شوک در دامداری ایران:
خوش رقصی مافیا در بازار نهادههای دامی و قصه پرغصه جو!
پشت پرده بازار نهادههای دامی ایران؛چرا جو به دامداران نمیرسد؟افشای نقش یک گروه مافیایی در کنترل واردات و گرانی نهادهها که کمر دامپروری را شکسته است

دامداران هر روز صبح که از خواب بیدار میشوند، میبینند که غذای اصلی دامهایشان نایاب شده یا قیمتش سر به فلک کشیده است.
به گزارش اخبار سبز کشاورزی؛ این کابوسی است که این روزها دامداران ایرانی با آن دست و پنجه نرم میکنند؛ کابوسی که ریشههای عمیقتری در یک بازی پنهان در بازار نهادههای دامی دارد.
آیا میدانستید پشت پرده این بحران، گروهی خاص مشغول چرخاندن چرخهای یک مافیای قدرتمند است که نه به دامدار رحم میکند و نه به مصرفکننده؟
بیشتر بخوانید: بانگ الرحیل صنعت دام و طیور: بحران امنیت غذایی پیش رو+ویدئو
گرانی افسارگسیخته و سکوت سؤالبرانگیز: وقتی جو، کالایی لوکس میشود!
وضعیت بحرانی بازار نهادههای دامی کشور، این روزها به یکی از دغدغههای اصلی فعالان صنعت دامپروری تبدیل شده است. حدود دو ماه است که عرضه “جو دامی” در سامانه رسمی بازارگاه متوقف شده و به گفته محمود معروفی، مدیرعامل اتحادیه دامداران استان آذربایجان غربی، این تنها بخشی از مشکلات است. جو که قیمت مصوب آن ۱۱ هزار و ۳۰۰ تومان است، در بازار آزاد با بهای گزاف ۲۴ تا ۲۵ هزار تومان به دست دامدار میرسد. این اختلاف قیمت نجومی، خود نشانهای از یک بینظمی عمیق و سازمانیافته در این بازار است.
بیشتر بخوانید:از مولدکُشی تا خالی شدن قفسههای فروشگاهها+ویدئو
ذرت، نهادهای در پیچ و خم بوروکراسی و انتظار:
ماجرا به جو ختم نمیشود. دیگر نهادههای دامی نیز سرنوشت مشابهی دارند. دامداران پس از پرداخت هزینه ذرت، باید بین یک ماه تا ۴۰ روز برای دریافت آن در انتظار بمانند؛ انتظاری که در صنعت حساس دامپروری میتواند به معنای ضرر و زیان هنگفت باشد.
این تأخیرها و کمبودها، نه تنها چالشهای عملیاتی ایجاد میکنند، بلکه هزینههای تولید را به شدت افزایش داده و حاشیه سود دامداران را از بین میبرند.
مافیای ۴ نفره: ارزی که به جیب عدهای خاص میرود، نه مردم!
معروفی با لحنی انتقادی، انگشت اتهام را به سوی عدم نظارت کافی دولت بر واردات نهادههای دامی نشانه میرود.
او صراحتاً اعلام میکند که “یک گروه مافیایی متشکل از ۳ الی ۴ نفر، واردات نهادهها را در دست گرفتهاند.” این گروه قدرتمند، به دلخواه خود زمان توزیع و حتی عدم عرضه نهادهها را مدیریت میکند و این همان نقطهای است که ارز دولتی، به جای رسیدن به دست مردم و دامداران، راهی جیبهای عدهای خاص میشود. این اظهارات، زنگ خطری جدی برای سلامت اقتصادی کشور و عدالت در توزیع منابع است.
راهکار بخش خصوصی نادیده گرفته میشود: منفعت هنگفت واردات!
تشکلهای بخش خصوصی بارها درخواست کردهاند که واردات و توزیع نهادههای دامی، به جای این گروه خاص، توسط اتحادیههای معتبری مانند اتحادیه سراسری دامداران صورت گیرد.
اما همانطور که معروفی با تأسف اشاره میکند، “منفعت مالی و سود این واردات آن چنان هنگفت است که بعید میدانم تغییری در روند آن رخ دهد.” این جمله، تلخی و عمق نفوذ این گروه را در بازار نهادههای دامی به خوبی نشان میدهد.
از کشتار دام مولد تا واردات گوشت: راهحلهای کوتاهمدت، آسیبهای بلندمدت!
نتیجه این کمبود و گرانی نهادهها، چیزی جز کشتار بیرویه دامهای مولد و پرواری نیست. دامدارانی که توان تأمین خوراک دامهای خود را ندارند، مجبور به فروش زودهنگام و حتی کشتار دامهایی میشوند که سرمایه اصلی صنعت دامپروری کشور محسوب میشوند.
در مقابل، دولت به جای حل ریشهای این معضل، به واردات گوشت منجمد و دام زنده روی آورده است. این راهحلهای موقتی نه تنها مشکل اصلی را حل نمیکنند، بلکه با وارد کردن ضربه به تولید داخلی، دامداران را بیش از پیش زمینگیر کرده و به چرخه باطل وابستگی دامن میزنند.
گوشت میلیونی و سفرههای خالی: پارادوکس غمانگیز بازار!
جالب اینجاست که با وجود این حجم از واردات، قیمت گوشت در بازار داخلی همچنان سر به فلک کشیده است. معروفی با اشاره به این پارادوکس غمانگیز میگوید: “هم اکنون شما مشاهده میکنید که با این حجم واردات، مردم گوشت را میلیونی خریداری میکنند و عده کثیری هم دیگر قادر به خرید آن نیستند.”
این وضعیت نشان میدهد که ریشه مشکل در توزیع و دسترسی به نهادهها است و تا زمانی که این معضل حل نشود، هم تولیدکننده و هم مصرفکننده قربانیان اصلی این بازی خواهند بود.