فولاد مبارکه هم در جیب یقه سفیدها افتاد

آیا کسی می‌تواند محاسبه کند که 92 هزار میلیارد، زندگی چند ایرانی را تامین می‌کند؛ 92 هزار میلیارد تومان، رقم فساد اقتصادی از شرکت فولاد مبارکه طی سال‌ها گذشته است که چهره‌های شاخصی از دولت پیشین ایران به دست داشتن در این فساد متهم شده‌اند.

اخبار سبز کشاورزی : چهره‌هایی که عمدتاً وزیر، مشاور و معاون رئیس جمهور یا معاون وزیر بود‌ه‌اند، به‌طور مستقیم و غیرمستقیم از این فساد که در تحقیق و تفحص نمایندگان مجلس شورای اسلامی آشکار شد، منتفع شده و سود برده‌اند.

البته این افراد تاکنون واکنش نشان نداده و درمورد اتهاماتی که در این گزارش تحقیق و تفحص به آنان وارد شده از خود دفاع نکرده‌اند؛ در عین حال نمایندگان گفته‌اند که گزارش را به قوه قضائیه تقدیم خواهند کرد تا دادگاه صالحه به این اتهام‌ها رسیدگی و در مورد صحت و سقم وارد بودن اتهام بررسی کرده و حکم صادر کند.

بیشتر بخوانید: فساد ۹۲ هزار میلیاردی فولاد مبارکه اصفهان

اگر چنین حرفی درست باشد، آنگاه در هفته‌های پیش‌رو باید شاهد رفت و آمد تعدادی از معاونان رئیس جمهور وزیران و معاونیان وزیران دولت روحانی به دادگاه ویژه مفاسد اقتصادی یا دادگاه کارکنان دولت باشیم که برای رفع اتهام از خود یا محاکمه در این محکمه حضور پیدا می‌کنند.

البته مکانیزیم وقوع این تخلف خود محل تأمل است؛ مطالعه گزارش 300 صفحه‌ای تحقیق و تفحص نمایندگان مجلس شورای اسلامی بیانگر آن است که این تخلفات نه در یک‌سال که در سال‌های متمادی رخ داده است و همان وقت که در کشور بر سر دریافت حقوق‌های غیرقانونی و نجومی صحبت می‌شده، مدیر روابط عمومی شرکت فولاد مبارکه به‌طور رسمی ماهی 50 میلیون تومان و به‌طور غیر رسمی ماهی 77 میلیون تومان حقوق دریافت می‌کرده است.

همچنین برخی خویشان، اقوام، دوستان و یاران خویش را در درون هرم مدیریتی این شرکت و یا شرکتهای اقماری آن جای داده و برای آنان جایگاه ویژه‌ای در ساختار قدرت این شرکت فولادی ساخته است؛ جایگاهی که تا پایان دولت مستحکم ماند.

جالب است که در تمام این مدت نهادهای نظارتی حضور نداشته و از گسترش و بروز فساد جلوگیری نکرده‌اند. حال اگر بپذیریم که دستگاه‌های نظارتی وابسته یا تحت فرمان دولت به‌خاطر فشار مقامات ارشد دولتی نتوانسته‌اند وظایف نظارتی خویش را به خوبی اجرا کنند، این پرسش مطرح می‌شود که نهادهای نظارتی مستقل در قوه قضائیه، مجلس و… چرا به موضوع ورود نکرده‌اند و از بروز یا گسترش فساد جلوگیری نکرده‌اند.

مسأله دیگر این است که شرکت فولاد مبارکه اساسا یک شرکت بورسی است و صورت‌های مالی و جزئیات فعالیت‌های اقتصادی سود و زیان و امور مالی آن شرکت توسط ناظران، بازرسان و کارشناسان بورس بررسی می‌شود. علاوه‌بر این سهامداران شرکت که همه یا تقریبا همه آنها از جمله مجموعه‌های دولتی یا عمومی مانند بانک رفاه کارگران و شستا هستند نیز این صورت‌های مالی و عملکرد اقتصادی شرکت را بررسی و نظاره می‌کنند؛ اما آنان نیز در مقابل بروز این فساد بزرگ سکوت و علیه آن اعتراض یا اقامه دعوی نکرده‌اند گویی که این فساد را تحمل کرده و یا به بودن آن رضایت داده‌اند؛ چراکه با احتمال بالایی می‌توان مطمئن بود که ناظران شرکت‌های و مجموعه‌های سهامداران حتما از وجود این تخلفات گسترده و نگران کننده آگاه شده و در لابه‌لای اعداد و ارقام مربوط آثار آن را مشاهده کرده‌اند؛ اما واکنش و اقدامی علیه آن انجام نداده‌اند.

تخلف واقع شده در شرکت فولاد مبارکه احتمالا آخرین تخلف از این دست نیست و در این صورت از هم اکنون باید لایه‌های پیچیده اقتصاد کشور را بررسی کرد تا مشخص شود فساد بعدی از کجای اقتصاد ایران سر بر می‌آورد و چه میزان از ثروت ایرانیان را به جیب عده‌ای حاضر ریخته است.

نادر کریمی جونی