آزولا پیناتا

نام علمی آزولا پیناتا

نام رایج پشه سرخس
اسامی رایج بین المللی
انگلیسی: آزولای آفریقایی؛ پشه پردار سرخس؛ آزولای فرنی؛ پشه سر پنبه ای؛ مخمل آب
اسامی محلی رایج
استرالیا: آزولای قرمز؛ سرخس قرمز آب؛ خزه آب
آلمانی: سرخس جلبک آفریقایی؛ سرخس جلبک پر
ژاپنی: چمن شناور قرمز
ویتنام: سر پلنگ

خلاصه تهاجم

آزولا پیناتا خیلی سریع پخش می شود و توده های رویشی متراکمی را در مناطقی که دارای آب ساکن است درست کند. این امر به نوبه خود نور لازم برای سایر گیاهان آبزی و اکسیژن مورد استفاده آنها را محدود می کند. در نیوزیلند تأثیر مخربی بر گونه بومی A. rubra داشته است (اوون ، 1997). این گیاه در لیست علفهای هرز مضر فدرال برای ایالات متحده آمریکا نیز قرار دارد (USDA-NRCS ، 2004).

گستردگی

آزولا پیناتا به طور محلی در دامنه های ارتفاعات آفریقا و ماداگاسکار، هند، آسیای جنوب شرقی، چین و ژاپن، مالزی و فیلیپین، سرزمین اصلی گینه نو و استرالیا گسترش یافته است (کرافت ، 1986).
دامنه های بومی سه زیرگونه در USDA-ARS (2005) به شرح زیر ارائه شده است: گرمسیری آفریقا، جنوب آفریقا و ماداگاسکار برای subsp. آفریقا گرمسیری آسیا، چین و ژاپن برای subsp، آسیا و استرالیا و کالدونیای جدید برای subsp. پیناتا.

جدول توزیع و نقشه ها

توزیع بطور خلاصه در جدول و نقشه های زیر بر اساس تمام اطلاعات موجود است، همانطور که در ISC ذکر شده است.

تاریخچه شروع و گسترش

تصور بر این است که معرفی کشورهای جدید از طریق تجارت باغبانی یا تزئینی با صنعت آکواریوم صورت گرفته است.

خطر شروع

خطر انتشار این گیاه به مناطق غیر گرمسیری و نیمه گرمسیری کم است، و به نظر می رسد گسترش بین مناطق آبی طبیعی با معرفی عمدی توسط انسان که برای اهداف کشاورزی تنظیم شده بود، صورت گرفته است. هنگامی که در یک منطقه آبی قرار گیرند، قطعات رویشی و اسپورها به راحتی در پایین دست پخش می شوند و برای استعمار مناطق جدید توسط سیل آب حمل می گردند.

نکاتی درباره دشمنان طبیعی

کالیلانگ و لیت (1986) گزارشاتی را درباره طیف وسیعی از جانداران حشره مانند مرتبط با آزولا در فیلیپین گزارش دادند، که باعث آسیب شدید به چندین گونه آزولا شده بود. گفته شده است که این گیاه خوار از رشد گونه های آزولا در علفزارهای برنج جلوگیری می کند.

داث و سینک (1998)گزارش کردند که آزولا پیناتا به قارچ Rhizoctonia solani [Thanatephorus cucumeris] بسیار حساس است، و شاهجهان و همکاران (1980) نیز از مهار رشد آزولا پیناتا توسط Sclerotium rolfsii [Corticium rolfsii] و Rhizoctonia sp خبر داد.

این عوامل بیماری زای قارچی فرصت طلب هستند و همچنین به طیف وسیعی از گیاهان زراعی نیز حمله می کنند. فانا (1987) چرخه زندگی کامل Elophila africis را در آزولا پیناتا در سیرالئون گزارش کرد که توسط رابرتز و همکاران (1998) و همکاران پیگیری شد.

ساندز و کاسالک (1986) نیز تخمگذاری توسط ماده های Paulinia acuminata پس از تغذیه با آزولا پیناتا گزارش دادند.

البته، P. acuminata برای کنترل Salvinia molesta به آفریقا، هند و فیجی وارد شد، اما میزبان خاصی نیست و کمک قابل توجهی به کنترل نمی کند(جولین و گریفیتس ، 1998). بنابراین بعید به نظر می رسد که محدودیت مهمی در (رشد و گسترش) آزولا پیناتا باشد.

شپشک تغذیه کننده خرد شده Stenopelmus rufinasus برای آزمایش به عنوان یک دشمن طبیعی بالقوه برای A. filiculoides در آفریقای جنوبی وارد قرنطینه شد (هیل، 1998). در آزمایشگاه تعدد بزرگسالان و لاروها A. filiculoides به شدت کاهش یافتند.

از 31 گونه گیاهی در 19 خانواده مورد آزمایش، تغذیه بزرگسالان، تخمگذاری و رشد لارو فقط در گونه آزولا ثبت شد (A. filiculoides ، A. pinnata subsp. poss. asiatica ، A. pinnata subsp. africana و A. nilotica). A. filiculoides مناسب ترین میزبان برای شپشک بود. احتمالا وجود میزان کم بالغ A. nilotica و A. pinnata subsp. africana مانع استقرار شپشک در زمین می شود.

وجود آزولا پیناتا در فهرست علف های هرز مضر فدرال ایالات متحده نشان دهنده خطر تأثیر اقتصادی قابل توجهی از این گونه است.

هیچ اطلاعاتی در مورد هزینه های واقعی فعالیت های محدود شده توسط حضور این گونه وجود ندارد، اگرچه این امر در ناوبری، قایقرانی، آبیاری، تفریح، ماهیگیری و شستشو تداخل ایجاد می کند و هزینه های مربوط به کنترل نیز وجود دارد.

منبع: بنیاد آزولا
مترجم: معصومه صالحی وزیری