این گیاهان را با هم کشت نکنید
چنانچه فعال در امر زراعت هستید مطالعه این مطلب علمی توصیه میشود به ویژه اینکه از آخرین نتایج تحقیقاتی دنیا گردآوری شده است.
اخبار سبز کشاورزی؛ کشت توام برخی از گیاهان سابقهای بسیار طولانی دارد که به دلیلی پی بردن به مزایای آن از سوی کشاورزان و دامداران به طور مستمر به اجرا در آمده است، به عنوان مثال کشت جو و یونجه به دلیل مکمل بودن در تامین عناصر غذایی دامها، صدها سال است اجرا میشود و یا کاهو در کشت باقلا نیز خواص فراوان برای هر دو گیاه دارد.
اما امکان دارد که بعضی از سبزیها هنگامی که همراه با یکدیگر کشت شوند، اثرات سویی برجا بگذارند که به صورت آسیب رسانی و یا جلوگیری از رشد باشد. در این به چند مورد که احتمالا تاکنون مورد توجه قرار نگرفتهاند، اشاره میشود.
لازمه کشت گیاهان یا سبزیهایی که میتوانند ضمن تامین محصولات مورد نیاز، موجب جلب حشرات مفید گردند، شناخت کافی از تاثیرگذاری آنها بر یکدیگر است که در صورت نداشتن اطلاعات کافی ممکن است نتیجهای برخلاف انتظار در پی داشته باشد.
مزایای گیاهان توام اغلب به صورت افزایش بهرهوری، ممانعت از حضور آفات و یا علفهای هرز ناخواسته، غنی سازی خاک برای گیاه دیگر و یا حتی ایجاد سایه انداز برای حفاظت یک گیاه دیگر باشد که مجموعهای از این موارد میتواند به سلامت و افزایش یک محصول کمک نماید.
کشت ریحان در مجاورت گوجه فرنگی باعث دور کردن آفات آن شده که به اعتقاد بعضیها موجب افزایش محصول آن نیز میگردد و یا گیاهان خانواده نخود به دلیل تثبیت ازت در خاک اثرگذاری قابل توجهی در تامین این عنصر برای گیاه ذرت دارند و کشت نخودفرنگی در مجاورت ذرت مزیت دوجانبه برای این گیاهان دارد.
1-گوجه و سیبزمینی: گوجهفرنگی و سیبزمینی به دلیل آن که از یک خانواده گیاهی هستند و به دلیل نیازهای یکسان و همچنین آفات و بیماریهای مشترک نباید در مجاورت یکدیگر کشت شوند. قرار دادن آنها در کنار یکدیگر به هر دو گیاه میتواند آسیب وارد نماید.
2-پیاز و لوبیا: چنانکه گفته شده گیاهان خانواده نخود به دلیل رابطه هم زیستی با برخی از باکتریهای تثبیت کننده ازت میتوانند آن را در خاک ذخیره کنند در صورتی که پیازها به دلیل داشتن ماده «آلیین» باعث مرگ این باکتریها میشوند. حال کشت مجاور این دو میتواند به رشد و سلامت لوبیاها آسیب وارد نماید. در این جا میتوان به جای لوبیا، به کشت هویج اقدام نمود که موجب رشد هر دو گیاه میشود.
3-خیار و کدو: بسیار دیده میشود که کشاورزان این دو گیاه را در مجاورت یکدیگر و گاه در یک مزرعه کشت میکنند، اما به دلیل آن که هر دو از یک خانواده هستند، آفات و بیماریهای مشابه دارند.
ضمن ان که برای رشد کافی نیازمند خاک قوی هستند. حال قرار دادن آنها در کنار یکدیگر در واقع ایجاد رقابت بین آنها خواهد کرد و هیچ یک به رشد کافی نخواهند رسید. جانشین کردن یک گیاه از خانواده نخود، از قبیل لوبیا فرنگی، در مجاورت خیار یا کدو، به رشد هر دو کمک خواهد کرد.
4-گوجهفرنگی و ذرت: از کشت گوجه فرنگی و ذرت در مجاورت یکدیگر نیز باید اجتناب کرد، چرا که این دو موادغذایی زیادی از خاک جذب کرده و به شکل دو رقیب در میآیند که در نهایت میتواند به ضعیف شدن هر دو منتهی شود. نکته دیگر رشد عمودی بوتههای ذرت است که میتواند گوجه فرنگیها را در شرایط سایه قرار دهد. این در حالی است که گوجه فرنگی به آفتاب مستقیم در تمام طول روز نیاز دارد.
5-سیبزمینی و کدو: در صورت تمایل به داشتن بوتههایی از این دو گیاه، باید کاملا جدا از یکدیگر و در دو قطعه مجزا کشت شوند. این دو گیاه موادغذایی زیادی از خاک جذب میکنند، بنابراین نباید در مجاورت یکدیگر قرار گیرند، درغیر این صورت غدههای سیبزمینی کوچک و کدوها نیز محصول اندکی خواهند داد. میتوان به جای کدو به کشت ترهفرنگی در مجاورت سیبزمینی اقدام کرد.
6-کدوحلوایی و کدوی سبز: کشت این دو گیاه در مجاورت یکدیگر مشکلات زیادی ایجاد میکند. هر دو از یک خانواده بوده و در داشتن آفات و بیماریها اشتراک دارند. بیماری سفیدک دروغی و آفت ساقه بر به طور همزمان در هر دو ظاهر میشود و کافی است تا یک بوته از هر کدام به آفت یا بیماری دچار شود، در این صورت تمام مزرعه آلوده خواهد شد. میتوان هر یک را با گیاهی نظیر ذرت جایگزین کرد.
7-هویج و شوید: کشت این دو برای داشتن دو محصول مفید اشکالی ندارد، اما در صورتی که مجاور یکدیگر نبوده و در دو قطعه جداگانه کشت شوند. نکته اول آن که این دو گیاه از یک خانواده بوده و میتوانند آفات و بیماریهای مشترکی داشته باشند. شوید میتواند جذب کننده مگس هویج باشد که لارو آن به سرعت محصول یک مزرعه را از بین میبرد. به جای شوید میتوان پیازچه و یا تره فرنگی کشت نمود.
8-خیار و ریحان: خیار و ریحان دوستان خوبی نیستند. از آنجایی که خیارها اب زیادی جذب میکنند بر محیط اطراف خود تاثیر میگذارند. از سوی دیگر ریحان یک گیاه معطر است و میتواند بر طعم و مزه خیار اثراتی از خود به جای بگذارد که چندان مطلوب مصرف کننده نیست.
میتوان به جای خیار، اقدام به کشت بوتههای فلفل در مجاورت ریحان نمود.
9-توتفرنگی و کلم: کلم ها اغلب هدف دلخواهی برای لاروهای کرم برگخوار کلم هستند. اما نکته مهم آن است که این لاروها به سایر گیاهان نظیر توت فرنگیها نیز حمله کرده و برگهای آنها را میخورند و همین مشکل به دو محصول آسیب وارد میکند. گیاه مناسب و جایگزین کلم میتواند مارچوبه و یا استوقدوس باشد.
10-مارچوبه و سیر: در مجاورت گیاه مارچوبه هیچگونه گیاهی از خانواده پیاز نباید کشت شود. اگر چه گیاهان خانواده پیاز میتوانند باعث دور کردن حشرات شوند، اما نمیتوان آنها را در مجاورت مارچوبه کشت کرد، چرا که فضای رشد گیاه را اشغال کرده و در زمان برداشت پیازها به ریشههای مارچوبه نیز آسیب وارد میشود. بهترین گیاه جایگزین در مجاورت مارچوبه، ریحان است.