اصول نگارش فارسی؛ از گفتار تا نوشتار، راهنمای جامع برای نگارشی بی‌عیب و نقص!

آیا تا به حال به تفاوت‌های ظریف زبان گفتاری و نوشتاری در فارسی فکر کرده‌اید؟ در دنیای امروز، که ارتباطات نوشتاری اهمیت فزاینده‌ای یافته، رعایت اصول نگارش فارسی بیش از پیش ضروری به نظر می‌رسد.

چرا تفاوت بین گفتار و نوشتار اهمیت دارد؟

اخبار سبز کشاورزی؛ در تمام زبان‌های رایج دنیا که دو جنبه نوشتاری و گفتاری دارند، بنا بر ضرورت، آنچه در متون نوشتاری رعایت می‌شود در بیان و گفتارهای جاری و روزمره مراعات نمی‌شود. یکی از ویژگی‌های تفاوت در بیان مطالب گفتاری با نوشتاری استفاده از تکیه و تاکید (accent) بر حروف یا بخشی از یک واژه یا تاثیر لهجه بر کلمات است که بیان کردن آنها در نوشتار ناممکن یا به سختی انجام می گیرد.

همین امر باعث می‌شود برخی کلمات و عبارات، که در گفتار کاملاً مفهوم هستند، در نوشتار به دلیل عدم رعایت صحیح، معنای خود را از دست داده یا حتی غلط به نظر برسند. این عدم دقت می‌تواند گاهی منجر به سوءتفاهم شود و حتی به اعتبار متن و نویسنده آسیب بزند.

اشتباهات رایج در نگارش فارسی: از «توعه» تا «خفن»!

یکی از چالش‌های اصلی در نگارش فارسی، ورود کلمات و عبارات گفتاری به متن نوشتاری است. این اتفاق نه تنها از زیبایی و اصالت متن می‌کاهد، بلکه گاهی اوقات به دلیل تغییر معنای کلمات، باعث سردرگمی خواننده نیز می‌شود. در ادامه به چند نمونه از این موارد رایج اشاره می‌کنیم که در متون فارسی به وفور دیده می‌شوند:

• «توعه» (و «توئه»): اشتباهی رایج و فاقد اصالت! این واژه که متاسفانه زیاد به چشم می‌خورد، در هیچ فرهنگ لغتی یافت نمی‌شود و اساساً ساختاری اشتباه دارد. شکل صحیح این عبارت، بسته به کاربرد، «تو هستی» یا «تو است» است. برای مثال، به جای «این کار توعه»، باید نوشت: «این کار تو است» یا «این برادر توست».
• «یسری»: وقتی گفتار به نوشتار می‌آید! این کلمه که در گفتار به معنای «یک سری» به کار می‌رود، در نوشتار به دلیل عدم رعایت فاصله و ساختار صحیح، نوعی ناهنجاری محسوب می‌شود. همواره به خاطر داشته باشید که نوشتار استاندارد، نیازمند رعایت تمام جزئیات است.
• «اونم»: اختصار گفتاری در نگارش! این کلمه نیز مانند موارد قبل، از اختصارات رایج در گفتار است که در نوشتار جایگاهی ندارد. شکل صحیح آن «او هم» یا «آن هم» است که باید با رعایت اصول نگارش فارسی به کار برده شود.
• «راجب»: نادیده گرفتن اصالت واژه! «راجب» که بسیار دیده می‌شود، شکل نادرست «راجع به» است. این عبارت، که برای نسبت دادن موضوعی به موضوع دیگر به کار می‌رود، باید با دقت و به شکل صحیح آن، یعنی «راجع به»، نوشته شود تا نشان‌دهنده مسئولیت‌پذیری نویسنده در قبال زبان فارسی باشد.
• «خفن»: کلمه‌ای بدون ریشه در نوشتار رسمی! این واژه که بیشتر در زبان عامیانه و میان نوجوانان و جوانان رایج است و معنایی نزدیک به «فوق‌العاده» یا «بیش از انتظار» دارد، در نوشتار رسمی و استاندارد جایی ندارد. استفاده از این کلمه، از اعتبار و رسمیت متن می‌کاهد.

ادامه دارد...

بیشتر بخوانیم: 

درست بنویسیم (7)

درست بنویسیم (8)

درست بنویسیم (9)

درست بنویسیم (10)

درست بنویسیم (۱۱)