کاشت میوه های استوایی به جای زیتون در سیسیلی، ایتالیا

به گزارش اخبار سبز کشاورزی؛ تپه‌های سیسیل که زمانی مجموعه‌ای از باغ‌های مرکبات و درختان زیتون باستانی بودند، مدت‌ها قلب منظره کشاورزی نمادین ایتالیا بوده‌اند. در زیر آسمان سبز، مزارع گندم طلایی در نسیم گرم تاب می‌خورد و عطر شکوفه‌های لیمو در فصل بهار هوا را پر می‌کند.

با این حال این صحنه زیبا دستخوش دگرگونی چشمگیری است. با شتاب گرفتن تغییرات آب و هوایی، تغییر الگوهای آب و هوا به آرامی این مناظر سرسبز را به چیزی کاملاً غیرمنتظره تغییر می دهد: بهشت ​​استوایی.

برخی از کشاورزان سیسیلی در مواجهه با افزایش دما و بارندگی غیرقابل پیش بینی فزاینده، محصولات سنتی خود را با میوه های استوایی مانند انبه، آووکادو، موز، و پاپایا مبادله می کنند که نوید دهنده عصر جدیدی در کشاورزی ایتالیاست.

چشم انداز در حال تغییر

در قلب مسینا، شهری در شمال شرقی سیسیل، افزایش نگران‌کننده‌ای در دمای میانگین حدود 4 درجه فارنهایت طی 50 سال گذشته رخ داده است. در آنجا، یک کشاورز محلی مشتاق به ملک سرسبز خود که اکنون شبیه یک جنگل استوایی است، می پردازد.

در سال های اخیر، آب و هوای شدید در ایتالیا و سرتاسر دریای مدیترانه باعث کاهش تولید روغن زیتون شده است و انگورهای شرابی در سیسیل به طور فزاینده ای توسط خشکسالی و آتش سوزی آسیب می بینند.

در حالی که برخی از کشاورزان به سمت محصولات جدید می روند، دانشمندان در حال مطالعه راه هایی برای حفظ محصولات اصلی هستند. دانشگاه های محلی در سیسیل در حال آزمایش انواع محصولات مقاوم هستند که قادر به مقاومت در برابر شرایط آب و هوایی شدید هستند. آنها امیدوارند که محصولات حیاتی گندم و غلات را حفظ کنند که در غیر این صورت تسلیم آب و هوای گرم می شوند.

پائولو کاروسو، متخصص زراعت و مشاور در بخش کشاورزی توضیح می دهد: "ما بیش از 2000 گونه گندم را در مناطق مختلف سیسیل آزمایش کرده ایم، از جمله انواع باستانی که تنوع زیستی را ترویج می کنند. هدف این آزمایش شناسایی دانه های مولد برای مناطق مختلف و سازگاری با تغییرات آب و هوایی است." 

محصولاتی که برای استفاده در آینده توسعه می‌یابند باید بتوانند در آب و هوای گرم‌تر و خشک‌تر مقاومت کنند.

همانطور که باران کمیاب می شود و دما افزایش می یابد، گیاهان به طور فزاینده ای به جایی می رسند و می میرند و لایه خالی از خاک را در معرض دید قرار می دهند که توسط باد فرسایش یافته و در اثر بارندگی های گاه به گاه از بین می رود. با گذشت زمان، خاک کمتر حاصلخیز می شود، فرآیندی که به عنوان بیابان زایی شناخته می شود.

تقریباً 70 درصد از قلمرو سیسیل به دلیل افزایش دما، کمبود آب و تخریب خاک در معرض خطر بیابان زایی قرار دارد. این قابل مقایسه با سوختگی درجه سه در 70 درصد بدن ما است. 

جووانی کالامارا، مدیر عامل شرکت SBS Steel Belt Systems می گوید: «ما گوگرد را بازیافت می کنیم، عنصر مهم خاک که در زباله های پالایش نفت یافت می شود. با ترکیب آن با ضایعات فرآوری مرکبات، که در سیسیل فراوان است، و همچنین خاک رس بنتونیت، خاک را قادر می سازیم تا به طور موثر [مواد مغذی] را جذب کند.»

تغییر غذا با تغییر فرهنگ 

فرانچسکو وری میوه های استوایی می کارد و شبکه ای از پرورش دهندگان در مقیاس کوچک را ایجاد کرده است که متخصص در انواع میوه های استوایی کمتر شناخته شده هستند. چشم انداز او ایجاد یک برند جدید میوه های عجیب و غریب "ساخته شده در سیسیل" است که آگاهی را در مورد تغییرات آب و هوایی در میان مصرف کنندگان روزمره افزایش می دهد. علاوه بر این، او با سرآشپزها همکاری می کند تا میوه های استوایی را در سنت های غنی آشپزی محلی سیسیل ادغام کند.

جوزپه سایتتا، سرآشپز مشهور ، به طور مشابه با استفاده از میوه های عجیب و غریب به عنوان مواد اصلی در غذاهای سنتی، مرزهای آزمایش آشپزی را پیش می برد. در یک خلاقیت اخیر، او یک راتاتویی با استفاده از پاپایا و آجیل ماکادمیا که در محلی پرورش داده شده بود، تهیه کرد که از کشاورزان اطراف تهیه می شد.

سایتتا می‌گوید: «چالش حفظ ذات غذاهای سیسیلی و در عین حال پذیرفتن مواد جدیدی است که تغییرات آب و هوایی ما را بر ما تحمیل می‌کند.»

تغییرات آب و هوایی همچنین منابع آب منطقه را کاهش می دهد. بحران آب در دریاچه پوزیلو در شرق سیسیل در حال رسیدن به نقطه بحرانی است زیرا این سد به طور تاریخی سطح آب پایینی را ثبت می کند. در حال حاضر، این مخزن کمتر از 211.9 میلیون فوت مکعب آب دارد که در مقایسه با ظرفیت کل آن که حدود 5.32 میلیارد فوت مکعب است، تفاوت قابل توجهی دارد. بدتر شدن این موضوع، منابع ناچیز آب به دلیل خرابی خطوط لوله نمی تواند به کشاورزان دشت کاتانیا برسد.

تأثیر این تغییرات فراتر از کشاورزی به بافت اجتماعی جوامع سیسیلی گسترش می یابد.

کاتنانووا

کاتنانووا، شهر کوچکی در استان اِنا، رکورد بالاترین دمای ثبت شده در اروپا از اواخر دهه 1990 را با دمای سوزان 119 درجه فارنهایت در اختیار دارد. با این حال، این رکورد در سال 2021 زمانی که سیراکوز به دمای بسیار کمی گرمتر 119 درجه فارنهایت رسید، نیم درجه پیشی گرفت.

همانطور که مزارع کمتر قابل دوام می شوند، جمعیت در این بهشت ​​توریستی در حال کاهش است، زیرا ساکنان به دنبال فرصت هایی در جای دیگری هستند. در میان فشارهای آشکار تغییرات آب و هوایی، سیسیل با کاهش قابل توجهی از جمعیت دست و پنجه نرم می کند.

از سال 2011، جمعیت بیش از 200888 نفر کاهش یافته است که چهار درصد کاهش داشته است. عوامل موثر شامل پیری جمعیت و نرخ پایین زاد و ولد است، اما بسیاری از جوانان به دنبال فرصت های شغلی بهتر در شمال ایتالیا و خارج از کشور هستند.