مگر اینکه خداوند به ایران رحم کند

اخبار سبز کشاورزی؛ در باب دیدار جناب پزشکیان‌ با ‌اقتصاددانان‌، گزینش جناحی افراد موجب شگفتی شد. در این ارتباط موارد زیر قابل توجه است:

‌۱. افراد محترمی دعوت شده‌اند که از جایگاه اجتماعی نسبتا خوبی برخوردارند.

‌۲. هیچ فردی که از لحاظ علمی، مقاله یا نظریه قابل اتکایی داشته باشد دعوت نشده بود. همچنین هیچ فردی که به‌عنوان مرجع فکری اقتصادی در میان ایرانیان شناخته شده باشد، حضور نداشت. شاید اگر افرادی مانند زنوز، طبیبیان، غنی‌نژاد، درخشان، رنانی، مومنی، عباس شاکری حضور می‌یافتند، این جلسه در میان اقتصاددانان ایرانی اعتبار بیشتری می‌یافت.

‌۳. برخی از اقتصاددانان محترم مدعو اصلا اقتصاددان نبودند. در میان این جمع، فرد محترمی را می‌شناسم که بعید می‌دانم در طول عمر شریف خود حتی دو واحد درس جدی اقتصاد گذرانده باشد.

‌۴. افراد حاضر یک نقطه مشترک اساسی دارند: اصرار بر ندادن هزینه در نیم قرن اخیر! ایشان هیچگاه حاضر نشده‌اند در هیچ زمینه‌ای برای ایجاد تغییر در کشور هزینه بدهند. حفظ اعتبار، جایگاه و منافع شخصی مقدم بوده است. جالب اینکه این ویژگی ظاهرا ملاک انتخاب مدیران از سوی‌ حاکمیت‌ بوده و موارد‌ ‌ترک فعل‌ در سابقه مدیریتی امتیاز خاص محسوب می‌شود. البته دو نفر جوان‌ترین مدعوان استثنا بودند.

‌۵. شاهدی بر بند ۴ اینکه فرزندان اکثریت عزیزان شرکت‌کننده ساکن دو کشور ‌ایالات متحده امریکا‌ و ‌ ‌ پادشاهی بریتانیا‌ هستند.

‌۶. به جز دو نفر جوان‌ترین‌ها، همگی مسبب وضعیت موجود ‌اقتصاد‌ ایران مظلوم‌ هستند.

‌۷. به عنوان کسی که در جلسه اقتصاددانان با روحانی حاضر بودم از او قدردانی می‌کنم که سعه صدر داشت و از همه جناح‌ها و افکار دعوت کرده بود. مقایسه جلسه اخیر با جلسات گذشته در دولت‌های‌ روحانی‌ و مرحوم ‌رییسی‌ نشان می‌دهد که متاسفانه روند مدیریتی کشور هر روز بسته‌تر شده و وفاق همچنان در میان خودی‌ترین خودی‌های درون نظام تعریف شده‌ است.

‌۸. این جلسه موید توییت گذشته اینجانب است که جناب رئیس‌جمهور‌ در عرصه اقتصاد همچون رییس بیمارستانی است که تفاوت به‌ورز و استاد تمام جراحی مغز و اعصاب دانشگاه تهران را نمی‌داند. حتی نمی‌داند برای جراحی فتخ از فوق دکترای زیست‌شناسی دانشگاه ام‌آی‌تی کاری بر نمی‌آید! (گوگل کن ام‌ای‌تی زیست‌شناسی هم دارد!)

‌۹. خلاصه آنکه در اقتصاد‌ نمی‌توان به توان دانشی و اجرایی دولت حاضر و مشاوران محترمش امید داشت. مگر باری تعالی به ایران عزیز رحم کند.

علی سعدوندی، اقتصاددان