رشدجمعیت،تامین پروتئین حیوانی مورد نیاز و توزیع تا سفره،پرورش آبزیان نسبت به دلایل صرف انرژی کمتر برای رشد، ضریب تبدیل غذایی بالاتر می‌تواند راه‌حل مناسبی باشد.
ضرورت ساماندهی امور پس از تولید و برداشت آبزیان توسط شهرداری، سازمان میادین میوه و تره‌بار، وزارت کار، تعاون و رفاهو وزارت جهادکشاورزی
رشد روزافزون جمعیت در دنیا، تامین پروتئین حیوانی مورد نیاز و توزیع تا سفره، آن را به یک چالش تبدیل کرده که در این میان پرورش آبزیان نسبت به سایر حیوانات پرورشی به دلایل: صرف انرژی کمتر برای رشد، ضریب تبدیل غذایی بالاتر و تداخل کمتر در سایر کاربری‌ها می‌تواند راه‌حل مناسبی برای عبور از این چالش باشد.
حرکت به سمت این رویکرد در کشور ما نیز راه‌گشا خواهد بود، به این لحاظ که نه‌تنها مصرف سرانه آبزیان را که نسبت به مصرف سرانه جهانی پایین است، بهبود می‌بخشد بلکه امکان صدور این محصولات را به‌ویژه به کشورهای عربی و آبزیان غیرماکول را به اروپا فراهم می‌سازد که در سال‌های اخیر اقبال زیادی به آن نشان داده‌اند. اما آغاز این کار در کشور، مانند هر شروع دیگری، نیازمند عیب‌یابی‌ها، فرهنگ‌سازی‌ها و تغییر زیرساخت‌های کلان است.
در همین راستا مصاحبه‌ای با آقای مجتبی عابدی مدیرعامل شرکت تعاونی بنکداران آبزیان بعثت صورت گرفته که خلاصه آن برای استفاده علاقه‌مندان آورده می‌شود.
شهرداری‌ها ادعا می‌کنند با احداث میادین و کوتاه‌کردن دست واسطه‌ها به شهروندان خدمت می‌کنند، آیا تاکنون رضایت اعضای تعاونی توزیع‌کنندگان ماهی و میگو و غرفه‌داران را در این رابطه حاصل نموده‌اند؟
توجه داشته باشید تعاونی‌ها، وظایف شهرداری‌ها و سایر ارگان‌ها را تسهیل کرده و در مقابل اختیارات و امکانات دریافتی پاسخگو هستند.
متاسفانه شهرداری و مدیریت میادین تره‌بار، تنها با آزاد گذاشتن قیمت اجاره غرفه‌ها باعث ایجاد رانت و کلاهبرداری‌های کلان در این زمینه و همچنین بالارفتن غیرمنطقی قیمت اجاره غرفه‌ها و به‌دنبال آن قیمت تمام‌شده محصول برای مصرف‌کننده شده‌اند(حتی اگر خودشان نخواهند) که این حرکت موجب کاهش سرانه مصرف آبزیان و کند شدن چرخه پرورش، اشتغال و سرمایه‌گذاری می‌شود.
با توجه به سوابق کاری، مدیریتی و هم‌افزایی شما در جمع تعاونی‌ها، رابطه بین صیادان، بهره‌برداران، تولیدکنندگان و مصرف‌کننده شیلات(سفره غذایی مردم) را چگونه ارزیابی می‌کنید، اگر توزیع‌کنندگان حضور نداشته باشند چه خواهد شد؟
به‌طور کلی عرضه، تقاضا و بازاریابی محصولات شیلات اعم‌از؛ تازه، فرآوری شده و منجمد برعهده عرضه‌کننده‌های عمده این محصولات در کشور است که در صورت حضور نداشتن آنها، بازار آشفته‌ای از نظر عرضه و تقاضا ایجاد می‌گردد که به‌دنبال آن نبود تعادل در قیمت و بی‌انگیز‌گی در تولیدکنندگان به‌صورت قطعی حادث خواهد شد. این حرکت موجب توسعه واردات و وابستگی، استهلاک و نابودی تجهیزات، ماشین‌آلات و سرمایه‌گذاری در مورد شیلات و آبزیان می‌شود.
انتظار شما از دولت سیزدهم، وزرای جدید جهادکشاورزی و صنعت، معدن و تجارت(صمت) در رابطه با ارتقاء جایگاه خدمات توزیع‌کنندگان کلان محصولات شیلاتی چیست؟
ما انتظار فراهم‌آوری زیرساخت‌های صحیح و متناسب با جمعیت 12 تا 13 میلیونی شهر تهران را داریم. در واقع زیر ساختی که امکان نگهداری(ساخت یک سردخانه 10 تا 15 هزار تنی طبقاتی)، تونل انجماد سریع، سالن‌های قطعه‌بندی و بسته‌بندی، فرآوری و تبدیل به ارزش‌افزوده این محصولات را برای ما ایجاد کند. در این صورت ضایعات محصولات شیلاتی به‌جای این‌که به خانه‌های مردم انتقال و تولید مشکلات بهداشتی و بدبویی نماید در اینجا به خوراک دام و طیور تبدیل و از محل آن نیز اشتغال و ارزش‌افزوده حاصل می‌شود.
خاطرنشان کنم علاوه‌بر استان‌های تهران و البرز در بسیاری موارد از دیگر استان‌های مجاور برای تامین نیاز شیلاتی شهروندان به این غرفه‌ها مراجعه می‌شود و به نوعی قیمت عرضه انواع فرآورده‌های شیلات و آبزیان در این مجموعه تعیین می‌گردد.
پس ضرورت دارد منطقه وسیع‌تر و با هدف زیرساخت مناسب‌تر و استاندارد در اختیار تعاونی قرار گیرد یا در همین محل زمینی به وسعت 6 تا 7 هزارمتر دراختیار اعضای تعاونی قرار دهند تا با مشارکت خود، زیرساخت‌ها را انجام دهند و با سرمایه‌گذاری اعضاء و ساخت‌وساز غرفه‌های مناسب، بتوانیم زنجیره ارزش را در این بخش نهایی، تکمیل کنیم.
در شرایطی که ایمنی محصولات شیلاتی و توزیع صحیح با قیمت مناسب، مدیون مجموعه‌هایی مانند تعاونی شما است، چه انتظاری از دولت سیزدهم و مجلس فعلی برای ساماندهی و تسهیل امور اعضای تعاونی‌ها دارید؟
به‌نظر می‌رسد بحث ساماندهی غرفه‌ها و سالم‌سازی محیط با اختیارات و مسئولیت پاسخگویی تعاونی بتواند اجاره‌های نامتوازن و رانت یا سوءاستفاده را به حداقل رسانده یا حذف نماید تا موجب افزایش نامتوازن قیمت نگردد. پس از آن ارائه تسهیلات ارزان‌قیمت برای پیاده‌سازی تجهیزات ورود دانش‌فنی فرآوری، بحث زیرساخت‌ها برای انجماد سریع، نگهداری، فرآوری، قطعه‌بندی، بسته‌بندی، برندسازی و ارزش‌افزوده این محصولات موردنظر است.
ما انتظار حمایت مستقیم برای صادرات محصول مازاد یا آبزیان غیرماکول از مسیر اعضای تعاونی‌ها را داریم، نه از راه دلال‌ها که بسته به منافع شخصی اصرار به صادر کردن مثلا یک نوع ماهی قزل‌آلا دارند و در واقع انتظار فراهم‌کردن امکان صادرات بیش از یک نوع قزل‌آلا و همچنین ماهی‌های دیگر و آبزیان متنوع از این روش را داریم.
