کشاورزی پایدار و شاخص‌های اندازه‌گیری

اخبار سبز کشاورزی؛ کشاورزی پایدار یعنی کشت گیاهان و پرورش دام، طیور و آبزیان به شیوه‎هایی که سه هدف زیر را هم‌زمان و یک‌جا محقق کند:

1-منافع اقتصادی؛

2- منافع اجتماعی مزرعه و جامعه روستایی؛

3-حفظ محیط زیست.

گرچه در مورد این اهداف جداگانه صحبت می‌کنیم ولی باید باهم و به‌عنوان یک کل مدیریت شوند. این اهداف هم‎پوشانی دارند و بر هم تاثیر می‌گذارند. اگر بین این اهداف توازن و هم‌افزایی برقرار باشد، پایداری حاصل می‌شود. در غیر این صورت این مشکلات است که پایدار می‎شود.

برای پایداری اقتصادی؛ کشاورزی باید سودآور باشد، برنامه اقتصادی داشته باشد، بازاریابی فعال داشته باشد و ریسک‌ها را مدیریت کند.

برای پایداری اجتماعی؛ تصمیم‎گیری باید در مزرعه روستایی و جوامع روستایی بر اساس کیفیت زندگی (به عنوان یک ارزش و یک هدف) باشد.

برای پایداری زیست محیط؛ کشاورزی باید سالم باشد، یعنی به جای سنت و صنعت‎محوری طبیعت‌محور باشد. یعنی باید چنان طراحی شود که واقعاً از اصول پایداری حاکم بر طبیعت تقلید کند و انسان به عنوان امانتدار طبیعت، اصول امانتداری را رعایت کند. کشاورزی پایدار چیزی فراتر از یک مجموعه ایده‌ال‌ها و مجموعه از عملیات‌ها است.

پایداری قابل اندازه‌گیری است و شاخص‌های نشان دهنده پایداری به قرار زیر است:

شاخص‌های اقتصادی

• پس‌اندازها یا ارزش واقعی اموال مزرعه روستایی رو به رشد باشد؛

• بدهی‌های مزرعه روستایی رو به کاهش باشد؛

• سود سالانه مزرعه روستایی تامین باشد؛

• وابستگی مزرعه روستایی به یارانه‌های دولتی رو به کاهش باشد؛

• غذا و کود مورد نیاز مزرعه روستایی هر چه بیشتر در مزرعه تولید شود.

شاخص‌های اجتماعی

• مزرعه روستایی بتواند پشتیبان کسب و کارهای روستایی و مزارع روستایی دیگر باشد؛

• تعداد خانواده‎های روستایی کاهش نیابد؛

• جوانان روستا پس از باز نشستگی والدینشان کار آنها را در مزرعه ادامه دهند؛

• فارغ‌التحصیلان روستایی برای کار به روستا بر گردند؛

• نقدینگی مزارع در اقتصاد محلی روستایی گردش کند.

شاخص‌های زیست محیطی

• زمین عاطلی وجود نداشته باشد؛

• آب تمیز در جوی و نهر مزرعه روان باشد؛

• ماهی در آب‌های مزرعه شنا کند؛

• گوناگونی زندگی حیوانی در روی زمین و زیر زمین مشاهده شود؛

• گوناگونی حیات گیاهی در مزرعه مشاهده شود.