امنیت غذایی، سلاحی خاموش!
آیا می‌دانید امنیت غذایی چه نقش حیاتی در ثبات جامعه دارد؟ و چرا باید از آن به عنوان یک سلاح قدرتمند یاد کرد؟
امنیت غذایی بخش مهم و استراتژیک در جامعه است و تولیدکنندگان در صنعت کشاورزی، دام و طیور، و همه فعالان صنعت غذا، در خط مقدم جبهه امنیت غذایی قرار دارند.
اخبار سبز کشاورزی؛ تلاش‌های شبانه‌روزی برای تولید محصولی باکیفیت و تأمین نیازهای غذایی جامعه، قابل تقدیر است. آنان با تولید غذای سالم، نه تنها به سلامت جسمی افراد کمک می‌کنند، بلکه به استحکام پایه‌های جامعه نیز یاری می‌رسانند.
«امنیت غذایی»؛ خواسته‌ای فراتر از سیاست
افزایش ضریب امنیت غذایی، یکی از مطالبات اصلی نخبگان سیاسی در سراسر جهان است. این مسئله، به عنوان یک هدف اساسی در برنامه‌های توسعه سیاسی و اقتصادی کشورها گنجانده شده است. خودکفایی در کشاورزی و صنعت غذا، آرزویی است که با تحقق آن، می‌توانیم آینده‌ای روشن‌تر برای کشور رقم بزنیم.
چالش‌های پیش رو: چرا انگیزه تولیدکنندگان کم شده است؟
متأسفانه، در سال‌های اخیر، شاهد کاهش انگیزه در بین تولیدکنندگان بوده‌ایم. برخورداری از درآمدهای ارزی و سهولت واردات نهاده‌ها و محصولات کشاورزی، باعث شده است که برخی از تولیدکنندگان، به جای تولید داخلی، به واردات روی آورند. این مسئله، چشم‌انداز امنیت غذایی کشور را مبهم می‌کند.
درس‌هایی از وقایع اخیر: ترس از گرسنگی، تهدیدی جدی است!
همان‌طور که سیاست‌گذاران، توان نظامی کشور را در اولویت قرار می‌دهند، باید به این نکته توجه داشته باشند که امنیت غذایی نیز، به همان اندازه اهمیت دارد.
تجربه نشان داده است که چیزی که جامعه را به تزلزل وا می‌دارد، نه قدرت نظامی دشمن، بلکه ترس از کمبود مواد غذایی در انبارها و فروشگاه‌هاست. در جریانات اخیر، شاهد بودیم که چگونه ترس از کمبود، باعث هجوم مردم به فروشگاه‌ها و خرید بیش از حد نیاز شد.
«امنیت غذایی» و توان نظامی: دو لبه یک قیچی!
امنیت غذایی و توان نظامی، دو روی یک سکه هستند. اگر هر کدام از این دو جنبه تضعیف شود، جامعه با خطر فروپاشی روبرو خواهد شد.
دولت و سیاست‌گذاران باید بیش از پیش به این واقعیت توجه کنند و امنیت غذایی را در صدر اولویت‌های خود قرار دهند. مردم نباید در شرایط سخت و بحرانی، دغدغه‌ای برای تأمین مواد غذایی و ضروری داشته باشند.
ایرانِ پُرپتانسیل: می‌توانیم، اگر...
خوشبختانه، کشور ما با داشتن پتانسیل و امکانات بالقوه غذایی، کشاورزی و غیره، می‌تواند تا ماه‌ها در شرایط سخت، دوام بیاورد. اما این امر، مشروط به آن است که در اجرا، به بهترین نحو عمل کنیم و از ظرفیت‌های موجود، به درستی بهره ببریم.
