شوک مافیای برنج به بازار به واردات

به گزارش اخبار سبز کشاورزی به نقل از مهر؛ امسال با آنکه همه شرایط برای تولید محصول برنج یار بود و میزان تولید هم رشد قابل توجهی داشت اما چرخه معیوب بازرگانی و بازاریابی خستگی شالیکاری را برتن کشاورزان نشاند و کام آنها را تلخ کرد.

بیشتر بخوانید: گرانی در انتظار برنج ایرانی و خارجی؟

با آنکه فصل شالی و شالیزار نزدیک شده اما هنوز شالیکوبی ها و کارخانه‌های استان از کیسه‌های برنج پر است و کشت قراردادی و خرید توافقی هم نتوانست بازار برنج را داغ کند. آمار و ارقام نشان می‌دهد که سالانه نیازمند واردات بین ۶۰۰ تا ۹۰۰ هزار تن برنج هستیم اما ورود این کالای برای تاجران و مافیا دو سر سود است و برنج با دو برابر قیمت خرید در بازار داخل عرضه می‌کنند و جیبشان پرپول می‌شود.

این وضعیت در حالی که کشاورز به رغم آنکه برای تولید هر کیلوگرم برنج هزینه‌های سرسام آوری متحمل می‌شود در فصل برداشت به ناچار دسترنجش را سر به سر می‌فروشد و پول آن را نیز چند ماه بعد دریافت می‌کند.

هنوز موفق به فروش بخشی از برنج نشدم

حسین اکبری از شالیکاران مازندرانی که هنوز بخشی از محصولش را نفروخته است، می‌گوید: امسال چهار تن برنج برداشت کردم که نسبت به سال قبل رشد خوبی داشته است اما هنوز موفق به فروش نیمی از آن نشدم.

وی اتخاذ سیاست‌هایی نظیر تشویق به کشت برنج پرمحصول از یک سو و عمل نکردن به وعده‌های کشت قراردادی و عدم تأمین بازار فروش سبب شد تا همچنان بخشی از محصولات کشاورزان در انبارها و شالیکوبی ها باقی بماند.

وی واردات را ضربه مهلکی بر پیکر کشاورزی دانست و گفت: در حالی که هنوز تکلیف برنج داخلی روشن نشده دولت ممنوعیت واردات برنج را لغو می‌کند و این مسئله بر نرخ برنج داخلی ضربه می‌زند.

این کشاورز با اظهار اینکه بیش از ۷۰ هزار تومان تولید هر کیلوگرم برنج هزینه دارد، گفت: قیمت‌هایی که برای خرید پیشنهاد می‌شود به نوعی سربه سر با هزینه‌های تولید است و این مسئله برای کشاورزان صرفه اقتصادی ندارد.

آمارهای غیررسمی حکایت از واردات حدود یک میلیون تن برنج در سال جاری دارد و این میزان بیش از نیاز داخل به شمار می‌رود چرا که امسال اوضاع تولید برنج داخلی مطلوب و روبه رشد بوده است. طی چند روز گذشته بیش از ۱۰۰ هزار تن برنج برای واردات به کشور ثبت سفارش شده است.

واردات برنج به بازار داخلی شوک وارد می‌کند

اسماعیل یزدان پناه مدیرعامل مرکز تجارت برنج مازندران نیز با اشاره به واردات بیش از ۸۰۰ هزار تن برنج در کشور اظهار داشت: واردات برنج به بازار داخل شوک وارد می‌کند و این ترفند برخی از واردکنندگان است که هر سال تکرار می‌شود.

وی با بیان اینکه هزینه تمام شده تولید برنج در کشور بالا است، افزود: شالیکاران امسال انتظار دارند محصول را حداقل به قیمت پارسال بفروشند در حالی که قیمت برنج از هزینه‌های تمام شده کمتر است.

وی با عنوان اینکه همچنان بخشی از تولیدات در انبارها وجود دارد، گفت: برای واردکننده واردات برنج صرف می‌کند زیرا برنج ۲۰ هزار تومانی را بیش از ۳۵ هزار تومان می‌فروشد و نرخ آن از برخی ارقام پرمحصول داخلی بیشتر است.

یزدان پناه برنامه ریزی و اتخاذ سیاست‌های حمایتی برای تولید محصول داخلی را وظیفه ملی دانست و گفت: واردات بی رویه به تولید محصول ضربه می‌زند.

با آنکه امسال نیز همانند سال‌های قبل سیاست‌هایی نظیر صادرات برنج و خرید توافقی در پیش گرفته شد اما اجرای آن هم نتوانست گره‌ای از مشکلات بازار و تولید داخل رفع کند چرا که حجم برنج صادر شده و یا خرید توافقی کمتر از پنج درصد تولیدات استان مازندران را شامل می‌شود.

منصورعلی زارعی نماینده مردم ساری و میاندورود در مجلس با انتقاد از واردات برنج اظهار داشت: متأسفانه واردات برنج همواره به عنوان بهترین راهکار برای کنترل بازار داخل در نظر گرفته می‌شود اما باید توجه کرد که شالیکااران و برنجکاران قربانی اصلی و سوداگران و واسطه‌ها برنده اصلی آن هستند.

وی با بیان اینکه نباید سراسیمه به سمت واردات برنج حرکت کرد، گفت: در شرایط اقتصادی امروز و تأمین غذای سالم و کافی، نباید همانند دولت‌های گذشته به سمت واردات برنج رویم.

وی با تاکید براین که باید به تولید داخل توجه کرد، گفت: واردات برنج سبب می‌شود تا سود واسطه‌ها چند برابر تولیدکنندگان داخل باشد و این کار سبب سیاه شدن امنیت غذایی می‌شود.

زارعی یادآور شد: نباید تجربه سال‌های گذشته را تکرار کرد و دولت باید به گونه‌ای برنامه ریزی کنند که جلوی ضرر کشاورزان و شالیکاران داخل را بگیرد.

امسال بیش از یک میلیون تن برنج در ۲۱۵ هزار هکتار از شالیزارهای مازندران تولید شد و کمتر از یک ماه دیگر فصل جدید شالی و شالیکاری در استان کلید می‌خورد و نامناسب بودن قیمت فروش، انبار ماندن بخشی از تولیدات و سیاست‌های ضد و نقیض حمایتی و واردات کشاورزان را در آستانه فصل کاشت و شالیکاری دلسرد کرده است و تداوم این روند و دلسردی بر پیکره امنیت غذایی در کشور ضربه وارد خواهد کرد.