سگ‌های ولگرد عامل تخریب اکوسیستم

فرجی گفت: سگ‌های ولگرد به عنوان گونه جانوری مهاجم برای زیستگاه‌های طبیعی محسوب و موجب رقابت با گونه‌های بومی، انتقال بیماری و تخریب اکوسیستم می‌شوند.

به گزارش مزرعه سبز به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، سرپرست دفتر حفاظت و مدیریت حیات وحش سازمان حفاظت محیط زیست گفت : با توجه به گزارش‌های فراوان مستند در سازمان حفاظت محیط زیست، سگ‌های بدون صاحب و رها شده در طبیعت منجر به حمله گروهی و شکار گونه‌های حیات وحش کم توان از جمله بره‌های قوچ، میش، آهو و جبیر و همچنین بزغاله‌های کل و بز و برخی از گونه‌های بزرگ جثه از جمله مرال می‌شوند.

به گفته فرجی گزارش‌های متعددی از حمله گروهی و کشتن گونه‌های شاخص گربه سانان از جمله یوز، پلنگ، کاراکال، سیاه گوش، گربه پالاس، گربه شنی، گربه جنگلی و گربه وحشی و سایر گونه‌ها توسط حملات گونه‌های مهاجم در محیط زیست کشور وجود دارد.

افزایش جمعیت سگ های ولگرد با غذارسانی

او گفت: «اختلالات ژنتیکی» با سگ سانان حیات وحش از مهم‌ترین آسیب‌های سگ‌های ولگرد و بدون صاحب در طبیعت است و این اختلالات ژنتیکی می‌تواند منجر به تهدید خلوص ژنتیکی گرگ خاکستری و شغال طلایی و از طرفی به هیبرید خطرناک گرگاس شود که بر خلاف خصوصیات رفتاری حیات وحش، انسان گریز نیستند و با نزدیکی به جوامع انسانی منجر به آسیب و حتی مرگ و میر کودکان می‌شوند.

سرپرست دفتر حفاظت و مدیریت حیات وحش سازمان حفاظت محیط زیست می‌گوید: وجود سگ‌های بدون صاحب موجب افزایش بیماری‌های مشترک از قبیل هاری، سالک، کیست هیداتیک و انواع بیماری‌های عفونی و انگلی در جامعه می‌شود و این در حالی است که در اغلب کشور‌های پیشرفته در جهان نسبت به کنترل جمعیت این حیوانات آسیب رسان تمهیدات ویژه‌ای اتخاذ شده و در برخی کشور‌های اروپایی نظیر هلند و آلمان جمعیت آن‌ها به صفر رسیده است.

به گفته فرجی، افزایش جمعیت این حیوانات با غذارسانی، عدم جمع آوری و کنترل جمعیت، باعث افزایش بیماری‌هایی نظیر هاری که چرخه انتقال آن‌ها بین حیات وحش و سگ ولگرد مشترک است، می‌شود غذارسانی به عنوان یک عمل نادرست و مخرب منجر به افزایش سایرگونه‌های ناقل بیماری ازجمله موش‌های شهری می‌شود که می‌تواند آسیب‌های جبران ناپذیری به وضعیت سلامت انسان در شهر‌ها و روستا‌ها وارد سازد.