رسوایی بزرگ «مافیای آب»: عیسی کلانتری افشاگری کرد!+ ویدئو
عیسی کلانتری، وزیر اسبق، پرده از راز «مافیای آب» برداشت! نقش پیمانکاران و مشاوران قدرتمند در پروژههای جنجالی مانند انتقال آب عمان فاش شد.

تصور کنید در تاروپود شبکهای پیچیده، منافعی پنهان دست به دست هم دادهاند تا سرنوشت حیاتیترین منبع کشور، یعنی آب، را رقم بزنند. این سناریویی است که شاید در فیلمهای جاسوسی دیده باشید، اما وقتی نام «مافیای آب» به میان میآید، ابعاد آن جدیتر از آن چیزی میشود که فکرش را میکنید.
اخبار سبز کشاورزی؛ عیسی کلانتری، مرد همیشه صریح و بیپروا، این بار با افشاگریهایش، لرزه بر اندام این مافیای پنهان انداخته است.
افشاگری بیسابقه: پردهبرداری از دستهای پشت پرده
کلانتری، وزیر پیشین کشاورزی و رئیس اسبق سازمان محیط زیست، در گفتوگو با «دیدهبان ایران»، نوک پیکان انتقادش را به سمت پیمانکاران و مشاوران قدرتمند نشانه رفت.
او با شجاعت تمام اعلام کرد که پروژههای عظیمی مانند انتقال آب از دریای عمان به فلات مرکزی ایران، نه تنها از نیازهای واقعی کشور برنمیآیند، بلکه محصول سوءاستفادههای ماهرانه تصمیمسازان و البته مونوپولهایی مانند شرکت «مهاب قدس» از… بله، درست شنیدید، «بیسوادی تصمیمگیران» هستند!
انگار که برخی تصمیمگیران، به جای تفکر عمیق و کارشناسی، فقط امضاکننده بودهاند و منافع عدهای دیگر، پشت این امضاها پنهان شده است.
وقتی منافع شخصی، بر منافع ملی میچربد!
کلانتری با طنز تلخی به این نکته اشاره میکند که سیاستگذاران در حوزه آب، اغلب همان مشاورین و پیمانکارانی هستند که طرحها را به وزارت نیرو میدهند و وزرا هم بدون چون و چرا، آنها را به دولت و مجلس میبرند تا مصوبه بگیرند. به عبارت دیگر، «خودت ببر، خودت بدوز!» اینجاست که پای منافع شخصی، نه از روی عمد که از سر شیطنت، وسط میآید و منافع ملی به قربانگاه میرود. پروژه انتقال آب از دریای عمان؟
کلانتری معتقد است که پشت این ایده، قطعاً یک «مافیای پیمانکاری» قدرتمند جا خوش کرده است.
مهاب قدس: مونوپولی به وسعت رودخانههای ایران!
وقتی صحبت از پشت پردهها میشود، نام شرکت «مهاب قدس» به میان میآید. کلانتری با لحنی کنایهآمیز به نقش این شرکت در پروژههای آبی کشور اشاره میکند.
او میگوید: «مهاب قدس نوعی شرکت مونوپول بوده که همه سدسازیها زیر نظر این شرکت بوده است.» تصور کنید، قبل از واگذاری این شرکت به آستان قدس رضوی و بازگشت دوبارهاش، تمام مطالعات آبی کشور به این شرکت سپرده میشد. آن هم نه با ظرفیت معمولی، بلکه با «۱۵۰۰ درصد ظرفیت»! این شرکت هم با کمال میل، مطالعات را بین شرکتهای دیگر تقسیم میکرد و درصد خود را برمیداشت. به این میگویند «مونوپولیسم» به تمام معنا! انگار که تنها یک آشپز در شهر وجود داشت و همه برای پختوپز باید سراغ او میرفتند!
پروژههای آبی: دستاوردهای ملی یا فرصتی برای سودجویی؟
با این اوصاف، این سؤال پیش میآید که پروژههای عظیمی مانند انتقال آب، واقعاً برای توسعه کشور ضروری هستند یا صرفاً فرصتی برای سودجویی عدهای خاص؟
افشاگریهای عیسی کلانتری نشان میدهد که پشت بسیاری از تصمیمات کلان در حوزه آب، داستانهایی پنهان است که شاید کمتر کسی از آنها خبر دارد. اینجاست که نقش آگاهی عمومی و مطالبهگری اهمیت بیشتری پیدا میکند تا از دستاندازی به منابع حیاتی کشور جلوگیری شود.