بازرسی و کنترل کیفیت، کارکردهای آشکار و پنهان

اخبار سبز کشاورزی؛ حمید تهرانی| این امر بدان معنی است که انسان به طور کلی می خواهد کمترین زحمت و مرارت را تحمل کند و رفتارها، مسئولیت ها و امور دشوار را به دیگری واگذار یا تحمیل نماید و خود از زیر بارهای سنگین و مرارت بار فرارکند.

همین آسان طلبی و راحت طلبی فردی و جمعی نقطه آغاز کاهش کیفیت و پدید آمدن ضعف و نارسایی در محصول تولیدی است این محصول تولید شده ممکن است خدمات یا کالا باشد و تفاوتی نمی کند که این محصول خدمتی باشد که کیفیت آن درک می شود یا کالایی باشد که نقص و نارسایی آن قابل مشاهده و سنجش است.

اصل اساس تولید در کالا و خدمات آن است که تولید محصول باکیفیت و مطلوب، بدون صرف هزینه، تحمل سختی و بهره‌گیری از دانش و دانایی امکان‌پذیر نیست در این صورت هر یک از مولفه‌های که بیان شد در ظرفیت مطلوب خود باید مورد استفاده قرار داد و به کار گرفته شود تا در نهایت آنچه تحویل می‌گردد، کالا یا خدمات خوبی باشد اما گاهی تولیدکنندگان برای کاهش هزینه و به حداکثر رساندن سود، عدم دارا بودن دانای و دانش مورد نیاز و یا راحت طلبی ، مولفه های یاد شده را از مسیر تولید کنار می گذارند و یا از حجم آن کسر می کنند و به این ترتیب به خیال خود، زرنگی و هوشمندی به خرج می دهند تا منافع خود را افزایش دهند .

در مورد قابل مشاهده‌ای ، اتفاقا رهبران و مالگان بنگاه‌ها عامل این کاهش کیفیت و ضعف در به کارگیری مولفه‌های اصلی تولید بهینه نیستند بلکه رده‌های میانی برای آن که از مسیر تولید منفعت کسب و یا ضعف خود را در این رابطه پنهان کنند، گاهی هم نهاد بالا دستی که ممکن است کارخانه یا واحد تولیدی مادر باشد یا یک نهاد ارشد دولتی یا حکومتی از ضعف محصول نهایی آگاه شده است و می خواهد عامل بروز این ضعف را در فرآید تولید یا مسیر آن شناسایی رفع کند. در واقع در این نقاط مهم و قابل توجه، موضوع بازرسی و کنترل کیفیت به میان می آید و افراد متوجه می شود که یک نهاد مرجع و صاحب صلاحیت باید به میدان بیایند ، مسیر و فرایند تولید را بررسی کنند و سپس نقاط ضعف و قوت را شناسایی و ارائه کنند این نهادها در واقع همان مجموعه های بازرسی و کنترل کیفیت است که در دهه اول، به اصالت تولید و سلامت فرایند یا روند آن توجه می کنند .

مجموعه های بازرسی و کنترل کیفیت در واقع به جای سفارش دهنده ارزیابی کیفیت، مشاهده می‌کنند، می اندیشند آن چه هست را با آن چه باید باشد تطبیق می دهند و سرانجام درباره آن چه باید انجام گیرد تا کیفیت کالا یا خدمت ارائه شده، مطلوب باشد، رهنمود می دهند.

این رهنمود ها اتفاقا نه فقط باعث افزایش کیفیت کالا و خدمات ارائه شده می شود بلکه روی دیگر سکه این راهنمایی ها، به حداکثر رساندن منافع واحد تولید کالا یا خدمت است.

تصور کنید که گاهی بی‌توجهی کارکنان هزینه‌های غیرضروری و زائدی بر واحد اقتصادی تحمیل می‌کنند که سود و منافع آن واحد را تحت تاثیر قرار می‌دهند.

یک مجموعه بازرسی و کنترل کیفیت در مسیر بررسی خود روال‌ها و کارکردهای معقول، مفید و منطقی را مدنظر قرار می‌دهد و آن چه رفتار می‌شود را با آن چه معمول است و عمل می‌گردد، تطبیق می‌دهد.

در این صورت تفاوت‌ها میان آن چه مورد عمل قرار گرفته با آن چه باید مورد عمل قرار گیرد آشکار می شود روشن است که رفع این تفاوت‌ها در واقع رساندن رفتارها و عمل ها به سطح استاندارد و فایده حداکثری است.

این عین بهره وری است و به همین دلیل می توان پذیرفت که در کنار سایر کارکردها، مجموعه‌های بازرسی کنترل کیفیت، نقش مهمی در بهبود وضعیت بهره وری در مجموعه های اقتصادی و تولید کالا یا خدمات دارند