تربچه هم میوه شد: نگاهی به ریشه‌های افزایش قیمت تربچه!
باور نمی‌کنید قیمت تربچه از سیب و پرتقال هم گران‌تر شده است؟ در این مقاله به بررسی دلایل این اتفاق بی‌سابقه و پیامدهای آن بر سفره مردم می‌پردازیم
در روزهای پایانی سال گذشته و آغازین سال جدید، پدیده‌ای شگفت‌انگیز در بازار میوه و سبزیجات ایران به وقوع پیوست. گویا مسئولین، نه تنها به فکر احقاق حقوق کارگران، بازنشستگان و پرستاران بودند، بلکه این بار نوبت به گیاهان و به‌ویژه سبزیجات رسید تا سهمی از توجهات ویژه را دریافت کنند.
وقتی قیمت تربچه از سیب دماوند سبقت می‌گیرد!
اخبار سبز کشاورزی؛ شاید باورتان نشود، اما مستندات موجود حاکی از آن است که قیمت تربچه به طرز عجیبی از محصولاتی مانند سیب دماوند، پرتقال تامسون شمال، رطب جهرم و حتی سیب‌زمینی همدان و اردبیل فراتر رفته است!
این اتفاق بی‌سابقه، اعتراض قاطبه "تربچگان" را در پی داشته و آن‌ها رسماً خواستار تغییر جایگاه خود در جدول میوه‌جات و سبزیجات شده‌اند.
سخنگوی این خوش‌طعم‌کننده‌های سفره فقیر و غنی، با لحنی جدی بیانیه‌ای صادر کرد: "ما اساساً سبزی متفاوتی هستیم! ریشه، ساقه و برگ ما همگی قابل خوردن‌اند، در حالی که تره، گشنیز و جعفری فقط برگ‌هایشان مصرف می‌شود. حتی درختان میوه‌ای مثل سیب و پرتقال، فقط میوه قابل مصرف دارند. پس، چرا باید در شناسنامه ما تجدیدنظر نشود و جایگاه واقعی‌مان مشخص نگردد؟"
او ادامه داد: "بذرهای ما با فضاپیماهای چندمیلیارد دلاری به ایستگاه فضایی برده می‌شوند و در آنجا توسط فضانوردان کشت می‌شوند! آیا کسی دیده که نهال موز یا دانه سیب از چنین مزیتی برخوردار باشد؟ بنابراین، خواستار بررسی مجدد احوالاتمان هستیم و در غیر این صورت، کاری خواهیم کرد که حسرت دیدن تربچه در سبد سبزی سفره به دل میلیون‌ها نفر بماند!"
شورایی با رویکردی نوین: اقتصاددانان پای کار تربچه!
این تهدید بی‌سابقه، منجر به تشکیل شورایی تخصصی برای "تعیین‌تکلیف سبزی یا میوه بودن تربچه" شد. نکته قابل توجه اینجاست که این شورا نه توسط کشاورزان یا معاونت باغبانی وزارت جهاد کشاورزی، بلکه با اتفاق نظر اقتصاددانان برجسته تشکیل شد! نتیجه آن؟ استیضاح وزیر اقتصاد که مانع از احقاق حق "جامعه تربچگان" شده بود و در نهایت، تربچه‌ها به خواسته‌های خود رسیدند!
این تحول بزرگ اقتصادی، در نوع خود بی‌نظیر و بی‌سابقه در تاریخ بشریت است. کارشناسان معتقدند این رویداد می‌تواند زمینه را برای اهدای جایزه نوبل اقتصاد به خبرگان اقتصادی ایران فراهم آورد، چرا که آن‌ها توانستند رابطه‌ای معنادار بین اقتصاد و سبزیجات خوراکی برقرار کنند و تربچه‌ای را که قرن‌ها مورد ظلم و بی‌مهری واقع شده بود، با افزایش قیمت تربچه فراتر از سیب دماوند و مرکبات شمال و جنوب کشور، در ردیف میوه‌ها قرار دهند. این مدل می‌تواند به عنوان الگویی برای پیاده‌سازی "دموکراسی کشاورزی" در سایر کشورها نیز به کار گرفته شود.
روی دیگر سکه: تربچه هم از سفره مردم پر می‌کشد؟
اما این سکه روی دیگری هم دارد. در سال‌های اخیر، بر اساس آمارهای رسمی، اقلام اساسی مانند گوشت قرمز و مرغ، لبنیات، برنج، حبوبات و حتی میوه و سبزیجات و اخیراً سیب‌زمینی، به تدریج از سفره اکثریت جامعه به حاشیه رانده شده و ناپدید شده‌اند.
بسیاری از مردم، طبق توصیه‌های مسئولین، به خوردن نان و نمک و پیاز و گاهی هم تربچه روی آورده بودند. حالا، با قرار گرفتن تربچه در خانواده میوه‌ها، این نگرانی عمومی وجود دارد که دیگر حتی تهیه نان و تربچه برای یک وعده سیر شدن هم غیرممکن شود.
اگرچه هر تحول، اختراع و تغییر ساختاری می‌تواند اقشاری از جامعه را متضرر کند، اما این که برای اولین بار در جهان، تربچه نیز در خانواده میوه‌ها قرار می‌گیرد، می‌تواند موجب سرافرازی قاطبه اقتصاددانان کشور شود.
ما نیز به نوبه خود، این تحول بزرگ و پیروزی "تربچگان" را به تمامی تربچه‌های قرمز، سفید، اوشینی، گرد، و قرمز تبریک می‌گوییم و امیدواریم در آینده‌ای نه چندان دور، شلغم و لبو نیز به این توفیق دست یابند!
