شعارهایی با هدف گشایش صادرات دام

برخلاف آنچه پیش‌بینی می‌شد ماجرای حذف یارانه‌ها و آنچه واقعی‌سازی قیمت‌ها خوانده می‌شد، کماکان پایان نیافته و هنوز پس‌لرزه‌های آن تن فعالان اقتصادی و کشاورزی را می‌لرزاند.

به گزارش اخبار سبز کشاورزی : تازه‌ترین نمونه در این باره، در خصوص دامداری‌ها و عرضه گوشت رخ داده است. معلوم نیست قیمت تمام شده گوشت قرمز برای دام‌های کوچک، مانند گوسفند یا برای دام‌های بزرگ براساس ارقام هزینه‌ای مورد نظر دولت محاسبه می‌شود یا مطابق آنچه دامداران به‌طور عملی مشاهده کرده‌اند، تخمین زده می‌شود، میان این دو رقم تفاوت فاحشی وجود دارد و ناگفته پیداست که آنچه دامداران می‌گویند در واقع برای شنیدن مقامات ارشد بیان می‌شود؛ اما به‌ویژه در مواقع اخیر که دوباره و برای چندمین بار دامداران زبان به انتقاد گشوده‌اند، هیچ یک از مقامات ذی‌ربط و صاحب صلاحیت به این انتقادها پاسخ نداده‌اند.

بیشتر بخوانید: تجمع و اعتراض دامداران نسبت به افزایش هزینه‌های تولید

البته اکنون به لطف شبکه‌های اجتماعی در فضای مجازی و امکانات گوناگون انتشار اطلاعات و اخبار دیگر نمی‌توان نارضایتی‌ها و اعتراض‌ها را حذف و آشغال‌ها را زیر فرش پنهان کرد؛ به همین جهت دامداران توانسته‌اند اعتراضات خود را به گوش همه شهروندان و حتی رسانه‌های فارسی زبان خارج از کشور برسانند.

در مقابل این اعتراض‌ها، وزیر جهاد کشاورزی چندی پیش اعتراض دامداران را رد و از نیروهای مردمی و بسیجی خواست که وارد ماجرا شوند و مشکل را درمورد عرضه دام حل نمایند؛ اما آیا واقعاً امکان این ورود وجود دارد؟

دامداران می‌گویند در ماه‌ها و هفته‌های اخیر هیچ‌گونه نهاده‌ای برای خوراک دام به دامداران تحویل داده نشده است و قیمت جو از یک‌هزار و 350 تومان برای هر کیلو در سال‌های گذشته به 11هزار و 500 تومان برای هر کیلوگرم در سال جاری رسیده است که این افزایش قیمت باید در قیمت تمام شده گوشت قرمز نیز لحاظ شود.

اما در حالی که قیمت جو به‌عنوان یک نهاده دامی هشت برابر شده، قیمت گوشت قرمز رشد چندانی نداشته است. اندک افزایش قیمتی که در بازار برای گوشت قرمز رخ داده، نصیب دلالان و واسطه‌ها شده و به همین دلیل قیمت خرید دام زنده از دامداران تغییر نکرده است.

دامداران می‌گویند با توجه به هشت برابر شدن قیمت نهاده، قیمت گوشت هم باید چند برابر شود که البته به‌طور صریح نمی‌گویند که چه رقمی مدنظر دارند؛ اما اگر منظور آنها هشت برابر شدن قیمت گوشت به نسبت سال 1398 باشد، قیمت گوشت در سال جاری باید به رقمی بالاتر از 600 هزار تومان برای هر کیلو گرم برسد، اما سوال مهم این است که اگر قیمت هر کیلو گرم گوشت قرمز به این رقم برسد چند درصد از شهروندان ایرانی توان خرید این گوشت را خواهند داشت.

مسلم است که در صورت افزایش قیمت جهشی حتما از تعداد خریداران و میزان خرید گوشت قرمز در کشور کاسته خواهد شد و مازاد تولید بیشتری در دامداری‌ها مشاهده می‌گردد.

در آن صورت دام‌های زنده روی دست دامداران باقی خواهد ماند و زیان افزایش قیمت به تولیدکنندگان گوشت باز خواهد گشت.

آیا دامداران این نکته و زیان ناشی از کاهش خرید گوشت را نمی‌دانند یا به‌رغم دانستن اصرار به گران شدن گوشت قرمز می‌نمایند.

به نظر می رسد دامداران از تاثیر گران شدن قیمت گوشت بر میزان و بازار مصرف مطلع هستند؛ اما اصرار آنها برای افزایش قیمت خرید دام زنده بیش از آن که برای کسب درآمد بیشتر از شهروند ایرانی باشد، تلاش برای ایجاد مازاد تولید دام زنده با هدف فشار آوردن به مجموعه دولت و وزارت جهاد کشاورزی برای آزادسازی صادرات دام است.

در واقع دامدار ایرانی می‌داند که بازار داخلی روز به روز نحیف‌تر و کم‌رمق‌تر می‌شود و در این صورت دل‌بستن به خریدار ایرانی چندان عاقلانه نیست؛ اما در مورد خریدار خارجی چه در عراق یا کشورهای حاشیه جنوبی خلیج فارس، حتی گوسفند کیلویی 600 هزار تومان در نهایت با یک‌هزار دلار قابل خریداری است که با قیمت‌های منطقه چندان گران نیست و برای مصرف‌کنندگان ثروتمند عرب جذابیت خرید دارد.

به همین دلیل، همه تلاش دامداران ایرانی برای گران کردن قیمت دام زنده گشایش کانال‌های صادراتی است. گاهی این نکته از دامداران شنیده می‌شود که اگر دروازه صادرات دام زنده باز شود می‌توان قیمت داخل را در همین محدوده فعلی حفظ کرد و از محل صادرات افزایش هزینه‌های تولید را تامین نمود.

نادر کریمی جونی