میراث های مهم کشاورزی در جهان
مکان‌هایی در جمهوری کره، پرتغال و تاجیکستان به عنوان سیستم‌های میراث کشاورزی مهم جهانی شناخته شدند
اخبار سبز کشاورزی، یک سیستم کشاورزی-دامداری کوهستانی یکپارچه در تاجیکستان به اولین سیستم میراث کشاورزی مهم جهانی در آسیای مرکزی تبدیل شده است، که یک سیستم جنگلداری-کشاورزی کاج و سیستم سنتی بامبو و شیلات در جمهوری کره و یک سیستم کشاورزی-دامداری-کشاورزی-کشاورزی در پرتغال نیز به رسمیت شناخته شده‌اند.
کاوه زاهدی، مدیر دفتر تغییرات اقلیمی، تنوع زیستی و محیط زیست در سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو)، گفت: «با گسترش شبکه GIAHS به مناطق و کشورهای جدید، این شبکه بار دیگر نقش متمایز خود را در نمایش سیستم‌های کشاورزی که سنت‌های پرورش یافته توسط جوامع و روش‌های معیشت آنها را در هماهنگی با طبیعت ترویج می‌کنند، نشان می‌دهد.»
«همانطور که ما با بحران اقلیمی و از دست دادن تنوع زیستی روبرو هستیم، مشارکت در روش‌های قدیمی برای ایجاد تاب‌آوری و استفاده پایدار از تنوع زیستی، در تغییر سیستم‌های کشاورزی-غذایی ما برای همگام شدن با چالش‌ها، حیاتی‌تر است.»
این سیستم‌ها رسماً تحت برنامه شاخص فائو در جلسه گروه مشاوره علمی GIAHS که از ۷ تا ۸ ژوئیه ۲۰۲۵ برگزار شد، تعیین شدند. جدیدترین موارد اضافه شده، شبکه میراث کشاورزی جهانی فائو را به ۹۹ سیستم در ۲۹ کشور در سراسر جهان می‌رساند. به همراه اولین مورد برای تاجیکستان، سیستم‌های تازه تعیین شده، تعداد سیستم‌های تعیین شده در جمهوری کره را به ۹ و در پرتغال به دو سیستم می‌رساند.
با افزایش علاقه از سراسر جهان، قرار است تعداد سیستم‌های تعیین شده GIAHS تا زمان برگزاری مراسم اهدای گواهینامه در ۳۱ اکتبر در چارچوب جشن‌های هشتادمین سالگرد فائو، از ۱۰۰ عدد فراتر رود.
سیستم جنگلداری زراعی اولجین پاینتری، جمهوری کره
جوامع کشاورزی در این منطقه شرقی کشور، یک سیستم جنگلداری زراعی منحصر به فرد مبتنی بر کاج را توسعه داده‌اند که با زمین‌های کوهستانی و آب و هوای ساحلی سازگار است. نسل‌هاست که جنگل‌های کاج قرمز (Pinus densiflora) با زنبورداری، جمع‌آوری قارچ، کشاورزی دیم و تولید نمک سنتی به طور مشترک مدیریت شده‌اند.
جنگل‌های کاج آن بیش از ۳۰۰ گونه، از جمله گیاهان خوراکی وحشی، قارچ‌ها و گرده افشان‌های حیاتی برای سلامت اکوسیستم را در خود جای داده‌اند. ساختار جنگل از فرسایش جلوگیری می‌کند، ریزاقلیم‌ها را تنظیم می‌کند و دامنه‌های کوهستان را تثبیت می‌کند.
مدیریت جنگل کاج شامل تکنیک‌های سنتی مانند استخراج رزین، جلوگیری از آتش‌سوزی از طریق پاکسازی زیر بوته‌ها و تنک کردن انتخابی برای بهبود سلامت جنگل است.
سیستم سنتی ماهیگیری جوکبانگریوم در تنگه جیجوک، جمهوری کره
در آب‌های جزر و مدی تنگه جیجوک کره، سیستم جوکبانگریوم از سدهای بامبو برای برداشت ماهی کولی بدون سوخت، صید ضمنی یا آسیب به زیستگاه استفاده می‌کند. این سیستم که قرن‌ها مورد استفاده قرار گرفته است، منعکس کننده دانش بوم‌شناختی سنتی و سبک زندگی ساحلی نیمه کشاورزی است. این سیستم کم‌اثر، تنوع زیستی، معیشت و هویت فرهنگی را در هماهنگی با مهاجرت ماهی حفظ می‌کند.
ماهیگیران محلی از یک سیستم تله غیرفعال با سازه‌های ثابت عمود بر جریان جزر و مدی برای هدایت ماهی‌ها به محفظه‌های نگهداری استفاده می‌کنند. این تکنیک که شامل گزینش‌پذیری بالا است، سابقه حداقل ۵۰۰ سال استفاده مستند دارد.
این سیستم از ماهیگیران کوچک، بازارهای محلی، صنایع خشک کردن ماهی کولی و تعاونی‌های فرآوری به رهبری زنان پشتیبانی می‌کند. این سیستم بدون ایجاد اختلال در مسیرهای مهاجرت، محل‌های تولید مثل یا اکوسیستم‌های بستر دریا، با حیات دریایی همزیستی دارد.
سیستم کشاورزی سیلوی-دامی مونتادو در تپه‌های سرپا، پرتغال
مونتادو دا سررا د سرپا، واقع در جنوب پرتغال، به عنوان یکی از قدیمی‌ترین سیستم‌های کشاورزی سیلوی-دامی اروپا شناخته می‌شود، جایی که جنگل‌های چوب پنبه و بلوط هولم با آگاهی زیست‌محیطی قابل توجهی مدیریت می‌شوند. جوامع از طریق چرای کم شدت و گسترده، کشاورزی دیم و مدیریت جنگل، چشم‌اندازی چندمنظوره را شکل داده‌اند که تنوع زیستی را حفظ می‌کند، اقتصادهای روستایی را پایدار می‌کند و مظهر یک مدل مدیترانه‌ای از تاب‌آوری اقلیمی و احیای زمین است.
این سیستم زیستگاه جانوران وحشی غنی با بیش از ۱۲۰ گونه پرنده، قارچ‌های جنگلی و گونه‌های در معرض خطر مانند سیاه‌گوش ایبری و کرکس سیاه است.
پوشش درختی فرسایش را کاهش می‌دهد، احتباس آب را افزایش می‌دهد و کربن را در خاک و زیست‌توده ذخیره می‌کند. جنگل‌ها با غلات، حبوبات، مراتع، زنبورداری و چرای گسترده گوسفند و بز ادغام شده‌اند و از چوب پنبه، گوشت، عسل، گیاهان دارویی، قارچ و گردشگری طبیعت درآمد ایجاد می‌کنند.
این سیستم در اتحادیه اروپا به عنوان یک سیستم کشاورزی با ارزش طبیعی بالا شناخته شده است، عنوانی که به مناظر کشاورزی با شدت کم داده می‌شود که از تنوع زیستی بالا پشتیبانی می‌کنند و به اهداف اقلیمی و حفاظتی کمک می‌کنند.
سیستم کشاورزی-دامداری یکپارچه دره الموسی سازگار با شرایط کوهستانی، تاجیکستان
این سیستم کشاورزی-دامداری یکپارچه، کوچ فصلی گوسفندان را با کشت انگور، غلات، باغ‌ها و سبزیجات در مناظر کوهستانی خشن ترکیب می‌کند. این [نظام/نظام/...] که در طول قرن‌ها شکل گرفته، از امنیت غذایی و معیشتی پشتیبانی می‌کند، تنوع زیستی کشاورزی را حفظ می‌کند و میراث فرهنگی را حفظ می‌کند. این نظام که ریشه در دانش اجدادی دارد، جوامع مقاوم را در برابر فرسایش خاک حفظ می‌کند.
کمبود آب و تنوع آب و هوایی
این دره میزبان اکوسیستم‌های متنوع و طیف وسیعی از محصولات کشاورزی و دامی، از جمله گونه‌های بومی گندم، جو و سبزیجات و گوسفندان محلی هیسوری است. انگور صورتی تویفی، که به دلیل کیفیتش ارزشمند است و به کشمش، شربت (شیرینی)، آبمیوه و شراب تبدیل می‌شود، در مرکز هویت دره قرار دارد.
کشاورزی با شیوه‌های اجدادی، از جمله کاشت در خطوط تراز، کوددهی ارگانیک، تقویم موچال، هدایت کشاورزی بر اساس نشانه‌های زیست‌محیطی و روش‌های آبیاری باستانی برای صرفه‌جویی در مصرف آب، هدایت می‌شود.
مدیریت جامعه از طریق کمیته‌های محله (محله)، مزارع خانوادگی، تعاونی‌ها و مزارع اشتراکی هماهنگ می‌شود و انتقال دانش، استفاده مشترک از منابع و تداوم فرهنگی را تضمین می‌کند.
