مدافعان حقوق کشاورزان در مجلس آینده

اخبار سبز کشاورزی؛ برای انتخابات مجلس سیزدهم افزون‌بر 11 هزار نفر از ثبت‌نام‌کنندگان تایید شدند. و در اثر تغییر سیاست‌ها و برنامه‌های شورا نگهبان و در دو مرحله بیش از 2 هزار نامزد، دوباره تایید صلاحیت شدند.

رقمی که میانگین رقابت برای هر کرسی را به عدد 46 می‌رساند، به‌ویژه اینکه کشاورزان به‌عنوان مهم‌ترین رأی‌دهندگان همواره ازجمله اقشار مهم برای نمایندگان هستند که تاثیر زیادی در پیروزی انتخاباتی نامزدها دارند.

حوزه کشاورزی و امنیت غذایی، اگرچه در میان نمایندگان مجلس برای عضویت در کمیسیون کشاورزی، چندان جذاب و پرطرفدار نیست، اما موقعیت استراتژیک و تعیین‌کننده‌ای دارد.

با این همه، آنچه مهم است اینکه به‌طور منطقی کمیسیون کشاورزی باید محل حضور نمایندگانی باشد که متخصص و آگاه به مسائل کشاورزی بوده یا دانش‌آموخته کشاورزی و فعال کشاورزی هستند و یا دست‌کم کارشناس در حوزه کشاورزی و وزارتخانه بوده باشند؛ چراکه در این کمیسیون، داشتن گرایش‌های سیاسی، جناحی و حزبی کارساز نیست، بلکه تجربه، کاردانی و عملگرایی همراه با تصویب قانون و تسهیل‌گری است که به توسعه پایدار کشاورزی منجر و به افزایش بهره‌وری، ایجاد اشتغال مولد، رونق کسب و کار و عمران و آبادانی روستاها و درنهایت به امنیت غذایی کمک می‌نماید. به گفته یکی از معاونان اسبق وزارت جهادکشاورزی، در حال حاضر در کشور پیشرفته‌ای مانند ژاپن، با وجود داشتن صنعت جهانی، شاهدیم که همچنان تولید در روستاها و مناطق کشاورزی دارای اولویت است و به همین جهت نمایندگان مردم روستا به نسبت جمعیت شهری دو برابر هستند که همین امر توجه بیشتر ژاپن به کشاورزی و تولید را نشان می‌دهد.

مروری بر ادوار کمیسیون کشاورزی ایران نشان می‌دهد کمتر اتفاق افتاده که هر 23 نماینده کمیسیون کشاورزی مجلس را متخصصان، دانش‌آموختگان، فعالان، کارآفرینان، بهره‌برداران و نیروهای وزارتخانه، انجمن‌ها، اتحادیه‌ها، صنوف و وابستگان و پیوستگان به کشاورزی تشکیل دهد و به همین دلیل کمیسیون کشاورزی در مجالس دوره‌های مختلف در دست‌یابی به اهداف امنیت غذایی چندان موفق نبوده است.

کمیسیون‌های نان و آبدار مجلس در تقابل با کشاورزی!

سوابق نشان می‌دهد پس از ورود نمایندگان به مجلس بسیاری از آنها و حتی برخی دانش‌آموختگان کشاورزی تمایل به حضور در کمیسیون‌های نان و آبدار صنایع، اقتصاد و دارایی، بانک‌ها، اصل نود و ... را دارند و معمولا تعداد ثبت‌نام‌کنندگان در کمیسیون کشاورزی(کمیسیون کشاورزی 23 عضو دارد) به میزان تعیین شده نمی‌رسد، این است که سرریز دیگر کمیسیون‌ها یا جاماندگان از کمیسیون‌های دیگر به کمیسیون کشاورزی هدایت می‌شوند.

به‌عنوان نمونه در کمیسیون کشاورزی فعلی مجلس، شش حجت‌الاسلام حضور دارند که شاید تنها خط ربط آنها، وجود اراضی کشاورزی در حوزه انتخابیه آنها باشد، آن چه که وجه مشترک همه نمایندگان است.

این افراد نه تحصیلات کشاورزی دارند و نه مزرعه یا دامداری اقتصادی را مدیریت کرده‌اند و تنها دلیل حضور آنها در کمیسیون، اهمیت نداشتن این کمیسیون، برای حضور متخصصان کشاورزی است.

لوله‌کش در کمیسیون کشاورزی

در برخی کمیسیون‌های قبلی، پزشک، لوله‌کش، فرهنگی، ادیب و ... نیز حضور داشتند و این در حالی است که حضور افراد غیرمرتبط در یک کمیسیون کاملاً تخصصی فقط وقت کمیسیون را تلف می‌کند.

قدر مسلم اینکه از 13 هزار و اندی نامزد تایید صلاحیت‌شده برای رفتن به مجلس سیزدهم حتی چنانچه یک‌درصد هم کشاورز، فعال کشاورزی یا دانش‌آموخته آن باشند حداقل 130 نامزد متخصص آماده رقابت هستند و ضرورت دارد مجموعه‌ای از دلسوزان عرصه کشاورزی و امنیت غذایی فارغ از گرایش سیاسی و حزبی این نامزدها به بررسی شرایط تخصص پرداخته و برای ورود آنها به مجلس از این افراد حمایت جدی و اطلاع‌رسانی به عمل آورند و آنها نیز با میثاق‌نامه‌ای متعهد شوند تا در صورت ورود به مجلس× در کمیسیون کشاورزی مستقر خواهند شد.

مسلماً با پیگیری جدی موضوع، حداقل 20درصد این افراد می‌توانند به مجلس راه پیدا کنند و کمیسیون کشاورزی برای نخستین‌بار با حضور اکثر قریب به‌اتفاق فعالان و متخصصان کشاورزی شکل گیرد. صاحب‌نظران معتقدند متخصصان با هر نگاه سیاسی چپ و راست، پایدارچی یا ولایی، اکثریت یا اقلیت، به صرف اینکه دیدگاه، تخصص و تجربه کشاورزی علمی موثقی داشته باشند؛ دارای اولویت بیشتر بر افراد با نگاه حزبی، روحانی یا دارای با تحصیلات غیرمرتبط هستند.

امید می‌رود مجموعه‌ یا گروه‌هایی مرتبط با بخش کشاورزی این مسئولیت خطیر را عهده‌دار شوند و در این اندک مدت باقی‌مانده تا انتخابات راهی برای این کار بیابند.

ماهنامه دام و کشت و صنعت-شماره ۲۸۲-دی ۱۴۰۲