نعل وارونه وزیر جهاد کشاورزی

مزرعه سبز : اخیراً کلیپی در فضای مجازی دست به دست می‌شود که تعجب همگان به خصوص کشاورزان را برانگیخته است.

آقای وزیر جهاد کشاورزی در جلسه‌ای که ریاست قوه قضائیه هم حضور دارند و بعضی از معاونین وزیر کشاورزی را همراهی می‌کنند، آقای وزیر مطلبی را بیان می‌کند که در قوطی هیچ عطاری پیدا نمی‌شود.

ایشان اعلام می‌دارد ۲۰هزار هکتار نهال‌کاری زیتون داریم که متاسفانه بعد از هشت سال معلوم می‌شود، همه نهال‎ها نر هستند و میوه نمی‌دهند.

ممکن است افراد عادی که شناختی از درخت و گیاهان ندارند، از حرف آقای وزیر تعجب نکنند و گناه را گردن مدیران قبلی بیندازند که متوجه نشده‌اند در سطح ۲۰ هزار هکتار زیتون‌کاری فقط نهال نر به زیتون کاران تحویل داده‌اند؛ اما کشاورزان و باغداران می‌دانند که آقای وزیر جهاد کشاورزی اطلاع دقیقی از زیتون و درخت زیتون ندارد.

همه گیاهان برای میوه دادن به گل نر نیاز دارند و تا گل نر نباشد، درخت و گیاه میوه نمی‌دهد. طبیعت درختان طوری است که گل‌های نر و ماده روی درخت با هم رشد می‌کنند.

تنها چند درخت مانند پسته، کیوی و خرما گل‌های نر و ماده بر روی دو درخت جداگانه می‌رویند و باید برای به اصطلاح گرده‌افشانی یعنی امتزاج گل‌های نر و ماده که بر روی دو درخت جداگانه قرار دارند، صورت بگیرد.

درخت زیتون دو پایه نیست

گرده‌افشانی خرما به وسیله انسان انجام می‌شود. درخت زیتون دو پایه نیست و گل‌های نر و ماده با هم روی یک درخت رشد می‌کنند و اینکه آقای وزیر در جلسه رسمی جلوی دوربین تلویزیون و در حضور رئیس قوه قضائیه کم اطلاعی خود را از ابتدایی‌ترین موضوع در صنعت زیتون و زیتون کاری اعلام می کند، چه باید کرد؟

متاسفانه در کشور ما بین مدیران رسم است که گناه کم‌کاری خود را گردن مدیران قبلی بیندازند و اگر در همین موضوع نر شدن همه درختان زیتون و تاکید بر هشت سال پیش دقت شود، قصد آن است که دوره مدیریت آقای مهندس محمود حجتی زیرسوال برود که در دوره مدیریت ایشان درخت زیتون نر در نهالستان‌ها تولید و به کشاورزان بی‌اطلاع فروخته و بعد از هشت سال حالا جناب وزیر جدید باخبر شده‌اند که همه درختان نر هستند.

افزایش سطح زیر کشت زیتون در دوره دکتر کلانتری و مهندس حجتی

اتفاقا زیتون از معدود محصولاتی است که در دوره آقای دکتر کلانتری و سپس آقای مهندس حجتی مورد توجه و محبت این دو وزیر خصوصا آقای دکتر کلانتری قرار گرفت و با طرح طوبی در چندین استان زیتون کاری داریم که در گذشته تنها در رودبار و طارم در سطحی بیش از پنج هزار هکتار درختان زیتون قدیمی داشتیم.

البته آقای محمود احمدی نژاد به هر علت و بهانه نوع برخوردش با مدیران قبلی به گونه ای بود که صورت مسئله را پاک می‌کرد و طرح طوبی در دوره ایشان به تعطیلی کشیده شد.

در دوره وزارت این دو وزیر، سطح زیرکشت زیتون به بالای صدهزار هکتار زیتون رسید. در جهان ۱۱میلیون هکتار اراضی زیرکشت زیتون است و کشورهای عمده تولیدکننده زیتون علاوه‌بر آمریکا، اسپانیا، یونان، ترکیه، مراکش و تونس هستند.

هر چند عده‌ای زادگاه اولیه زیتون را منطقه زاگرس مرکزی در ایران می دانند. توسعه زیتون از سال ۱۳۷۲ در کشور آغاز شد و با رشد این محصول، مصرف سرانه روغن زیتون نیز از ۲۰ گرم به ۱۵۰ گرم رسید و مصرف سرانه کنسرو زیتون هم از ۳۰ گرم به حدود ۹۰۰ گرم افزایش یافته است.

قبل از دوره آقای کلانتری و حمایت ایشان از زیتون‌کاری، متوسط برداشت از باغات در هر هکتار دو و نیم تن بود که امروزه به هشت تن در درختان معمولی رسیده است و راه رسیدن به ۲۰ تن در هکتار هم هموار است.

امروزه حدود 80 هزار تن برداشت محصول زیتون داریم

امروزه حدود هشتاد هزار تن برداشت محصول زیتون داریم که از این زیتون‌ها حدود پنج تا پنج هزار و ۵۰۰ تن بهترین روغن گیاهی استحصال می‌شود؛ در حالی که همین باغات گنجایش افزایش تولید بالا را دارند.

تعداد استان‌های زیتون‌خیز کشور به ۲۶ استان رسیده و استان‌های برتر تولیدکننده زیتون گیلان، زنجان، قزوین، گلستان، فارس، سمنان و کرمانشاه است که سطح اصلاحات باغات کشور در طول سال‌های برنامه ششم توسعه حدود ۴۶ هزار هکتار و سطح توسعه سالانه نزدیک به چهار هزار هکتار است.

۴۵ درصد سطح باغات زیتون در سه استان گیلان، قزوین و زنجان

البته ۴۵ درصد از سطح باغات زیتون در سه استان گیلان، قزوین و زنجان است. زیتون هم مانند دیگر درختان باغی دارای رقم های مختلف است که هر یک از ارقام ممکن است در استان های مختلف بازده بیشتر یا کمتری داشته باشد. در دوره آقای دکتر کلانتری طرح اصلاح و توسعه زیتون توسط همکاران ایشان در دستورکار قرار گرفت و امروزه در تولید زیتون به همت این بزرگان حرفی برای گفتن داریم.

تغییر اقلیم علت ناباروری یا کم باروری

متاسفانه تغییر اقلیم بر روی اکثر محصولات زراعی تاثیر گذاشته است و اگر در منطقه یا مناطقی درختان زیتون کم بار هستند یا زیر بار نمی‌روند برخلاف نظر آقای وزیر جهاد کشاورزی درختان زیتون منطقه نر نشده‌اند، بلکه تغییر اقلیم موجب ناباروری یا کم باروری آنها شده است.

اگر وزیر جهاد کشاورزی به منطقه زیتون کاری می‌رفت و پای درد دل زیتون کاران می نشست، چنین موضوعی را بیان نمی‌کرد که در سطح بیست هزار هکتار همه درختان نر شده‌اند که اسباب خنده دیگران شده است.

در ایران قاعده‌ای برای احداث نهالستان وجود ندارد

اشکال اساسی مسئله زیتون یا دیگر درختان به تهیه نهال برمی گردد. ظاهرا در کل اتحادیه اروپا یعنی ۲۸ کشور تنها هفتصد نهالستان به پرورش انواع درختان مشغولند؛ اما در ایران قاعده‌ای در خصوص احداث نهالستان وجود ندارد.

در استان‌های غربی کشور در هر منطقه ده‌ها نهالستان فعال هستند. نهالستان‌هایی که به گفته وزیر جهاد کشاورزی لیبل آبی داشته باشند کمتر از انگشتان دست است و گفته می‌شود تنها بنیاد مستضعفان توانسته نهالستانی با استاندارد لیبل آبی احداث کند.

ترکمانا نعل را وارونه زن

کاش مسئولین ما قبل از اظهارنظر در خصوص مسائل فنی با مشاورین متخصص خود صحبت می کردند یا صحبت کنند تا مصداق این بیت قاآنی نباشند «تا نشان سم اسبت گم کنند، ترکمانا نعل را وارونه زن» این نعل وارونه زدن توسط عالی‌ترین مقام در جهاد کشاورزی را چگونه ترسیم کنیم؟

کاش آقای وزیر جهاد کشاورزی به این مهم توجه کنند. نهالستان های فرعی را برچینند و راه رسیدن به احداث نهالستان با لیبل آبی را کوتاه کنند و ده‌ها مجوز از این و آن نخواهند. مجوزاتی که اخذ هر یک از آنها چند سال طول می‌کشد.

بوروکراسی حاکم بر ادارات دولتی مانع اخذ مجوز

در گذشته‌ای نه چندان دور یکی از سرمایه‌گذاران ترکیه‌ای که در تهیه کود فعال است و بخش زیادی از کود تولیدی کارخانه ایشان به اتحادیه اروپا فرستاده می‌شود در سفری به ایران به ملاقات نگارنده آمد و پیشنهاد داد که کارخانه تولید کودی در منطقه ساوه یا کرمان برای درختان پسته ایجاد کنیم. سرمایه را ایشان می آورد و زمین و مستحدثات را قرار شد نگارنده تهیه و احداث کنم. بیش از دو سال طول کشید تا به این نتیجه رسیدیم که امکان اخذ مجوز در ایران با این بوروکراسی حاکم بر ادارات دولتی که همه مسئولان قصد سنگ اندازی دارند، وجود ندارد.

مدیران نشسته‌اند تا مانع توسعه کسب و کار شوند

سرمایه‌گذار ترکیه‌ای سرمایه خود را به آذربایجان برد و هم اکنون بزرگ‌ترین تولیدکننده کود در سطح اتحادیه اروپا شرکتی است که سرمایه آن متعلق به سرمایه‌گذار ترک و در آذربایجان فعال شده است.

این شرکت و این کارخانه می توانست در ایران باشد. اگر توانسته بودیم مجوزات احداث کارخانه تولید کود را اخذ کنیم، هم اکنون کشور ایران با سرمایه، سرمایه گذار ترک می‌توانست بیشترین کود را برای باغات تولید کند و حتی صادر کنیم. فقط مدیران نشسته‌اند تا مانع توسعه کسب و کار باشند.

منبع: آرمان ملی