ایران و میزان آبی که در ایران وجود دارد چندان قابل مقایسه با آن چیزی که در عربستان دیده نمی شود، نیست.

به عبارتی ایران می‌تواند پایگاه تامین محصولات کشاورزی عربستان باشد، ولی این شرایط به صورت بالقوه وجود دارد و برای اینکه بالفعل شود، باید روی حوزه‌های مختلفی کار کنیم، مانند بسته‌بندی، بالا بردن کیفیت محصولات، ارگانیک و غیرتراریخته بودن و روی معرفی محصول ایرانی و برندسازی در بازار عربستان.

همه این موارد یک پیش‌نیاز دارد که شرایط سیاسی و روابط سیاسی دو کشور را در سطحی نگهداریم که مانع برای توسعه تجارت نگردد.

-در بحث خدمات فنی و مهندسی، ارسال دانش فنی، تجهیزات و ماشین‌آلات کشاورزی(با توجه به قیمت رقابتی) اعزام کارشناسان و مهندسان کشاورزی و صنایع غذایی ایران به عربستان و هر موضوع دیگری که به نظر شما امکان طرح داشته باشد را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

در خصوص اعزام خبرگان و کارشناسان به عربستان در حوزه کشاورزی باید شرایط به گونه‌ای باشد که عزیزان پس از کشف نیاز واقعی کشور هدف، بتوانند هم سطح رقبای دیگر پیشنهادهای همکاری و بهبود ارائه دهند. پیشنهادها باید حرفه‌ای و در جهت رفع نیاز با لحاظ تمامی شرایط حاکم به جغرافیای آنجا باشد.

اینکه کارشناسان از طریق کدام شرکت‌ها به آنجا می‌روند و تحت چه شرایطی کار خواهند کرد بسیار مهم است؛ چه بسا کارشناسان و خبرگان ایرانی با داشتن طرح‌های بسیار کاربردی با حقوق بالاتر جذب شرکت‌های خارجی رقیب شوند و طرح‌ها به نام ایران اجرایی نشود.

بیشتر بخوانید:

• آموزه‌های لجستیک عربستان در تجارت محصولات کشاورزی

• عربستان، ما و دیپلماسی کشاورزی