درختداری مهم‌تر از درختکاری+ ویدئو
حفاظت از جنگل‌های میلیون ساله هیرکانی و زاگرس که رایگان و از گذشته‌ها و گذشتگان به ما رسیده و خود مراقبت‌اند، از هر اقدام دیگری واجب‌تر و مهم‌تر است
اخبار سبز کشاورزی؛ حفاظت از جنگل‌های میلیون ساله هیرکانی و زاگرس که رایگان و از گذشته‌ها و گذشتگان به ما رسیده و خود مراقبت‌اند، از هر اقدام دیگری واجب‌تر و مهم‌تر است.
اصلا و فعلا توصیه‌ای به درختکاری نداریم، اگر توان و انرژی هست، حتما مصروف حفاظت، مراقبت و باز زنده‌سازی درخت‌ها و درختداری‌های موجود در عرصه‌های طبیعی و دست‌کاشت پیشین گردد.
درختان بیش از ۳۰ فایده، مزایای بوم‌شناختی، زیست محیطی، زیبایی‌شناختی و سود برای انسان و محیط‌زیست سیاره زمین دارند.
در زیر ۱۰ فایده برتر این موجودات زنده ارزشمند خداوند در طبیعت را مرور می‌کنیم:
۱. تولید اکسیژن برای تنفس جانداران و همه زیست‌مندان.
۲. جذب و تثبیت دی‌اکسیدکربن جو با ذخیره به صورت کربن در چوب.
۳. جلوگیری از فرسایش خاک در دامنه اراضی شیبدار.
۴. دخالت در تجزیه سنگ‌ها و خاک‌سازی توسط ریشه.
۵. تعدیل آب و هوا از سطح کوچک تا مقیاس جهانی.
۶. تغذیه موجودات زنده با ریشه، میوه و برگ به‌ویژه ریزجانداران خاکزی و انسان.
۷. تامین چوب و الوار مورد نیاز انسان.
۸. تامین انرژی پایدار جنگل‌نشینان و پایداری جنگل‌ها، حوضه‌ها و زیست‌بوم‌ها.
۹. تنوع‌بخشی به حیات‌وحش و تداوم تنوع‌زیستی.
۱۰. آفرینش زیبایی منظر، تلطیف و پاکیزگی هوا، آرامش بخشی به همه انسان‌ها به‌ویژه بیماران، توسعه صنعت گردشگری و بوم‌گردی.
همان‌طور که می‌دانیم یکی از اعمال بسیار نیکوی انسان‌ها کاشت و داشت نهال و درخت است که تمامی ادیان و بزرگان دینی، مذهبی، سیاسی و چهره‌های شاخص دنیا، توصیه‌های فراوان برای انجام این امر ارزشمند انسانی داشته‌اند.
بنابراین همگان و با هر تفکر دینی، مذهبی و سیاسی و در هر کجای کره زمین تلاش می‌کنند که در این امر پسندیده و بسته به شرایط موجود، ایفای نقش نمایند.
در همین خصوص اولین جشنواره درختکاری در سال ۱۵۹۴ میلادی در کشور اسپانیا برگزار گردید که هنوز پس از گذشت سال‌ها، مکانی که برای این کار در نظر گرفته شده بود پوشیده از درختان لیمو است.
برای نام‌گذاری یک روز رسمی در سراسر کره زمین به‌عنوان روز نمادین درختکاری باید از جولیوس استرلینگ مورتون سردبیر روزنامه‌ای در ایالت نبراسکای آمریکا و همسرش خانم کارولین جوی فرانسوی نام برد.
این مراسم برای اولین دفعه در ۱۰ آوریل سال ۱۸۷۲ میلادی مطابق با ۲۱ فروردین سال ۱۲۵۱ (حدود ۱۵۲ سال پیش) انجام و در آن روز بیش از یک میلیون اصله نهال کاشته شد.
ارزش روز درختکاری در اکثر کشورها ازجمله کشور چین در حدی است که آن روز را تعطیل عمومی اعلام و همه اقشار مردم عاشقانه و داوطلبانه در امر درختکاری مشارکت حداکثری می‌نمایند.
در کشور ما در دوران ایران باستان و در دوران اسلامی نیز توجه به طبیعت و به‌خصوص درخت و کاشت درخت از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بوده؛ به‌طوری که یونانیان، هخامنشیان را بزرگ‌ترین باغ‌سازان جهان می‌دانستند، ضمن اینکه در دوره اسلامی شیوه باغ‌سازی ایرانی، با تغییراتی اندک از محدوده کشور هند تا محدوده کشور اسپانیا ادامه داشته و همچنین در اغلب هنرهای ایرانی همچون نقاشی، مینیاتور، پارچه بافی، کاشی‌کاری، سنگتراشی و... از درخت یاد شده است.
در نگاره‌های تخت جمشید و سایر آثار باستانی نماد درخت و به‌خصوص درخت سرو به وضوح دیده می‌شود. علاقه‌مندی و احترام گذاشتن ایرانیان باستان به طبیعت و درخت زبان زد همه مردم کشورهای جهان بوده که سند آن باقیمانده کهن باغ‌ها و بوستان‌ها (پردیس‌ها) در گوشه و کنار این سرزمین است. درخت در ادبیات فارسی نیز دارای جایگاهی ویژه است از جمله:
حضرت حافظ-- درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد
حضرت مولانا-- باغ سلام می‌کند، سرو قیام می‌کند
جناب سعدی-- برگ درختان سبز در نظر هوشیار
جناب سهراب سپهری-- من مسلمانم، لای این شب بوها، پای آن کاج بلند
تاریخچه انتخاب یک روز ملی و نمادین برای روز درختکاری به تاریخ ۲۴ اسفند سال ۱۳۱۴ و با تصویب مجلس شورای ملی وقت برای تغییر تاریخ رسمی کشور از قمری به شمسی و زمینه فراهم شدن روزهای مناسبتی و وابسته به فصل برمی‌گردد که بعدها این زمان در سال ۱۳۳۷ به اول آذر و در سال ۱۳۴۶ به ۱۵ اسفند ماه تغییر یافت و هنوز هم این تاریخ ادامه دارد.
همچنین همه ساله از ۱۵ تا ۲۲ اسفند (۵ تا ۱۲ مارس هفته منابع طبیعی و آبخیزداری) جشن و مراسم هایی خاص به جهت معارفه و ارج نهادن به آیین ملی روز درختکاری انجام می‌پذیرد.
بنابراین همه کشورهای جهان بسته به شرایط خاص اقلیمی، جغرافیایی، پستی و بلندی، ارتفاع از سطح دریا، میزان بارش و پراکنش آن، سرشت و توقعات گونه های درختی و گیاهی و...
یک روز را به‌عنوان روز ملی درختکاری تعیین و فصل درختکاری نیز در داخل و خارج از مرز کشورها براساس مطالب پیش گفته از اواخر پاییز تا اوایل بهار سال بعد تعیین و ادامه می‌یابد.
در پایان این مبحث‌زیبا ملکه ذهنمان باشد لسان الغیب حافظ شیرازی به ما چه گفت:
درختِ دوستی بنشان که کامِ دل به بار آرد
نهالِ دشمنی بَرکَن که رنج بی‌شمار آرد
چو مهمانِ خراباتی به عزت باش با رندان
که دردِ سر کشی جانا، گرت مستی خمار آرد
شبِ صحبت غنیمت دان که بعد از روزگارِ ما
بسی گردش کُنَد گردون، بسی لیل و نهار آرد
