پنج ماه وزارت بدون گزارش کار!
وزیر کشاورزی در دولت چهاردهم، اینک پنجمین‌ماه صدارت خود را می‌گذراند که به معنای نصف یک‌سال کار وزارتی است.
اخبار سبز کشاورزی؛ نوری‌قزلجه، خلف ساداتی‌نژاد است که از مجلس به وزارتخانه تزریق شده و تقریبا به‌همان میزان ساداتی‌نژاد نیز از مجلس رأی گرفته و برنامه‌ای با هدف حکمرانی خوب (گرچه تماما کپی پیست، و برگرفته از سند ملی دانش‌بنیان امنیت غذایی دولت ابراهیم رئیسی، مصوبه شماره 3334 مورخ 12 اردیبهشت 1402 است) در مجلس ارائه داد و اینک همگان منتظرند تا ببینند وی در پنج_ شش ماه اول صدارت چه کرده است.
سکوت رسانه‌ها
در سه ماه اول شروع به کار، رسانه‌ها از نقد عملکرد و برنامه‌های وزیر خودداری کردند تا کاملا بر امور مسلط شود و اطلاعات کافی به‌دست آورد؛ اما حالا که وزیر به ماه پنجم و ششم صدارت ورود کرده و اسفند، شش‌ماه از عمر کاری وی را می‌گیرد؛ باید مشخص شود:
• چه میزان از برنامه هفتم طی این مدیریت عملیاتی و اجرایی شده است؟
• از 20 هزار هکتار افزایش سطح باغات زیتون تعهد شده امسال، آیا زمینی آماده‌سازی شده یا نهال‌های گواهی‌شده به باغداران تحویل گردیده و اصلا این کار در چه مرحله‌ای است؟ (صفحه 50 برنامه وزیر).
• آیا کاهش 10درصدی واردات بذر هیبرید برای سال زراعی 1403-1404 انجام گرفته است؟ (صفحه 47 برنامه وزیر).
• آیا 500 هزار هکتار تعهد کشت فراسرزمینی امسال (صفحه 48 برنامه وزیر) زیرکشت رفته یا حداقل بخشی از آن عملیاتی شده است؟
در این مکتوب، صرفا به سه الی چهار موردی اشاره شده که به‌ضرورت باید در چند ماه گذشته امسال کلید می‌خورد و اجرایی می‌شد و تمامی برنامه وزیر مورد نقد قرار نگرفته است.
تامین سفره مردم؛ وعده یا واقعیت؟
وزیر جهادکشاورزی در یک مصاحبه(بدون حضور معاونان اجرایی) که با رسانه‌ها ترتیب داده بود، گزارشی از عملکرد و پیشرفت کارها ارائه نکرد و همه می‌دانیم کلماتی چون «خواهد شد»، «می‌شود»، «انجام می‌گیرد» و... صرفا پیش‌بینی است، نه گزارش کار فنی و عملی!
رسانه‌ها باز هم در انتظار ماندند تا یک الی دو ماه دیگر درها بر روی پاشنه بچرخد! اما اینک همه در انتظار هستند تا ذهن وزیر برای اداره امور وزارتخانه منسجم‌تر شده و چالش‌های نوزده‌گانه بخش کشاورزی (به قول مهندس نوری‌قزلجه) کارسازی شود؛ زیرا پس از شش سفر خارج از کشور (هر 20 روز یک کشور) و پنج سفر داخلی و دیدارهای تشریفاتی در اتاق تغییر دکوراسیون داده شده، همه منتظرند تا ببینند سفره معیشتی مردم چقدر تامین شده است.
وزیر نیک می‌داند که در بودجه سال آینده کشور، به‌طور کلی 12میلیارد دلار ارز ترجیحی گنجانده شده که چهار میلیارد آن مختص دارو و تجهیزات پزشکی؛ و دو میلیارد دلار آن طلب گروه مدلل، افراشته‌پور و ... بابت نهاده‌هایی است که وارد و از هضم رابعه دام‌ها و طیور گذشته است.
در حالی‌که در سال 1404 حداقل نیاز به 15میلیارد دلار برای واردات نهاده‌های دامی، مواد پروتئینی و ... داریم. تنها 8 میلیارد دلار(آن هم اگر جایی دیگری هزینه نشود) و آن هم برای تامین 50درصد واردات مورد نیاز وجود دارد که احتمال دارد در سه ماه اول سال آینده دچار چالش جدی شویم؛ در این صورت از معاون توسعه بازرگانی وزارتخانه با دست خالی چه برمی‌آید؟
زمان منتظر نمی‌ماند
یادمان هست در ایام صدارت مهندس محمود حجتی، معاون وقت توسعه بازرگانی مهندس مهرفرد هر روز یک ساعت به وزیر دسترسی داشت، آن هم بدون فیلتر مدیرکل وزارتی، رئیس دفتر وزیر و... آیا خانم دکتر مشیری دسترسی هر روزه به وزیر دارد یا باید به انتظار بنشیند تا شاید وقت بدهند یا ندهند.
نیمی از سال گذشته، قلم امضا وزیر هنوز بر عزل و نصب‌ها می‌چرخد؛ در حالی که ابتدا می‌باید معاونان و روسای سازمان‌ها و شرکت‌های تخصصی در صف و ستاد یا حکم می‌گرفتند یا تثبیت می‌شدند یا با توجیه فنی و کارشناسی تغییر می‌کردند؛ صد افسوس برخی از مسئولان (حدود 28 استان) و چند معاون و چندین رئیس سازمان و شرکت مستقل هنوز حکم نگرفته‌اند و نباید انتظار داشت این رویه به دلگرمی در کار و پیشرفت بینجامد.
بعضی وقت‌ها خیلی زود دیر می‌شود!
