غفلتهایی که امنیت ملی را میفرساید | زنگ خطر فرسایش ایران از درون
غفلتهای مدیریتی و تصمیمهای اشتباه چگونه امنیت ملی ایران را از درون فرسایش میدهد؟از فشار معیشتی تا بحران کشاورزی؛ هشداری پیش از آنکه خیلی دیر شود
بسیاری از تحلیلگران بر این باورند که در معادله پیشرو میان ایران، از یکسو، و آمریکا، اسرائیل و همدستان ایدئولوژیک آنها از سوی دیگر، «آتشبس» بیش از آنکه نشانه صلح باشد، نقابی برای تجدید قواست و «دیپلماسی» نیز پوششی فریبنده برای اعمال فشارهای تازه علیه ایران بهشمار میرود.
اخبار سبز کشاورزی؛ در خاورمیانهای که امنیت مطلق برای اسرائیل، معادل ناامنی مطلق برای دیگران است، سادهانگاری در تحلیل شرایط، خطایی راهبردی و پرهزینه خواهد بود.
امنیت ملی فقط مرز و پرچم نیست
امروز مفهوم حاکمیت تنها به مرز و پرچم محدود نمیشود؛ توانایی دولت در حفاظت از شهروندان در برابر فشارهای معیشتی، اقتصادی و روانی نیز بخش جداییناپذیر امنیت ملی است.
عملیات فرسایشی دشمن دقیقاً در همین حوزهها معنا پیدا میکند؛ جایی که فشار بر زندگی روزمره مردم، بزرگترین امید دشمن برای فرسودن ایران از درون است.
با این حال، غفلت سنگین بسیاری از برنامهریزان و مسئولان کشور در برابر این واقعیت، حیرتانگیز و نگرانکننده است.
غفلت؛ تقویت جبهه دشمن، تضعیف جبهه ملی
اگر این رخوت و بیتوجهی را با خوشبینی، همراهی عامدانه با دشمن ندانیم، تردیدی نیست که نتیجه آن چیزی جز تضعیف جبهه ملی و تقویت جبهه متحد دشمن نخواهد بود.
- هیچ ملتی از بیرون شکست نمیخورد، مگر آنکه پیش از آن از درون فرسوده و متلاشی شده باشد.
- غفلت، آرامترین و در عین حال خطرناکترین شکل سقوط است؛ سقوطی بیصدا که وقتی فریادش شنیده میشود، کار از کار گذشته است.
کشاورزی؛ جبههای که نادیده گرفته شد
هر تصمیم غلط در حوزه تولید و واردات محصولات کشاورزی ـ که مستقیماً با تولیدکننده، اشتغال، معیشت خانوار و امنیت غذایی جامعه ایرانی گره خورده است ـ به صورت مستقیم اعتماد عمومی و امنیت ملی را تحت تأثیر قرار میدهد.
تأثیر تصمیمهای وزارت جهاد کشاورزی بر آرامش عمومی و ثبات کشور، اگر همسنگ امنیت نظامی نباشد، بیتردید کمتر از آن نیست.
مدتهاست نابسامانی در تصمیمگیریها و سوءمدیریت در این وزارتخانه، رمق تولیدکنندگان را گرفته و صدای اعتراض مصرفکنندگان را بلند کرده است.
با وجود همصدایی نمایندگان عدالتخواه، کارکنان مظلوم وزارتخانه، تولیدکنندگان شریف و هشدارهای اندیشمندان میهندوست، گوشهای تصمیمگیران همچنان ناشنوا و چشمانشان بر واقعیتها بسته مانده است.
بحران مدیریت؛ تهدید خاموش امنیت ملی
بخش مهمی از امنیت ملی، قربانی بیکفایتی مدیرانی میشود که بقای خود در مسند مدیریت را بر بقای کشور ترجیح میدهند؛ مدیرانی که حضورشان در جایگاه تصمیمگیری، بیش از آنکه برای حل بحران باشد، به خلق بحران منجر میشود.
دشمنان همیشه بیرون از مرزها ایستادهاند؟ نه؛ گاهی دشمن در دل بیتدبیریها، در تصمیمهای غلط و در سکوتهای طولانی پنهان میشود.
ما میدانیم که این فریاد نیز شاید شنیده نشود؛ همانگونه که نالههای هزاران تولیدکننده شنیده نشد.
اما مینویسیم تا فردا نگویند: «نمیدانستیم» و نگویند: «شما که میدانستید، چرا نگفتید».
هشداری که تاریخ بارها تکرار کرده است
و چه هشدارآمیز گفتهاند: «چندین بشیر و نذیر بر تو آمدند، پند نپذیرفتی و چندین حکم محکم و قضای مبرم بر تو رسید، اعتبار نگرفتی؛ در جاده خدمت بازیها کردی و با منادیان حق طنازیها نمودی؛ باش تا اجل معهود…»
عبدالله حاتمیان
نماینده دوره دهم مجلس شورای اسلامی
دانشآموخته حقوق بینالملل و اقتصاد کشاورزی
