مدیران رسانه ملی میدان را به شبکه خانگی واگذار کردند
کتابباز هم به شبکه خانگی رفت
سروش صحت با اجرای یک برنامه جدید به نام «اکنون» در شبکه نمایش خانگی میزبان اهالی فرهنگ، هنر و علم خواهد بود.
اخبار سبز کشاورزی؛ در واقع این همان برنامه «کتابباز» است که جزو پربیننده‌ترین برنامه‌های تلویزیون بود که حالا به شبکه خانگی منتقل شده است.
مدیران تلویزیون به راحتی سرمایه خود را از کف دادند و مفت و مجانی تقدیم شبکه خانگی کردند و حالا مدیران پلتفرم حتی اگر نیم یا یک‌سوم تماشاگران «کتابباز» را هم پای «اکنون» بنشانند، این برنامه تبدیل به یکی از پرتماشاگرترین برنامه‌های پلتفرم‌شان خواهد شد که می‌تواند رکورد برخی از سریال‌های این پلتفرم را هم بشکند.
برنامه «اکنون» به تهیه‌کنندگی و کارگردانی محمدرضا رضائیان، یک تاک‌شوی هفتگی است که با همان حس‌و‌حال و نگاهی که از تیم سازنده برنامه «کتابباز» انتظار می‌رود، طراحی شده و در حال ساخت است.
«اکنون» درحال تولید است
صحت این بار و در بستر نمایش خانگی گفت‌وگوهایی با هدف گسترش فرهنگ کتاب‌خوانی با مهمانان و کارشناسان خواهد داشت. «اکنون» درحال تولید است و به زودی به صورت هفتگی از فیلیمو پخش خواهد شد.
سروش صحت که از دهه ۷۰ فعالیت خود را آغاز کرد و در دهه‌های ۸۰ و ۹۰ با سریال‌های «ساختمان پزشکان»، «پژمان»، «لیسانسه‌ها» و «فوق‌لیسانسه‌ها» و در ادامه «کتابباز» سیلی از مخاطبان را پای گیرنده‌های تلویزیونی نشاند، بعد از حواشی این برنامه و خداحافظی اجباری‌اش، مدت‌هاست به شبکه نمایش خانگی کوچ کرده و پیش از این سریال کمدی «مگه تموم عمر چند تا بهاره؟» را در شبکه نمایش خانگی ساخت.
سروش صحت در همان زمان‌ها در مصاحبه‌اش با ایسنا اظهار کرده بود که او و تیمش آنقدر دلبسته این برنامه (کتابباز) شده‌اند که واقعاً دلشان می‌خواهد مادام‌العمر ادامه داشته باشد
اما این دلبستگی برای او و دیگر سازندگان «کتابباز» همچنین مخاطبان، دوام چندانی نداشت. عید فطر سال ۱۴۰۰ پس از پخش آخرین قسمت از فصل پنجم «کتابباز» قرار بود مقدمات جلسات و اتاق فکر برای تولید فصل جدید آغاز شود که تلویزیون اعلام کرد، تولید فصل جدید «کتابباز» فعلاً متوقف می‌شود و پس از آن دیگر خبری از پخش این برنامه به میان نیامد.
حالا صحت قصد دارد با ساخت برنامه جدیدش این بار در شبکه نمایش خانگی، تجربه تولید یک برنامه ادبی برای مخاطب عام را تکرار کند. چراکه در تلویزیون مجالی برای ادامه برنامه محبوب‌اش پیدا نکرد و نتوانست آن را آن طور که خود گفته بود به صورت مادام‌العمر ادامه دهد.
او در مصاحبه‌هایش گفته بود که اجرای «کتابباز» را بیش از هر کار دیگری دوست دارد و این برنامه آنقدر مورد علاقه‌اش بود که حتی ساخت سریال‌هایش را هم به خاطر تولید آن به تعویق می‌انداخت.
«کتابباز» مانند «خندوانه» هر دو از شبکه نسیم روی آنتن می‌رفتند و پربیننده‌ترین برنامه‌های تلویزیونی بودند.
مردم با تماشای این دو برنامه، رابطه خود را با تلویزیون حفظ کرده بودند و به جای اینکه به تماشای ماهواره بنشینند، در ساعاتی از شب رسانه ملی را برای تماشا انتخاب می‌کردند.
در آن دوران شبکه نمایش خانگی هم نمی‌توانست با این برنامه‌های پرتماشاگر رقابت کند. اما حالا به خوبی توانسته روی دست رسانه ملی بلند شود، سریال‌هایی پخش کند که تماشاگرانش گاهی از ببیننده‌های سریال‌های شبانه تلویزیون هم بیشتر است.
کنار گذاشتن چهره های شاخص از صدا و سیما
در واقع این رسانه ملی بود که به راحتی و با تصور اینکه باید برای مخاطبی خاص برنامه بسازد به سرعت تمامی برنامه‌های پربیننده خود را حذف کرد و اوضاعش طوری شد که در رقابت‌های انتخاباتی هم دیگر تماشاگر زیادی نداشت.
چراکه از مدت‌ها قبل بخش زیادی از این مخاطبان را حذف کرده و با این تصور که چهره‌های شاخص را باید از آنتن رسانه ملی کنار گذاشت، می‌خواست برای جمعیت روستایی فیلم و سریال بسازد. چراکه مدیرانش تصور می‌کردند، برنامه‌ای مخصوص این بخش جامعه در رسانه ملی ساخته نمی‌‌شود.
اما فکرشان به اینجا نمی‌رسید که اتفاقاً تماشاگر قشر متوسط و ضعیف جامعه مهم‌ترین مخاطبان همین برنامه‌هایی هستند که آنها کمر به حذف آنها بستند.
آنها دقیقا از تماشای همین برنامه‌های پرمخاطب لذت می‌برند و اصلاً چنین برنامه‌هایی به دلیل استقبال این کلونی جمعیتی، پربیننده می‌شود نه تماشاگر مرفه و متمول که هزار تفریح دیگر برای گذران وقت خود دارد.
حالا برنامه‌سازانی مانند سروش صحت، احسان علیخانی، مهران مدیری، رضا عطاران و... جای دیگری برای کار پیدا کردند که هم با فراغ بال بیشتری در آن به ساخت برنامه‌های مورد علاقه خود می‌پردازند، هم دستمزد بالاتری می‌‌گیرند، هم تماشاگر خوبی دارند و همه به راحتی می‌توانند پس از یک پروژه، کار تازه‌ای را در شبکه خانگی آغاز کنند.
بدون‌شک در این میان مدیران رسانه ملی میدان را به دیگری واگذار کرده و بازنده این بازی هستند. چراکه نه برنامه‌سازان شاخص خود را دارند، نه برنامه‌های‌شان پرمخاطب‌اند و نه دیگر می‌توانند چنین برنامه‌های پربیننده‌ای را روی آنتن بفرستند و این برنامه‌سازان را مانند گذشته مجاب به کار در رسانه خود کنند.
