بحران گوشت در ایران؛ پشت پرده فساد و بی‌تدبیری در واردات نهاده‌های دامی
افشای فساد واردات نهاده‌های دامی در سامانه بازارگاه، پای وزیر جهاد کشاورزی را به میان کشیده است. ریشه‌های این بحران کجاست و چه کسی باید پاسخگو باشد؟
کشوری با پتانسیل عظیم تولید گوشت، ناگهان درگیر بحرانی می‌شود که نه تنها سفره مردم را کوچک می‌کند، بلکه سلامت جامعه را نیز به خطر می‌اندازد. این داستان تلخ، واقعیت امروز بازار گوشت و لبنیات در ایران است. جایی که فساد واردات نهاده‌های دامی به یک گره کور تبدیل شده و دامداران دلسوز را در آستانه ورشکستگی قرار داده است.
به گزارش اخبار سبز کشاورزی؛ اما ریشه این بحران کجاست و چرا سودهای هنگفت دلالان، بر سلامت و اقتصاد کشور چربیده است؟
بیشتر بخوانید:محموله ۱۰۰ تنی گوشت مغولستان پس از رد شدن توسط عراق سر از بازار ایران درآورد+ویدئو
1-گوشت مغولستانی در سفره ایرانی: آغاز یک رسوایی بهداشتی
داستان از جایی آغاز می‌شود که محموله‌ای ۱۰۰ هزار کیلوگرمی از گوشت مغولستانی، پس از صادرات به عراق و برگشت خوردن به دلیل عدم رعایت استانداردهای بهداشتی، به طرز مرموزی سر از سردخانه‌های داخلی ایران درمی‌آورد. آن هم نه به صورت خالص، بلکه با مخلوط شدن با گوشت‌های داخلی!
این افشاگری تکان‌دهنده از سوی مدیرعامل اتحادیه سراسری دامداران، زنگ خطر را برای سلامت عمومی و زنجیره تأمین غذای کشور به صدا درآورد.
چگونه گوشتی که برای مصرف در کشوری دیگر مناسب تشخیص داده نشده، به بازار ایران راه پیدا می‌کند و چه کسانی از این معامله غیربهداشتی سود می‌برند؟
2- پشت پرده واردات گوشت: از ۵۰۰ دلار تا ۸۰۰۰ دلار!
ماجرای واردات گوشت، تنها به ابعاد بهداشتی محدود نمی‌شود. مجتبی عالی، مدیرعامل اتحادیه سراسری دامداران، از سودهای سرسام‌آور در این زنجیره سخن می‌گوید.
گوشتی که زمانی با قیمت ۵۰۰ دلار در هر تن به کشورهای اروپایی فروخته می‌شد، ناگهان با قیمت ۱۵۰۰ دلار به ایران می‌رسد و سپس در بازار داخلی، با قیمتی باورنکردنی، یعنی ۸۰۰۰ دلار به فروش می‌رسد!
این اختلاف قیمت ۶۵۰۰ دلاری در هر تن، نشان از شبکه‌های واسطه‌گری و فسادی عمیق دارد که نه تنها اقتصاد کشور، بلکه معیشت دامداران زحمتکش را نیز تهدید می‌کند.
3- سامانه بازارگاه و تباهی نهاده‌های دامی: دست‌های پنهان در کارند
یکی از نقاط تاریک این پرونده، سامانه «بازارگاه» است که قرار بود بستری شفاف برای عرضه نهاده‌های دامی باشد، اما به گفته عالی، این سامانه خود تبدیل به کانون فساد واردات نهاده‌های دامی شده است.
او با افشای تهدیدات علیه خود و خانواده‌اش، از دست‌های پنهانی سخن می‌گوید که مانع دسترسی دامداران به نهاده‌ها می‌شوند. ذرت و سویا که باید با قیمت ۷ تا ۸ هزار تومان به دست دامدار برسد، با نرخ ۲۴ هزار تومان فروخته می‌شود! چرا اتحادیه‌ها از واردات نهاده‌ها محروم می‌شوند، در حالی که می‌توانند این محصولات را ۴ تا ۵ هزار تومان زیر قیمت بازار عرضه کنند؟
4- چرا دامداران ایرانی ۹۴۵ هزار تن گوشت تولید نمی‌کنند؟
ایران سالانه به حدود ۹۴۵ هزار تُن گوشت قرمز نیاز دارد و دامداران ایرانی با تمام توان خود قادر به تأمین کامل این نیاز هستند. پس چرا با وجود این پتانسیل عظیم، کشور همچنان نیازمند واردات گوشت است و چرا دامدار ایرانی قادر نیست نیاز کامل کشور را تامین کند؟
عالی تاکید می‌کند که اگر نیمی از دلاری که برای واردات گوشت هزینه می‌شود، به تولیدکننده داخلی اختصاص یابد، کشور به راحتی خودکفا می‌شود و حتی می‌تواند به کشورهای حاشیه خلیج فارس صادرکننده گوشت باشد. اما این رویا، با وجود دلالانی که ۳۰ درصد در گرانی گوشت نقش دارند و مانع حضور تشکل‌های واقعی دامداران می‌شوند، همچنان دست‌نیافتنی است.
5- وزیر جهاد کشاورزی، پاسخگو باشد!
در نهایت، تمام انگشت‌های اتهام به سمت وزیر جهاد کشاورزی نشانه رفته است. به گفته مدیرعامل اتحادیه سراسری دامداران، مسئولیت اصلی بر عهده شخص وزیر است که باید پاسخگوی این نابسامانی‌ها باشد. تا کی باید شاهد سوءمدیریت، فساد و تهدید دامدارانی باشیم که تنها خواهان تولید و خودکفایی کشور هستند؟
زمان آن رسیده است که با شفافیت کامل، به این بحران پایان داده شود و منافع ملی، بر سودهای شخصی و گروهی ارجحیت یابد. این تنها راهی است که می‌توان امید را به سفره مردم بازگرداند و صنعت دامداری کشور را از ورطه نابودی نجات داد.
منبع: آنا
