دستاوردهای جنگ برای ایران
جنگ ۱۲ روزه به پایان رسیده و به جز برخی اقدامات ایذایی که تهران یا تل آویو علیه یکدیگر انجام می‌دهند اقدام قابل توجهی که مشاهده نمی‌شود.
جنگ ۱۲ روزه به پایان رسیده و به جز برخی اقدامات ایذایی که تهران یا تل آویو علیه یکدیگر انجام می‌دهند اقدام قابل توجهی که دوباره شعله‌های جنگ را بیفروزد، مشاهده نمی‌شود.
اخبار سبز کشاورزی؛ گمان نمی‌رود در تهران و تل‌آویو یچ یک از سیاستمداران و تصمیم‌گیران و حتی نظامیان علاقه‌ای به تداوم این منازعه پرهزینه، مخرب و خونین و یا شروع مجدد آن داشته باشند.
اما همان گونه که در این نوع از رویدادها مرسوم است دو طرف - که در این مورد طرف سوم یعنی ایالات متحده آمریکا نیز به آن اضافه شده - خود را پیروز میدان می‌دانند و معتقدند که در این موقعیت پذیرش صلح را به طرف مقابل تحمیل کرده‌اند.
البته این ادعاها پشتوانه اطلاعاتی و عملیاتی دارد و طرف‌های درگیر می‌توانند با استناد به آن فهرستی از پیروزی‌ها، دستاوردها و موفقیت‌هایی که حاصل کرده‌اند ارائه نمایند و به استناد آن خود را پیروز میدان معرفی کنند.
نمی‌توان انکار کرد که کشورمان در این جنگ دستاوردهای بسیار خوبی حاصل کرده که برخی از آن‌ها به هیچ عنوان بدون وقوع این جنگ حاصل نمی‌شد؛ در صدر این دستاوردها انسجام ملی است که جمهوری اسلامی ایران مشاهده کرد اکثریت مردم و شهروندان ایرانی از باقی ماندن حکومتشان دفاع می‌کنند.
پس از آنکه حدود ۶۰ درصد از واجدان شرایط رأی‌دهی از مشارکت در انتخابات سال گذشته پرهیز کردند، مخالفان نظام این عدم مشارکت را نشانه‌ای از عدم مشروعیت جمهوری اسلامی ایران دانستند و چنین تاکید کردند که هیئت حاکمه ایران حمایت مردمی را از دست داده است.
به همین دلیل از همان ابتدا اسرائیل اعلام کرد که تغییر نظام در ایران می‌تواند یکی از نتایج این جنگ باشد. در عین حال گروه‌های مخالف جمهوری اسلامی ایران نیز با شروع جنگ میان ایران و اسرائیل چمدان‌های خود را برای بازگشت به تهران بستند.
اما حمایت همه جانبه و قاطع شهروندان از تداوم حکومت جمهوری اسلامی در ایران همه آرزوهای بیان شده در این باره را ناکام گذاشت.
اکنون مقامات جمهوری اسلامی ایران باید توجه داشته باشند که وقتی در خارج از مرزهایشان با خطرهای گوناگون، گسترده و نابود کننده مواجه هستند سخت‌گیری بر شهروندان و بالاخص برای دختران و زنان عاقلانه نیست.
رهبران ایرانی باید بدانند که تحمیل عقاید و استیلاجویی بر زندگی و افکار شهروندان به طور کلی و کاملاً اثر ملموسی بر انسجام ملی تاثیر منفی می‌گذارد و آن را نابود می‌سازد. نمونه‌های بارز از تجربه عملی این ادعا را می‌توان در عراق زمان صدام حسین و سوریه مشاهده کرد.
جمهوری اسلامی ایران در این جنگ همچنین وزن و کارکرد حمایت‌های منطقه‌ای و بین‌المللی از خود را مشاهده کرد؛ گرچه روسیه و چین به عنوان مهم‌ترین متحدان راهبردی ایران به طور مکرر از ایران، حقانیت او و ظلمی که از طرف آمریکا و اسرائیل بر تهران تحمیل شده، دفاع کردند اما به جز این حمایت‌های دیپلماتیک که البته از سوی سایر کشورها کم رنگ‌تر بود چه حمایت دیگری و از سوی کدام طرف یا سازمان بین‌المللی و یا منطقه‌ای از ایران انجام شد؟
تقریباً یا دقیقاً هیچ، پاسخ صحیحی است که می‌توان به این پرسش داد. متاسفانه چنین به نظر می‌رسد که نظامی‌گری در جهان امروز تنها راه باقیماندن کشورها در صحنه بین‌المللی است.
تجربه اسرائیل در مقابل کشورهای دیگر مانند سوریه، مصر، لبنان و اردن، برای تل‌آویو این باور را به وجود آورده بود که در ایران هم رفتاری بلامنازع و یک طرفه خواهد داشت.
به همین دلیل بود که مقامات اسرائیل و حتی متحدان و همکاران رسانه‌ای‌اش در ابتدای حمله حتی از تغییر نظام ایران هم صحبت کردند اما پاسخ‌های مداوم و مخرب ایران به حملات و اقدامات اسرائیلی‌ها، تل آویو از رسیدن به اهدافش ناامید کرد
اسرائیل در این حمله نتوانست آن طور که می‌خواست تاسیسات هسته‌ای ایران را نابود سازد، به ویژه در مورد فردو گزارش‌های بین‌المللی حاکی از آن است که ایران پیش از انجام حمله، مواد و تجهیزات حساس را از این مرکز خارج کرده است و آنچه در واقع بمباران شده است سازه‌های خالی این مرکز بوده است.
این مطلب را نتانیاهو تایید کرده و گفته است که از محل اختفای اورانیوم‌های غنی شده ایران باخبر است. در نتیجه گمان می‌رود که هیچ یک از تجهیزات و یا مواد حساس و فوق حساس فردو آسیب ندیده باشد.
همین امر در مورد توانمندی‌های موشکی ایران وجود دارد و اگرچه برخی از این تاسیسات و مراکز از سوی هواپیماها و یا پهپادهای اسرائیلی مورد هدف قرار گرفته‌اند، اما روشن است که کماکان ایران قابلیت ساخت و آزمایش موشکی به ویژه در بخش موشک‌های بالستیک را داراست.
اینکه در پایان این دوره ۱۲ روزه ایران همچنان می‌توانست سرزمین‌های اشغالی را مورد هدف قرار دهد و موشک‌های سنگین و فوق سنگین به سوی شهرهای اسرائیل روانه کند نشانه آن است که اسرائیل نتوانسته و یا نمی‌تواند ایران را در زمینه فعالیت‌های موشکی زمین گیر سازد.
در واقع این جنگ اگرچه خسارت‌های زیادی برای ایران و ایرانیان داشت اما دستاوردهایی که گفته شد و بیشتر آنکه این گفتار حوصله بیان آن را ندارد، مجموعه دستاوردهای و دارایی‌هایی است که فقط در پرتو این منازعه می‌توانست حاصل شود و اکنون چنین به نظر می‌رسد که ایران بعد از پایان این جنگ، پایداری و استواری بیشتری نسبت به پیش از وقوع این درگیری‌ها پیدا کرده باشد.
