دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان؛ میراث ۶ دهه آموزش و پژوهش در خدمت طبیعت ایران
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان قدیمیترین دانشگاه تخصصی کشاورزی ایران و نخستین مرکز آموزش عالی در شمال ایران است.
اخبار سبز کشاورزی؛ این دانشگاه در سال ۱۳۳۶ با نام آموزشگاه عالی جنگل و مرتع (وابسته به سازمان جنگلها و مراتع کشور) به کمک FAO تاسیس شد.
در سال 1354 ، به مدرسه عالی منابع طبیعی (وابسته به سازمان جنگلها و مراتع کشور) تبدیل شد.
در سال 1360،مدرسه عالی منابع طبیعی تحت عنوان دانشکده منابع طبیعی به دانشگاه مازندران ملحق شد.
در سال 1367، دانشکده منابع طبیعی از دانشگاه مازندران جدا گردید و تحت عنوان مجتمع دانشگاهی علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان به فعالیت خود ادامه داد.
بعد از دو سال فعالیت، این مجتمع به اولین دانشگاه تخصصی علوم کشاورزی و منابع طبیعی کشور تبدیل گردید.
در سال 1395 ، سازمان مرکزی دانشگاه علوم کشاورزی ومنابع طبیعی گرگان، در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسید.
این دانشگاه دارای چندین دانشکدهٔ تخصصی مرتبط با کشاورزی و منابع طبیعی است؛ از جمله:
• دانشکدهٔ شیلات و محیط زیست
• دانشکدهٔ مرتع و آبخیزداری
• دانشکدهٔ علوم جنگل
• مهندسی چوب و کاغذ
• صنایع غذایی
• علوم دامی
• تولید گیاهی
• مهندسی آب و خاک
• مدیریت کشاورزی
و همچنین یک پژوهشکده و مراکز آموزش و پژوهش .
همکاریهای بینالمللی
دانشگاه گرگان در زمینهٔ همکاری بینالمللی سابقهای از ارتباط با مراکز دانشگاهی و پژوهشی ؛ از جمله همکاریهایی با مراکزی در آلمان، چین، مالزی، ترکیه و روسیه ؛ توسط اعزام دانشجو، پروژههای مشترک و تبادل استاد دارد. این تعاملها به توسعهٔ پژوهشهای تخصصی و ارتقای سطح آموزشی این دانشگاه کمک کردهاند.
نقاط قوت و مزایا
1.تخصصی بودن: تمرکز قدرتمند بر منابع طبیعی، جنگل، مرتع، آبخیزداری، شیلات و علوم مرتبط که دانشگاه را در حوزهٔ شمال ایران منحصربهفرد ساخته است.
2. پژوهش کاربردی منطقهای: فعالیت در حوزههایی که مسائل اقلیمی و کشاورزی منطقه را هدف قرار میدهند (خاک، جنگل، آبیاری، دام و طیور).
3. پتانسیل بینالمللی و شبکههای همکاری: وجود سابقهٔ همکاریهای خارجی و پروژههای مشترک که به ارتقای کیفیت آموزشی و پژوهشی کمک میکند.
در نهایت، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان نه تنها بخشی مهم از تاریخ آموزش عالی ایران است، بلکه امروز نیز با نگاه رو به آینده، در مسیر توسعه علم، حفاظت از طبیعت و تربیت نیروی انسانی کارآمد گام برمیدارد.
