خشکسالی، کشاورزی در شهرستانی در بنگلادش را به شدت تهدید می‌کند
سخنرانان در یک جلسه مشارکتی اظهار داشتند که خشکسالی ناشی از تغییرات اقلیمی، تهدیدی جدی برای کشاورزی و مدیریت پایدار آب در باریند محسوب می‌شود
سخنرانان در یک جلسه مشارکتی به اتفاق آرا اظهار داشتند که خشکسالی ناشی از تغییرات اقلیمی، تهدیدی جدی برای کشاورزی و مدیریت پایدار آب در باریند محسوب می‌شود.
اخبار سبز کشاورزی، تأثیر نامطلوب تغییرات اقلیمی همچنین بر شرایط زندگی و معیشت جمعیت‌های حاشیه‌نشین در منطقه تأثیر منفی گذاشته است.
کارشناسان آب و فعالان توسعه، این مشاهدات را در گفتگویی با عنوان "چالش‌های کشاورزی و مدیریت آب در منطقه باریند" در روز پنجشنبه ارائه کردند.
شبکه امنیت غذایی (FSN)، یک سازمان توسعه غیردولتی، این گفتگو را در هتل واریسان به عنوان بخشی از کمپین غذا و تغذیه خود برای بزرگداشت روز جهانی مبارزه با بیابان‌زایی و خشکسالی در سال 2025 برگزار کرد.
این رویداد با هدف بررسی تأثیرات تغییرات اقلیمی بر مناطق مستعد خشکسالی، به ویژه منطقه باریند و تدوین استراتژی‌هایی برای کاهش آن برگزار شد.
موضوع اصلی این روز امسال "احیای زمین. آزاد کردن فرصت‌ها" است که بر نقش حیاتی احیای زمین در تقویت امنیت غذایی و آب، حمایت از اقدامات اقلیمی و ایجاد تاب‌آوری اقتصادی تأکید دارد.
همچنین پتانسیل شیوه‌های پایدار استفاده از زمین را برای معکوس کردن تخریب زمین و ایجاد آینده‌ای پایدارتر برجسته می‌کند.
پروفسور چودوری سرور جهان از گروه زمین‌شناسی و معدن دانشگاه راجشاهی در طول سخنرانی اصلی خود خاطرنشان کرد که منطقه باریند از جمله مناطقی است که بیشترین آسیب را از خشکسالی دیده است، به طوری که تعداد روزهای خشک متوالی و دما در 30 سال گذشته به طور پیوسته افزایش یافته است.
وقوع خشکسالی به دلیل تغییرات اقلیمی نامنظم‌تر شده است - روندی که احتمالاً در دهه‌های آینده بدتر خواهد شد.
پروفسور چودوری گفت که خشکسالی چالش‌های شدیدی را برای جوامع آسیب‌پذیر ایجاد می‌کند.
در طول دوره‌های خشکسالی، اکثر منابع آب سطحی طبیعی تبخیر می‌شوند و آبی برای آشامیدن، بهداشت یا کشاورزی باقی نمی‌ماند.
به طور کلی، هزینه‌های انسانی شامل افزایش شیوع بیماری - به ویژه در میان کودکان - سوء تغذیه ناشی از خرابی محصولات کشاورزی، افزایش فقر و توقف رشد است.
میانگین بارندگی سالانه باریند 1400 میلی‌متر است که بسیار کمتر از میانگین ملی 2300 میلی‌متر است. به دلیل خاک‌های رسی با تخلخل کم، آب باران به راحتی به سفره‌های آب زیرزمینی نفوذ نمی‌کند و منجر به تبخیر زیاد می‌شود.
علاوه بر این، هیچ منبع آب سطحی بزرگ یا عمیقی مانند دریاچه‌ها یا رودخانه‌ها وجود ندارد، بنابراین تغذیه آب‌های زیرزمینی بسیار کند است.
در طول خشکسالی، مردم به طور سنتی از چاه‌های لوله‌ای دستی استفاده می‌کنند که از سفره‌های آب زیرزمینی کم‌عمق وابسته به بارندگی فصلی برداشت می‌کنند. با این حال، تحت رژیم‌های خشکسالی فعلی، این سفره‌های آب زیرزمینی خشک می‌شوند و چاه‌های لوله‌ای را بی‌اثر می‌کنند.
با این حال، پروفسور سرور چودوری گفت که اجرا و ترویج برنامه‌ریزی کشاورزی مقاوم در برابر آب و هوا، مدیریت برنامه‌ریزی‌شده منابع آب، تنوع‌بخشی به محصولات و کمپوست، کود زیستی و آفت‌کش‌های زیستی می‌تواند ابزار حیاتی برای کاهش وضعیت خشکسالی باشد.
مصطفی الرحمان خان، روزنامه‌نگار ارشد، افضل حسین، راشد ابن عبید، علیما خاتون، شاهد العالم، راجکومار شائون و بیمال چاندرا راجوار نیز در این مراسم سخنرانی کردند.
