گرمازدگی در هفتتپه حتی منجر به مرگ کارگران شده است
جانباختن در گرمای خوزستان؛ وقتی سود کارفرما بر جان کارگران ارجحیت دارد!
گزارشی میدانی از شرایط غیرانسانی و طاقتفرسای کارگران خوزستان در اوج گرمای کشنده و غبار خفهکننده، از میادین نفتی تا مزارع نیشکر.

تابستان امسال، خوزستان نه تنها رکورددار دمای ایران، که در صدر فهرست گرمترین شهرهای جهان قرار گرفت. شهرهای آبادان و دزفول با دمای بالای ۴۶ درجه، المپیک گرمای کره زمین را به تسخیر خود درآوردند. اما در این میان، کارگران خوزستانی مجبورند در این کوره، کار را ادامه دهند.
گفتوگو با یک برقکار در میدان نفتی جفیر؛ زندگی در مرز گرمازدگی
اخبار سبز کشاورزی؛ «بهزاد»، برقکار میدان نفتی جفیر، روز خود را اینگونه توصیف میکند: «کار از ۸:۳۰ صبح زیر آفتاب سوزان شروع میشود. آنقدر گرما زیاد است که بعد از چند دقیقه سرگیجه میگیری و بدن از عرق خیس میشود. ما مجبوریم هر نیم ساعت یکبار استراحت کنیم و آب بنوشیم، ولی باز هم موارد گرمازدگی شدید بین همکاران دیده می شود.»
او به مشکلات بزرگی مانند لباس کار نامناسب (همان لباس زمستانی ضخیم)، کلاه ایمنی پلاستیکی که خودش مانند یک اجاق کار میکند و بیتوجهی کارفرما به تعطیلی کار در روزهای غبارغلیظ اشاره میکند.
سیستم HSE: قدرت در برابر سود!
«علی علیاکبری»، مدیر HSE، از بیاثر بودن گزارشهای ایمنی میگوید: «طبق استانداردهای بینالمللی، در این دما باید کار تعطیل شود. ولی در عمل، کارفرما به جای تعطیلی، دستور میدهد "آب یخ و آبلیمو بدهید!" متأسفانه ایمنی قربانی سود بیشتر میشود و جان کارگران به بازی گرفته میشود.»
فاجعه در هفتتپه؛ گرمازدگی که به مرگ منجر شد
«یوسف بهمنی»، فعال کارگری در هفتتپه، از تکاندهندهترین بخش گزارش میگوید: «گرمازدگی در هفتتپه یک اتفاق رایج است و حتی به مرگ کارگران منجر شده است. حتی زمانی که دولت دستور تعطیلی میدهد، این دستور برای کارگران اجرایی نمیشود و آنها مجبور به ادامه کار هستند.»
نتیجهگیری: فریاد خاموش کارگران خوزستان به گوش چه کسی میرسد؟
وضعیت کنونی کارگران خوزستان یک فوریت انسانی است. آنها نه تنها با گرمای طبیعت، که با بیتوجهی و طمع انسانها نیز میجنگند. تأمین ایمنی، تجهیزات مناسب، تغییر ساعات کاری و پایبندی به استانداردهای HSE نه یک لطف، که یک حق مسلم برای این قشر زحمتکش است. آیا کسی هست به فریاد این قهرمانان خاموش برسد؟