مرور اخبار تغییر مدیران حکایت از آن دارد که طی 100 روز گذشته بیش از دو هزار مدیر تغییر کرده‌اند.
مزرعه سبز: نگاه منطقی و کارشناسی می‌گوید شایسته است دولت پیروز (دولت سیزدهم) و هر دولتی، مدیران ارشد کلیدی که قاعدتاً سیاسی هم هستند مانند معاونین ریاست جمهوری، وزرا و نهایتاً استانداران را بنا به مصالح حزبی، نگاه سیاسی و قواعد بازی حکومتی تغییر دهد که جمع این تغییرات معمولاً حدود 100 نفر است.
تازه همین تغییر 100 نفر، چون ریل‌گذاری را عوض می‌کند و در کشور ما که مدیران نه بر مبنای برنامه و زیرساخت‌های موجود که بر مبنای شخص‌محوری و سلایق خاص عمل می‌کنند و دوست دارند نگاه خود را حاکم کنند، موجب می شود تا سیستم اداری در تلاطم قرار گیرد.
تاب تاب عباسی، خدا منو نندازی!
امضاهای مجاز هزینه کردن، ایجاد تناسب و موازنه بین معرفی، استعلام از نهادهای نظارتی و امنیتی، تغییر و معرفی، (معارفه و توزیع) مراحل و قواعد کاری دولت دوازدهم و دولت سیزدهم و مسائلی از این قبیل ماه‌ها بدنه ریاست جمهوری، وزارتخانه‌ها و استانداری‌ها، فرمانداری‌ها را با چالش رو به رو می‌کند. شهرداری‌ها و ده‌ها مدیر آنها و شهرداری‌های نواحی در حال تغییرات پی در پی مدیران خود به اصل حکومت‌داری نمی‌اندیشند!
بسیاری از وزرا و دیگر مدیران ارشد به برادر زن‌ها و برادران، فرزندان، دامادها و… پست داده‌اند و برخی که افشا شدند پولوتیک جدیدی زدند، فلان وزیر برادر زن خود را نزد فلان وزیر به پست مدیریت گماشت، آن وزیر هم برادر فلان وزیر را عضو هیئت مدیره فلان شرکت کرد.
مزر 3 هزار تغییر مدیریتی
حالا تصور کنید قرار است بر اساس ملاحظات سیاسی یا به آنها دیکته شده یا تمایل دارند که معاونین ریاست جمهور، معاونین خود را، مدیران میانی، روسای ادارات و… را عوض کنند. وزرا نیز چنین کنند و استانداران ایضاً. معاونین وزرا و استانداران نیز پیرو بزرگ‌ترها می‌شوند و روسا و مدیران کل استان‌ها نیز هر کدام سهمی از تغییرات را عهده‌دار می‌شوند و آنها حتی تا روسای ادارات شهرستان‌ها (900 شهر) را دست جا به جایی دارند تا بر مبنای مدیران قابل کنترل و موافق چیدمان کنند که در این صورت تغییرات از مرز 3 هزار نفر نیز خواهد گذشت.
سازمان‌ها، شرکت‌ها و نهادهای دولتی، بانک‌ها نیز هر کدام تا 10 عضو هیئت مدیره موظف و غیرموظف دارند، که به هر دلیل در حال تغییر هستند.
بگذریم از اینکه مدیران تغییریافته نیز برادر، خواهر، داماد، برادر زن، پدر زن و هم دانشکده‌ای و هم مسجدی و هم حزبی دارند که باید برای آنها نیز پست و مقام جور کنند؛ مثلاً مدیر اخبار دفتر رئیس جمهوری عوض می‌شود، مدیر روابط عمومی و بیمه سرمد عوض می‌شود و… .
مدیران فاسد و نالایق قبلی، مدیران فاسد و نالایق فعلی
معلوم نیست آیا همه 2 هزار مدیر قبلی نالایق، فاسد و ناکارآمد بوده‌اند که 8 سال کشور را مدیریت کرده‌اند و 2 هزار مدیر فعلی از وزیر تا آبدارچی لایق هستند که می‌خواهند 4 تا 8 سال آینده مدیریت کنند. 2 هزار مدیر دولت چهاردهم که بعداً خواهند آمد! هم قاعدتاً در مورد دولت سیزدهم چنین نظراتی خواهند داشت.
تغییر مدیران دفتر و رئیس حوزه مدیران
جالب اینکه برخی از مقامات تعویض یافته حتی رئیس دفتر، راننده و آبدارچی خود را عوض کرده‌اند و شیرین‌تر اینکه برخی دکوراسیون اتاق مدیریت را تغییر داده‌اند.
بر این‌ها بیفزایید بدهی وزرا به نمایندگان مجلس که آنها هم پیشنهاد زیادی برای نصب مدیران مورد علاقه خود در استان‌ها دارند و اگر نشود وزیر با طرح سوال به مجلس کشیده می شود.
متاسفانه تغییر به همین جا ختم نمیشود و اکثر وزرا، استانداران، روسای استان‌ها و… بنا به بی‌اعتمادی به مدیران قبلی، روسا و مدیران حوزه وزارت، معاونت، استانداری، استان و… را عوض می‌کنند.
با چنین تغییراتی که هر روز در پایگاه‌های خبری دولت، پورتابل‌های وزارتخانه، ایستگاه نیوز، خبرفوری، روابط عمومی‌ها که تقریباً روزانه 18 ساعت اخبار انتصابات را منعکس می‌کند حکایت از جارو کردن مدیران قبلی و ورود مدیران هیئتی، اتوبوسی، گروهی به جای آنان است. سوال اصلی این است که چه نهاد یا مرجعی اهلیت، شایستگی، ارتباط شغلی و تحصیلی مدیران جدید را با سمت واگذاری می‌سنجد؟
شوربختانه، نه مجلس در کار دولت سرک می‌کشد که ببیند با چنین تغییرات گسترده چه فاجعه ای روی می دهد و نه می پرسند 2 هزار تغییر فعلی و حدود 1000 تغییر تا قبل از عید چه بر سر کشور خواهد آورد. روسای ساکت کمیسیون‌های مجلس هم تکانی به خود نمی‌دهند. این است که رئیس جهمور و وزرا در برنامه‌های انجام شده 100 روزه خود حتی اشاره‌ای هم به این تغییرات مدیریتی نمی‌کنند. چه باید کرد
