سالانه ۲۰ هزار کشته و ۶۰ هزار معلول درپی حوادث رانندگی
حوادث رانندگی یکی از چالش‌های اجتماعی و بهداشتی در ایران است که سالانه جان هزاران نفر را می‌گیرد و ده‌ها هزار نفر را دچار معلولیت می‌کند.
اخبار سبز کشاورزی، روزنامه پیام ما در یادداشتی نوشت: حوادث رانندگی یکی از چالش‌های اجتماعی و بهداشتی در ایران است که سالانه جان هزاران نفر را می‌گیرد و ده‌ها هزار نفر را دچار معلولیت می‌کند. حوادث رانندگی عامل نخست مرگ در گروه سنی ۵ تا ۲۹ سال است، یعنی درست همان کسانی که امید و نیروی پویای آینده این سرزمین‌اند. سالانه نزدیک به ۲۰ هزار نفر در تصادفات جان می‌بازند و صدها هزار نفر زخمی و معلول می‌شوند. آمارها نشان می‌دهد سالانه حدود ۶۰ هزار نفر در تصادفات دچار معلولیت می‌شوند و سه هزار نفر آسیب نخاعی می‌بینند.
این آمار، علاوه‌بر تأثیر مستقیم بر سلامت عمومی، پیامدهای گسترده‌ای بر اقتصاد، ساختار اجتماعی و آینده جمعیت کشور دارد. این آمار، چیزی فراتر از ارقام سرد و بی‌روح است؛ هر عدد، قصه‌ای دردناک از زندگی‌ای است که به پایان رسیده یا برای همیشه تغییر کرده است. هر حادثه، خانواده‌ای را در غم فرومی‌برد، رؤیایی را به خاک می‌سپارد و جامعه‌ای را زخمی‌تر از قبل می‌کند.
تصادفات رانندگی با گرفتن جان افراد در سنین جوانی، میانگین امید به زندگی را کاهش می‌دهد. از دست دادن نیروی کار فعال جامعه، نسبت سالمندان به جوانان را افزایش می‌دهد و بحران سالمندی کشور را تشدید می‌کند. ایران در حال حرکت به‌سوی سالمندی است و تصادفات جاده‌ای این روند را تسریع می‌کند و آینده توسعه اقتصادی را با چالش روبه‌رو می‌کند.
نیروی کار جوان، سرمایه اصلی هر کشور برای توسعه است. با مرگ یا معلولیت سالانه هزاران نفر براثر تصادفات، اقتصاد کشور به‌شدت آسیب می‌بیند. هزینه‌های درمانی، توان‌بخشی، ازکارافتادگی و حمایت‌های اجتماعی، فشار مالی سنگینی بر دولت و خانواده‌ها وارد می‌کند. خانواده‌هایی که سرپرست خود را از دست می‌دهند، با مشکلات معیشتی مواجه می‌شوند و این امر، فقر و نابرابری را در جامعه افزایش می‌دهد.
تصادفات رانندگی نه‌تنها قربانیان، بلکه خانواده‌های آنها را نیز تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. از دست دادن یک عزیز یا تبدیل‌شدن فردی به بیمار نیازمند مراقبت، باعث مشکلات روحی، اقتصادی و اجتماعی در خانواده‌ها می‌شود. بسیاری از بازماندگان دچار افسردگی، اضطراب و اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) می‌شوند. این مشکلات روانی بار اضافی بر نظام سلامت کشور تحمیل می‌کند و کیفیت زندگی افراد را کاهش می‌دهد.
بیش از نیمی از تصادفات به‌دلیل خطای رانندگان رخ می‌دهد و گروه سنی ۵ تا ۲۹ سال بیشترین تلفات را دارند. استفاده از تلفن همراه هنگام رانندگی، احتمال وقوع حادثه را تا چهار برابر افزایش می‌دهد. همچنین، رانندگی در حالت خواب‌آلودگی و خستگی، عامل بسیاری از سوانح جاده‌ای است. ۶۰ درصد تصادفات در ۳۰ کیلومتری شهرها رخ می‌دهند، زمانی که رانندگان پس از یک سفر طولانی، دچار خستگی و بی‌دقتی می‌شوند.
عامل انسانی در بیش از ۸۰ درصد تصادفات نقش دارد، اما آیا شرایط رانندگی ایمن فراهم شده است؟ خودروهای داخلی با نقص‌های ایمنی، یکی از عوامل تصادفات مرگبار هستند.
جاده‌هایی که باید مسیر زندگی باشند، به تله‌هایی برای مرگ تبدیل شده‌اند؛ اما مشکل فقط به خودروها و جاده‌ها محدود نمی‌شود؛ فرهنگ رانندگی نیز در این بحران نقش دارد. بی‌توجهی به قوانین، رفتارهای بی‌پروا و عجله‌های بی‌مورد، همگی بر شدت این بحران می‌افزایند.
تصادفات، تنها یک فاجعه انسانی نیستند، بلکه ضربه‌ای عمیق به اقتصاد و آینده ایران وارد می‌کنند. کشوری که با بحران پیری جمعیت روبه‌رو است، نمی‌تواند در برابر این حجم از تلفات نیروی کار بی‌تفاوت باشد. برای کاهش این حوادث، رعایت قوانین رانندگی، تقویت فرهنگ رانندگی ایمن، بهبود کیفیت خودروها، استانداردسازی جاده‌ها و افزایش نظارت بر رانندگان ضروری است. آموزش مداوم و فرهنگسازی می‌تواند رانندگی را از یک خطر بالقوه به یک رفتار مسئولانه تبدیل کند. تصادفات رانندگی را متوقف کنیم، قبل از آنکه آنها ما را متوقف کنند!
