نه، با صدای بلند به آقای سخنگو

اخبار سبز کشاورزی : در روزهای اخیر مهدی سالم، سخنگوی وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، در توئیتر فارسی از مردم پرسیده است که آیا مایل به استفاده از اینترنت سالم برای فرزندان خود هستید؟

شنیدن صدای مردم کار خیلی سختی نیست، به‌خصوص اگر قرار باشد افراد گوش‌های شنوا و چشمان بینا داشته باشند و دقیقاً آنچه مردم می‌خواهند و با صدای بلند می‌گویند، دریافت کنند.

در این صورت هم صدای مردم به خوبی شنیده می‌شود و هم خواسته‌های ایشان به خوبی دریافت می‌گردد.

در روزهای اخیر مهدی سالم، سخنگوی وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، در توئیتر فارسی از مردم پرسیده است که آیا مایل به استفاده از اینترنت سالم برای فرزندان خود هستید؟

در این نظر سنجی بیش از 16 هزار و 300 نفر شرکت کرده و رأی داده‌اند. در پاسخ به این سوال 87درصد از رأی‌دهندگان پاسخ مخالف و تنها 13 درصد از افراد پاسخ مثبت داده‌اند.

البته گمان نمی‌رود که این آمارگیری از نظر آقای سخنگو فاقد اعتبار باشد؛ چراکه اگر او به این نحو از آمارگیری اعتقاد نداشت، اصلاً وارد این گونه از آمارگیری نمی‌شد و این سوال را به نظرسنجی در توئیتر نمی‌گذاشت.

از این بابت گمان غالب آن است که دست‌کم از نظر آقای سخنگو این شیوه و نتایج حاصل از نظرسنجی در توئیتر قابل اعتبار و رواست.

نکته دیگر درمورد این نتایج آن است که اگرچه تعداد شرکت‌کنندگان و رأی‌دهندگان در این نظرسنجی حدود به حدود 16 هزار نفر و شرکت‌کنندگان همگی از جامعه ایرانیان حاضر در توئتیر هستند؛ اما در همین مقیاس می‌توان این نتایج را تصادفی دانست و تعمیم آن به افراد جامعه که عموما در توئیتر حاضر هستند را روا ارزیابی کرد.

در این صورت می‌توان این نتایج را به‌عنوان نمونه‌ای از دیدگاه‌کل جامعه مورد استناد قرار داد؛ چراکه از نظر بسیاری از جامعه‌شناسان، نخبگان در ابعاد گوناگون جامعه و اقشار مختلف را نمایندگی و راهبری می‌کنند و از این بابت می‌توان این نظرسنجی را نمونه‌ای از کل جامعه دانست.

بر پایه همین نظرسنجی می‌توان مخالفت جدی مردم را با آنچه اینترنت سالم نامیده شده، مشاهده کرد؛ در واقع شهروندان ایرانی که گمان می‌رود از همه اقشار شامل موافق و مخالف نظام، مذهبی، غیرمذهبی و… هستند اینترنتی که از سوی مقامات کشور سالم نامیده شده را به رسمیت نشناخته و با استفاده از آن حتی برای فرزندان خود مخالفت جدی کرده‌اند.

البته از مهدی سالم، سخنگوی وزارت ارتباطات و فناوری ارتباطات پرسش اصلی آن است که آنچه اینترنت سالم نامیده می‌شود و ابعاد آن هنوز به دقت تشریح نشده است، چه نسبتی با اینترنت داخلی و نیز اینترنت جهانی دارد؟

آیا این اینترنت سالم، همان اینترنت داخلی یا اینترنت ملی است که از سوی آقای سخنگو و همکاران او در وزارت ارتباطات اینترنت سالم نام گرفته یا گونه‌ای دیگر از اینترنت است که هنوز ناشناخته مانده و حتی وزیر و همکارانش در وزارتخانه مذکور ابعاد دقیق آن را نمی‌دانند.

به هر حال، اکنون مردم با صدای بلند محدود ساختن اینترنت را حتی برای فرزندان خود، مردود دانسته‌اند. در این باره توجه کنید که محدودسازی کودکان و نوجوانان امری توصیه شده است که در تمام دنیا رواج دارد؛ اما همین امر مورد موافقت جامعه جهانی در ایران با نظر مخالف جامعه نخبگان قرار می‌گیرد.

این مخالفت شاید به معنا آن باشد که جامعه ایرانی درباره آنچه رهبران و تصمیم‌گیران حکومتی تصور می‌کنند و می‌خواهند نظر چندان موافقی ندارند و نمی‌توانند در این باره به تصمیم‌گیران حکومتی اعتماد کنند.

نادر کریمی جونی