تا حالا به مناطقي که سدسازي انجام شده سرزده‌ايد؟ زمين‌هاي خشک البته خشک شده و کشاورزي ضعيف و نابود شده پايين دست سد. به قول کارشناسان، زمين‌هاي مردم از حيز انتفاع افتاده و کسي هم صداي آن‌ها را نمي‌شنود.
به گزارش اخبار سبز کشاورزیبه نقل از آرمان ملي| سدهايي که در بلوچستان اين کم آب‌ترين و در واقع بي‌آب‌ترين منطقه از نقاط محروم کشور، از اين دست هستند. با اهالي بلوچستان خصوصا منطقه دشتياري اگر صحبت کنيد به شما خواهند گفت که تا چه حد زمين‌هايشان را اين سدها خشکانده‌اند و آن‌ها حتي به ناچار مجبور به کوچ از آن منطقه شده‌اند.
نکته آنکه بارندگي‌هاي موسمي در اين منطقه هم مانند ساير نقاط ايران به جاي اينکه سبب پرآب و رونق محيط زيست شود، به دليل آماده نبودن زيرساخت‌ها تنها منجر به خسارت به جان و مال مردم مي‌شود.
وضعيت سدهاي تهران هم بحراني است. کم‌آبي و بارش‌هاي کم وضعيتي نگران‌کننده براي اين سدها به وجود آورده و مسئولين به ميزان ذخيره آب در سدهاي تهران و تأثير کاهش نزولات جوي بر وضعيت آبگيري مخازن سدهاي پنج‌گانه تهران، نگاه مي‌اندازند و همچنان معتقدند که «همراهي و همکاري بيش از پيش شهروندان محترم در صرفه‌جويي و مديريت مصرف آب، مؤثرترين راهکار در تأمين مطمئن و پايدار آب شرب خواهد بود.»
اما سد گتوند، نمونه ديگري از فجايع زيست محيطي ديگري است که ساخت و آبگيري آن به بار آورده و اشاراتي خواهيم کرد و حالا سد چم‌شير، به‌رغم هشدار کارشناسان محيط زيست نسبت به تبعاتي که آبگيري اين سد به‌همراه خواهد داشت، شروع شده است.
بسياري از مخالفان با آبگيري سد چم‌شير در 25 کيلومتري گچساران معتقدند که اين سد روي سازند نمکي گچساران قرار گرفته که با بهره‌برداري از آن فاجعه گتوند2 به زودي اين بار در کهگيلويه و بوير احمد تکرار مي‌شود.
ناگفته پيداست که ساخت سد از همان دوراني که به سازندگي شهرت يافت، با تبليغاتي در راستاي دستاوردهاي دولتي شروع شد و تا به حال ادامه داشته است.
کهرم که مشاور رئيس سابق محيط زيست هم بوده، معتقد است که «آنچه براي آقايان در سدسازي، اهميت دارد، ساختن سد است که ارزش تبليغاتي دارد، اينکه بگويند فرضاً سد دز هفتمين سد مرتفع جهان است، اما ديگر بعد از ساختن سد، شبکه آبياري ارزش تبليغاتي برايشان ندارد. سد را مي‌سازند و شبکه پشت آن را رها مي‌کنند. در نتيجه اگر آب به زمين مردم که پايين دست سد قرار گرفته، نرسيد هم مهم نيست بلکه مهم اين است که نشان دهند سد ساختن و تبليغ کنند که ما ساخته‌ايم. اين است که ما سدهاي متعددي داريم که شبکه پشتش را ندارند، چون ارزش تبليغاتي نداشته است.»
اين فعال محيط زيست به شور شدن آب در نتيجه عدم مطالعه در سدسازي و آبگيري از آن اشاره کرده، علتش را گفته و سرآخر هم به کشاورزان خسارت ديده از سدها اشاره کرده که با اين وضع آب، به شوخي گفته‌اند فقط مي‌توانند خيارشور بکارند!
چرا اینا اصرار به نابودی کشور دارند؟
چرا باید با این شرایط آبگیری انجام بشه؟
هیچ انسان صاحب وجدانی نیست که جلوی اینا رو بگیره؟