خبر خوش برای پسته و فرش ایران: تجارت ایران و اتریش ۵ درصد رشد کرد!

یک کشور اروپایی مهم، حالا مشتری پروپاقرص پسته ایرانی شده است؛ بر اساس گزارش معاونت بین‌الملل اتاق بازرگانی ایران، حجم تجارت ایران و اتریش در سال ۲۰۲۴ با رشد ۵ درصدی به ۲۲۰ میلیون دلار رسید که در این میان، پسته و فرش ایرانی در صدر محصولات صادراتی به این کشور قرار دارند. این اتفاق مهم، نشان از پتانسیل‌های پنهان در روابط اقتصادی بین دو کشور دارد.

نگاهی به گذشته و حال تجارت ایران و اتریش

جالب است بدانید که حجم تجارت ایران و اتریش در سال ۱۹۷۰ به ۱.۲ میلیارد دلار می‌رسید. اما متأسفانه، پس از تحریم‌ها و تنش‌های بین‌المللی، این رقم در سال ۲۰۲۴ به ۲۲۰ میلیون دلار کاهش یافت.

با این حال، خبر خوب این است که در سال ۲۰۲۴، شاهد افزایش ۵ درصدی حجم کلی تجارت نسبت به سال قبل بوده‌ایم.

صادرات اتریش به ایران با رشد ۶ درصدی به ۱۹۰ میلیون دلار رسیده، در حالی که صادرات ایران به این کشور همچنان روی عدد ۳۰ میلیون دلار ثابت مانده است. این آمار نشان می‌دهد که جای کار برای رشد صادرات ما به اتریش هنوز بسیار زیاد است.

کدام محصولات، ستاره‌های تجارت ایران و اتریش هستند؟

اتریش عمدتاً ماشین‌آلات تولیدی، تجهیزات پزشکی و محصولات شیمیایی به ایران صادر می‌کند. در مقابل، سبد صادراتی ایران به اتریش شامل محصولات پتروشیمی، پسته، خشکبار و فرش بوده است.

این تنوع در محصولات، نشان‌دهنده ظرفیت‌های دو کشور برای تکمیل نیازهای یکدیگر است. پسته و فرش ایرانی، با کیفیت و شهرت جهانی خود، توانسته‌اند جایگاه ویژه‌ای در بازار اتریش پیدا کنند.

اتریش: شریکی قابل اعتماد با پتانسیل‌های بی‌نظیر

گزارش‌ها حاکی از آن است که اتریش به عنوان "شریکی کم‌تنش و عمل‌گرا"، پتانسیل بالایی برای همکاری با ایران، به‌ویژه در حوزه‌های تکنولوژی و انرژی، دارد. این جمله به معنای واقعی کلمه، فرصتی طلایی را برای اقتصاد ایران ترسیم می‌کند. اما چه موانعی در این مسیر وجود دارند؟

تحریم‌ها، رقابت فزاینده با چین و فشارهای اتحادیه اروپا، اصلی‌ترین چالش‌های توسعه این روابط هستند. رفع تحریم‌ها و تقویت همکاری‌ها می‌تواند حجم تجارت ایران و اتریش را به سطوح بالاتری برساند و مشارکت در بخش‌های کلیدی مانند مهندسی و زیرساخت را گسترش دهد.

با این حال، در کوتاه‌مدت و تا پایان سال ۲۰۲۵، به دلیل محدودیت‌های موجود، تداوم وضعیت کنونی با رشد اندک محتمل‌تر است. این یعنی باید برنامه‌ریزی‌های بلندمدت و استراتژیک برای استفاده حداکثری از این پتانسیل‌ها صورت گیرد.