مزایای پرورش اردک در مقایسه با مرغ

اخبار سبز کشاورزی : گوشت انواع طیور، سهم عمده‌ای از پروتئین مصرفی روزانه مردم جهان را تامین می‌کند که مرغ در این میان رتبه نخست را از آن خود دارد. بخش بعدی با توجه به فرهنگ و شرایط کشورهای مختلف شامل؛ بوقلمون، کبک، بلدرچین، اردک ، غاز و شترمرغ است.

از زمان‌های گذشته گوشت اردک با طعم لذیذ و قوی خود یکی از مطلوب‌ترین گوشت‌ها در میان طیور بوده‌است.

شکار گونه وحشی این پرنده در اروپا، امریکا و کانادا یکی از مفرح‌ترین تفریحات طبقه متوسط و اشرافی است. در ادامه با گسترش جمعیت و پی‌بردن به ارزش‌غذایی بالای اردک، به‌تدریج پرورش سنتی و در ادامه شیوه‌های صنعتی پرورش این پرنده گسترش‌یافت و اردک به یکی از محبوب‌ترین ماکیان جهان تبدیل شد.

گوشت مغذی اردک منبع غنی پروتئین‌‌و موادمعدنی و انواع ویتامین است و پرورش آسان این پرنده و نیاز سرمایه‌گذاری پایین، باعث شده تا پس از سال‌ها دورماندن از زنجیره پروتئین، دوباره به یکی از فرصت‌های تجاری و غذایی تبدیل شود.

ایران نیز با توجه به شرایط آب و هوایی و اقلیم مناسب خود، از پتانسیل‌ بالایی در این زمینه برخوردار است.

در راستای سیاست‌های اقتصاد مقاومتی و بهره‌مندی از پتانسیل‌های تولید و صادرات دام و طیور و بالابردن سطح سلامت جامعه با تغذیه سالم، مدتی است که دولت از تولیدکنندگان اردک در کشور حمایت می‌کند.

همچنین، با ارائه تسهیلات در این بخش سعی می‌نماید تا علاقه‌مندان را به‌جای سرمایه‌گذاری در بخش‌هایی مانند مرغ(که به‌حالت اشباع رسیده‌است) به پرورش دیگر طیور دعوت نماید تا از سایر فرصت‌های پنهان در این بخش استفاده‌های لازم را ببرند.

مزایای پرورش اردک در مقایسه با مرغ

اردک، سازگاری بالایی با آب و هوای مناطق مختلف ایران دارد و در برابر بیماری‌های مختلف بسیار مقاوم است و درنتیجه نیازی به تزریق واکسن‌ندارد. تلفات پرورش اردک بسیار کمتر از مرغ است و درنهایت گوشتی باکیفیت‌تر از مرغ، تهیه می‌شود.

ضریب تبدیل غذا به مواد مغذی گوشت در اردک بسیار بالاست که درنهایت منجر به کاهش هزینه تولید نسبت به مرغ و دیگر طیور می‌شود. راندمان لاشه اردک نسبت به وزن زنده آن حدود 75درصد است که به‌دنبال آن، بازگشت سرمایه با سرعت بالاتری اتفاق می‌افتد و سودی 30 تا 40درصدی را نصیب تولیدکننده می‌نماید.

افزایش فرهنگ مصرف با آگاهی از روش تغذیه اردک

یکی از مهم‌ترین چالش‌های پرورش اردک را می‌توان فرهنگ مصرف جامعه ذکر کرد. در گذشته اردک‌ها به‌صورت طبیعی در زیستگاه‌های آبی خود از لجن‌ها، جلبک‌ها و حیوانات کوچک آب تغذیه می‌کردند که این امر باعث می‌شد تا گوشت این حیوان بوی نامطبوعی داشته‌باشد.

این در حالی است که غذای اردک‌های پرورشی و صنعتی همان غذای مرغ است و چون به‌طور طبیعی زیستگاهی وابسته به آب دارد و در فضایی باز و غیرسرپوشیده رشد می‌کند، از گوشت لذیذتر و با کیفیت‌تری نسبت به مرغ برخوردار هستند.

همچنین، دیرپخت بودن گوشت این حیوان به‌دلیل پروتئین بالا و بافت مستحکم‌تر گوشت است که با فنون آشپزی به‌آسانی می‌توان از طعم و عطر مطبوع این گوشت لذت برد.

گوشت لذیذ و آبدار اردک در رژیم روزانه

هر 100گرم گوشت خالص بدون ‌پوست اردک، 18گرم پروتئین دارد که میزان قابل‌توجهی از پروتئین روزانه رژیم‌غذایی را تامین می‌کند. گوشت این پرنده ارزش‌غذایی بالایی داشته و تمامی آمینواسیدهای موردنیاز روزانه بدن انسان را شامل می‌شود که برای عملکرد بافت‌های بدن ضروری است.

گوشت اردک سرشار از موادمعدنی ازجمله؛ "روی" و "سلنیوم" است که هر دو نقشی حیاتی در عملکرد آنزیم‌ها ایفاء کرده و برای متابولیسم سلول‌ها مفیدند.

"روی" بر تقویت سیستم ایمنی موثر است و "سلنیوم" نیز به عملکرد غده تیروئید کمک می‌کند. همچنین، این گوشت سرشار از ویتامین‌های مختلف ازجمله؛ B5 و B12 است که هر دو برای تقویت سیستم عصبی و جلوگیری از زوال آن لازم هستند.

چینی‌ها علاقه بسیار زیادی به مصرف گوشت این پرنده دارند. گوشت اردک، طبعی‌گرم دارد و حتی بدون پوست نیز از چربی به نسبت بالایی برخوردار است و مصرف آن در طب‌سنتی برای بیماران و افراد با بنیه ضعیف بسیار توصیه می‌شود.

طعم منحصر بفرد این گوشت و خواص تغذیه‌ای آن با گوشت سایر پرندگان متفاوت است. مقدار اسیدهای چرب امگا 6 در گوشت اردک از گوشت مرغ و بلدرچین بیشتر است و ویتامین E، اسید فولیک، ویتامین K و B5 بیشتری دارد.

در پایان، به دلیل خواص بالای این گوشت در طب سنتی و توجه رسانه‌ها به فرصت‌های تولید و اشتغال‌زایی و حمایت‌های دولتی در این راستا، بازار داخلی به‌تدریج رو به بهبودی است.

همچنین، با توجه به افزایش چشمگیر مصرف گوشت اردک در اروپا و امریکا در دهه اخیر، پیش‌بینی می‌شود بازارهای مصرف این گوشت همچنان روندی صعودی را طی کند. با توجه به شرایط مناسب ایران برای پرورش اردک، نیاز است تا با ورود به این عرصه علاوه‌بر اشتغال‌زایی و افزایش تولید، در بازارهای صادراتی نیز، حضوریافته و از ظرفیت‌های این بخش استفاده شود.