انحلال سازمان امور اراضی: تصمیمی بدون پشتوانه کارشناسی؟
بررسی پیامدهای مصوبه شورای عالی اداری درباره تقسیم وظایف سازمان امور اراضی و تأثیر آن بر حفاظت از زمینهای کشاورزی. آیا این تصمیم کارشناسی شده است؟

مصوبه ۱۴۰۴/۳/۲۱ شورای عالی اداری کشور مبنی بر انحلال سازمان امور اراضی و تقسیم وظایف آن بین نهادهای مختلف، یادآور تصمیم جنجالی انحلال سازمان برنامه و بودجه در دولتهای گذشته است. اما آیا این تصمیمگیریها بر اساس قوانین موجود، تخصص و هماهنگی بین دستگاهها انجام میشود؟
دو وظیفه کلیدی سازمان امور اراضی
سازمان امور اراضی دو مأموریت اصلی دارد:
۱. حفظ کاربری اراضی کشاورزی
۲. حفظ یکپارچگی اراضی و جلوگیری از خردشدن آنها
این دو وظیفه بهشدت به هم وابسته هستند و قوانین حاکم بر آنها نیز یکسان است. برای مثال:
- قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغها، سازوکارهایی برای جلوگیری از خردشدن اراضی دارد.
- قانون جلوگیری از خردشدن اراضی کشاورزی نیز از ظرفیت قانون حفظ کاربری و یگانهای حفاظت استفاده میکند.
هر دو وظیفه توسط یگانهای حفاظت از اراضی کشاورزی و ادارات حفظ کاربری و یکپارچگی اراضی انجام میشوند.
توزیع غیرمنطقی وظایف بین دستگاههای مختلف
شورای عالی اداری بدون در نظر گرفتن ساختارهای موجود و قوانین، این وظایف را بین چندین دستگاه، از جمله واحدهای داخلی وزارت جهاد کشاورزی و معاونت آب و خاک، توزیع کرده است.
پیامدهای این تصمیم چیست؟
- افزایش موازیکاری اداری: دو اداره و دو یگان حفاظت جداگانه برای دو وظیفه مرتبط ایجاد میشود.
- هزینههای مضاعف: نیاز به نیروی انسانی بیشتر و تشکیل پروندههای قضایی موازی.
- کاهش کارایی: از هم گسیختگی سازوکارهای حقوقی و اجرایی، عملاً حفاظت از اراضی کشاورزی را مختل میکند.
نقض اصل ۱۰ قانون اساسی: ایجاد تشکیلات غیرضرور
بر اساس بند ۱۰ اصل ۳ قانون اساسی، دولت موظف به «ایجاد نظام اداری صحیح و حذف تشکیلات غیرضرور» است. اما این تصمیم نهتنها کوچکسازی دولت را در پی ندارد، بلکه باعث حجیمتر شدن ساختار اداری میشود.
سوال اساسی: چرا از کارشناسان نظرخواهی نشد؟
آیا بهتر نبود قبل از اتخاذ چنین تصمیمی، از متخصصان حوزه زمین و کشاورزی نظرخواهی شود؟ به نظر میرسد این مصوبه فاقد پشتوانه کارشناسی است و میتواند تبعات منفی جدی برای حفاظت از اراضی کشاورزی داشته باشد.
جمعبندی: لزوم بازنگری در تصمیمگیریهای اداری
اتخاذ تصمیمات کلان بدون توجه به قوانین، تخصص و هماهنگی بین دستگاهها، تنها به بیثباتی مدیریتی و کاهش کارایی نظام اداری منجر میشود. آیا زمان آن نرسیده که شورای عالی اداری در روشهای تصمیمگیری خود تجدیدنظر کند؟
سهیل منصوری
کارشناس امور زمین (حفظ کاربری اراضی کشاورزی)