مدیریت اطلاعات زنجیره مواد غذایی

مدیریت اطلاعات زنجیره مواد غذایی را می توان جمع آوری و توزیع اطلاعات مربوط به غذا و تجارت مواد غذایی در کل زنجیره تأمین مواد غذایی، از مزرعه تا چنگال دانست.

این مفهوم شامل هم قابلیت ردیابی و هم تسهیل سیستم های تجاری، مانند بخش های مختلف ملی، سیستم های گمرکی و سایر کنترل کننده ها می باشد. ما برآنیم تا روشی مترقی برای بررسی نحوه انتقال اطلاعات در بخش محصولات کشاورزی ارائه دهیم.

ماهیت ویژه مواد غذایی و محصولات کشاورزی مفاهیم زیادی در زمینه تسهیل تجارت در این بخش دارد. تولید و مصرف مواد غذایی تأثیراتی بر سلامتی انسان، رونق اقتصادی و پایداری محیط زیست دارد.

غذا باید منبع تغذیه بی خطری برای انسان باشد. همچنین غذا یک کالای فرهنگی همراه با چندین ترجیح و قانون حاکم بر تولید و استفاده از آن می باشد. تولید غذا برای امرار معاش کشاورزان خرده مالک و فراهم کننده ثروت برای بخش خصوصی ضروری است.

ماهیت فاسدشدنی و حساس به زمان محصولات غذایی، نیاز به جابجایی کارآمد و سریع در داخل کشورها و فراتر از مرزها را در پی دارد. از این رو، اطلاعات در مورد مواد غذایی باید شفاف، قابل ردیابی و از طریق یک سیستم اطلاعاتی یکپارچه مدیریت شود.

در صورت اجرا، مدیریت صحیح اطلاعات در زنجیره های مواد غذایی به تولید " غذای هوشمند " کمک می کند. تولید کنندگان مواد غذایی به دنبال " چشم انداز هوشمندانه غذایی " با استفاده از فناوری اطلاعات برای تجارت بیشتر، اطمینان از مصرف مواد غذایی و اطمینان از اینکه اطلاعات مربوط به غذا توسط مصرف کننده، قابل دسترسی باشد، هستند. این ایده ریشه در جمع آوری و توزیع اطلاعات الکترونیکی در طول زنجیره مواد غذایی دارد.

برای تسهیل موفقیت و کارآیی تجارت در بخش محصولات غذایی، تبادل اطلاعات الکترونیکی در کل زنجیره تامین مواد غذایی ضروری است.
علاوه بر این ، این مقاله چهار "روند کلان" را شناسایی کرده است، که بر گفتمان جمع آوری اطلاعات برای محصولات کشاورزی تأثیر می گذارد. این روندهای کلان شامل تضمین امنیت و ایمنی غذا، افزایش پایداری تولید غذا، اطمینان از کیفیت غذا و تجارت کارآمد محصولات غذایی است.

سیستم های مدیریت اطلاعات زنجیره مواد غذایی باید این چهار روند کلان را در نظر بگیرد. همچنین مشخص شده است که روابط پیچیده بین ذینفعان زنجیره مواد غذایی، یعنی بخش دولتی، بخش خصوصی و مصرف کنندگان، پیاده سازی سیستم های اطلاعاتی مواد غذایی را به یک مشکل تبدیل می کند.

استانداردها، کنترل ها و دستورالعمل های بسیاری وجود دارد که در پی افزایش ایمنی مواد غذایی، تولید پایدار و تجارت کارآمد هستند. با این حال، ایجاد استاندارد سازی جامع در بخش اطلاعات سیستم مدیریت زنجیره غذایی ضروری می باشد.

توجه ساختار حاکمیت سیستم مدیریت اطلاعات زنجیره مواد غذایی ، الزامی اساسی است. به منظور استفاده از سیستم های مدیریت اطلاعات زنجیره مواد غذایی قابل کنترل، استفاده از یک روش لایه ای پیشنهاد می شود.

لایه 1 یا لایه نظارتی که توسط سیستم های کنترل مقامات عمومی به منظور جمع آوری داده های مورد نیاز قوانین و مقررات تشکیل می شود. لایه 1 به عنوان بخشی از یک پنجره واحد ملی قلمداد می شود، که ما به طور خاص آن را پنجره واحد برای تجارت مواد غذایی (SWAT= Single Window for Agrifood Trade) می نامیم.

لایه 2 یا لایه بخش خصوصی، توسط سیستم های قابلیت ردیابی صفحه در بخش خصوصی و تحت کنترل قراردادهای خصوصی بین شرکای تجاری، اجرا خواهد شد. با این حال، توصیه می شود که آژانس های دولتی نقش مهمی در تسهیل پذیرش سیستم ها و اپراتورهای مناسب داشته باشند.

لایه 3 ، لایه تأیید، ضرورت بازبینی محتوای داده های ذخیره شده در لایه های 1 و 2 را تایید می کند.

این فرایند اعتبار داده ها و همچنین قدرت سیستم مدیریت اطلاعات را افزایش می دهد. این آژانس های تأیید کننده، می توانند از میان عوامل دولتی یا عوامل شخص ثالث مانند آژانس های صدور گواهینامه باشند.

پنجره واحد برای تجارت مواد غذایی (SWAT)، یک سیستم اطلاعاتی بین سازمانی است که هدف آن ایجاد امنیت و کارایی در تجارت مرزی محصولات کشاورزی از طریق همکاری، تبادل اطلاعات الکترونیکی و تنظیم مقررات کارآمد است. SWAT باید به عنوان بخشی از یک رویکرد جامع در سیاست و اقدام تسهیل تجارت ملی در نظر گرفته شود.

SWAT هم می تواند به شکل یک زیرمجموعه یکپارچه از پنجره های منفرد ملی موجود باشد و هم می تواند یک سیستم مستقل باشد که با یک پنجره واحد ملی رابط دارد. SWAT به عنوان مدلی برای لایه 1 توصیه می شود و استقرار لایه های 2 و 3 سیستم مدیریت اطلاعات زنجیره غذایی را تسهیل می کند.

منبع: FAO- ESCAP-UNECE
مترجم: معصومه صالحی وزیری