کشتار جوجه‌ها؛ ناچاری یا ترفند؟

دوباره موضوع قتل عام جوجه‌های یک روزه رسانه‌ای شده است؛ این بار در اردبیل و برای هزاران قطعه جوجه یک‌روزه به بهانه نداشتن دان و غذا برای این حیوانات.

اخبار سبز کشاورزی ، نادر کریمی جونی: به لطف وجود شبکه‌های اجتماعی و گوشی‌های هوشمند در دست مردم، اکنون دیگر پنهان‌کاری درمورد اعمال انجام شده امکان‌پذیر نیست و هر اتفاقی بلافاصله در معرض دید مردم و مقامات کشور قرار می‌گیرد.

از این بابت آنچه در اردبیل اتفاق افتاد، اکنون در تمام ایران دیده شده و پرسش مهم آن است که در قبال این جنایت علیه دام‌های اهلی و رزق مردم، چرا هیچ واکنشی مشاهده نمی‌شود؟

در تصاویری که اکنون در شبکه‌های اجتماعی دست به دست می‌چرخد یک خاور که در قسمت بار آن هزاران جوجه درهم می‌بودند، بار خود ـ این هزاران جوجه ـ را در گودالی که حفر شده تخلیه می‌کند، حتماً پس از این تخلیه خاک‌های اطراف گودال به درون به درون گودال ریخته می‌شود و جوجه‌های بی‌گناه به کام مرگ فرو می‌روند.

وضعیت گودال حفر شده به گونه‌ای است که نشان می‌دهد احتمالاً حفر کنندگان گودال را به منظور همین زنده به گور کردن جوجه‌ها کنده‌اند و از قبل برای این قتل عام برنامه‌ریزی کرده‌اند.

معلوم نیست چه کسی و با چه انگیزه‌ای از این اقدام تصویربرداری کرده و چرا آن را نشر داده است. قدر مسلم آن است که این اقدام شنیع تاکنون واکنش مقامات محلی استان در اردبیل و یا مقامات کشوری در حوزه طیور را موجب نشده است.

به لحاظ عقلی این اقدام نمی‌تواند فقط به خاطر نداشتن غذای طیور صورت گرفته باشد؛ ممکن است مالک این جوجه به‌طور عمدی این اقدام را انجام داده باشد و بعد از آن فیلم گرفته و منتشر کرده باشد تا به مقامات، مردم و اعضای صنف پیام دهد که وقتی نهاده مرغدارای به اندازه کافی در اختیار مرغدار قرار نمی‌گیرد، مرغدار حاضر با تلف کردن هزاران و یا ده‌ها هزار جوجه، بی‌توجهی و یا عدم حمایت دولت را تلاقی کند.

به علاوه، از آنجا که در قبال تلف کردن این جوجه ها منفعت، درآمد و یا سودی عاید کسی نمی‌شود پرسش اصلی آن است که چرا این جوجه‌ها به رایگان را به روستانشینان و اهالی اردبیل اهدا نشده است؟
در واقع معدوم‌کنندگان می‌توانستند اهدای جوجه‌ها را آگهی کنند. آنان حتی می‌توانستند این جوجه‌ها را به قیمت‌های نازل که روستانشینان از عهده پرداخت آن بر نیایند به فروش برسانند و در مقابل درآمد صفر ناشی از معدوم کردن جوجه‌ها، درآمد حداقلی کسب کنند.

اما آنها ترجیح دادند این جوجه‌ها را نابود کنند و از اهدای آن خودداری نمایند؛ احتمالا در این تصمیم‌گیری و خودداری از اهدای جوجه‌ها، موضوع بازار آینده طیور و مرغ مطرح بوده است و معدوم‌کنندگان با توجه به اینکه اهدا یا فروش این جوجه‌ها به روستانشینان تقاضای کلی برای دریافت و خرید مرغ را در ماه‌های آینده کاهش خواهد داد از دادن آن جوجه‌ها به روستانشینان پرهیز کرده‌اند.

اگر چنین باشد آن پرسش مهم آن است که آیا انگیزه اصلی از معدوم ساختن این جوجه‌ها، تنظیم بازار و تقویت قیمت مرغ برای ماه‌های آینده بوده و یا نبودن مشتری برای مرغ‌های کشتار شده، قیمت گوشت مرغ حتی از قیمت رسمی تعیین شده هم کمتر شده، ولی مشتریان زیادی برای خرید مراجعه نمی‌کنند.

حال مرغداران اردبیلی دریافته‌اند که باید تولید را کاهش داد تا قیمت فروش تقویت شده و دستکم نرخ فروش در بازار به نرخ تعیین شده از سوی دولت بالغ شود تا مرغداران دچار خسارت نشوند.

انگیزه این اقدام شنیع هر چه باشد، سوال مهم از مقامات وزارت جهاد کشاورزی و استانداری اردبیل آن است که چگونه و چرا در قبال این نابودسازی حیوانات زنده که بالقوه خوراک و غذای شهروندان را تشکیل می‌دهند سکوت و بی‌عملی پیشه کرده‌اند، حتی اگر این اقدام در کشورهای غربی و صنعتی به عنوان یک اقدام معمولی شناخته و پذیرفته شده باشد، آیا در ایران و بر اساس قوانین کشور، دستورهای جدی شرعی و فتواهای صادر شده در این باره معدوم کردن کشتار جوجه‌های یک روزه مباح و پذیرفتنی است؟