مرگ غم‌انگیز پلنگ ماده طارم سفلی؛ وقتی بی‌پولی محیط‌زیست، ایران را به قربانگاه می‌برد؟
خبر شوکه‌کننده از پیدا شدن لاشه یک پلنگ ماده در طارم سفلی؛ داستانی تلخ از تضاد میان معیشت دامداران و بقای حیات‌وحش.
پیدا شدن لاشه یک پلنگ ماده در طارم سفلی، آن هم در شرایطی که نهادهای حمایتی در سکوت بی‌تدبیری فرو رفته‌اند. این اتفاق، بیش از یک رخداد ساده، فریاد بی‌صدای طبیعتی است که قربانی بی‌توجهی‌ها می‌شود.
به گزارش اخبار سبز کشاورزی؛ ریشه این تراژدی کجاست؟ آیا بی‌پولی محیط‌زیست واقعاً طبیعت ایران را به قربانگاه می‌برد؟
نبرد نابرابر در طارم سفلی: وقتی دامداران و حیات‌وحش رو در رو می‌شوند
منطقه حفاظت‌شده طارم سفلی در قزوین، بهشت حیات‌وحش، این روزها شاهد رویارویی تلخی است: تضاد میان نیازهای معیشتی دامداران و ضرورت حفظ گونه‌های ارزشمند حیات‌وحش. سال‌ها پیش، برای جلوگیری از این نبرد نابرابر، طرحی وجود داشت که در صورت حمله پلنگ به احشام دامداران، خسارت آن‌ها از طریق بیمه جبران می‌شد.
کافی بود اثری از حمله پلنگ – خواه لاشه حیوان تلف‌شده یا آثار پنجه – ارائه شود تا محیط‌زیست غرامت بپردازد. این راهکار، هم امنیت مالی دامدار را تأمین می‌کرد و هم از جان پلنگ‌ها محافظت. اما متأسفانه، این طرح حیاتی اکنون به خاطره‌ها پیوسته است.
پایان یک حمایت: چگونه لغو بیمه، راه انتقام‌گیری را باز کرد؟
منابع محلی تأکید می‌کنند که طرح بیمه خسارت، به دلیل کمبود بودجه، متوقف شده است. این اتفاق، حفره‌ای بزرگ در سیستم حمایتی ایجاد کرده است.
حالا که جبران خسارت از دامداران صورت نمی‌گیرد، برخی از آن‌ها، در نبود پشتوانه قانونی، به شیوه‌هایی مرگبار روی آورده‌اند؛ از جمله استفاده از گوشت‌های آلوده به سم برای از بین بردن پلنگ‌ها. این رویکرد انتقام‌جویانه، نه تنها مشکل را حل نمی‌کند، بلکه حیات‌وحش کشور را با خطری جدی‌تر مواجه می‌سازد.
مرگ یک پلنگ، زنگ خطر یک فاجعه: بی‌توجهی ساختاری به محیط‌زیست
مرگ غم‌انگیز این پلنگ ماده طارم سفلی را نمی‌توان یک حادثه دانست. این رویداد تلخ، نشانه‌ای واضح از شکست سیاست‌های حفاظتی و بی‌توجهی ساختاری به ایجاد تعادل میان معیشت روستایی و حفاظت از گونه‌های در معرض خطر است.
کارشناسان، از جمله مینا باغانی، رفتارشناس و تیمارگر گربه‌سانان، هشدار می‌دهند که حذف طرح بیمه خسارت، در کنار فقدان آموزش و برنامه‌های جایگزین، حیات‌وحش کشور را به آستانه نابودی می‌کشاند.
باغانی معتقد است: مرگ تلخ این پلنگ ماده تنها یک حادثه نیست، بلکه نشانه‌ای روشن از بی‌برنامگی و حذف حمایت‌هایی مثل بیمه خسارت دامداران است؛ حمایتی که روزی مانع انتقام‌گیری از حیات‌وحش می‌شد، اما حالا با نبود آن، طبیعت بی‌دفاع ایران هر روز یک قدم دیگر به نابودی نزدیک‌تر می‌شود و قربانی اصلی، گونه‌های ارزشمندی هستند که صدایی برای دفاع از خود ندارند
طبیعت بی‌دفاع ایران: قربانی خاموش بی‌برنامگی‌ها
آنچه در طارم سفلی رخ داد، تنها یک نمونه کوچک از زنجیره بی‌پایان فجایع زیست‌محیطی است که ایران با آن دست و پنجه نرم می‌کند. قربانی اصلی این بی‌برنامگی‌ها و بی‌توجهی‌ها، طبیعت بی‌صدا و بی‌دفاع ایران است؛ گونه‌های ارزشمندی که نه صدایی برای دفاع از خود دارند و نه حامی قدرتمندی برای حفظ بقایشان.
این اتفاقات، بار دیگر ضرورت بازنگری فوری در رویکردهای محیط‌زیستی و اختصاص بودجه کافی برای حفظ گنجینه‌های طبیعی ایران را گوشزد می‌کند.
سرنوشت پلنگ ماده طارم سفلی، یادآوری تلخی است که حیات‌وحش کشورمان در وضعیت بحرانی قرار دارد. تا زمانی که حمایت‌های لازم از دامداران صورت نگیرد و برنامه‌های حفاظتی جامع و مستمر به مرحله اجرا درنیایند، هر روز شاهد از دست دادن بخش دیگری از طبیعت بکر و بی‌مانندمان خواهیم بود. زمان آن رسیده که با عزمی جدی، برای حفظ این سرمایه‌های ملی اقدام کنیم، پیش از آنکه دیر شود.
