همکاری جنوب-جنوب: ایجاد سیستم‌های غذایی انعطاف‌پذیر برای آسیب‌پذیرترین اقشار
این اجلاس فرصتی محوری برای دیدن آفریقا نه صرفاً از دریچه چالش‌های آن، بلکه به عنوان سرچشمه نوآوری و تاب‌آوری بود
اخبار سبز کشاورزی، در اجلاس اخیر سیستم‌های غذایی آفریقا (AFS) در داکار، ترکیبی عمیق از فوریت و امکان مرا تحت تأثیر قرار داد. فوریت، زیرا تقریباً از هر نظر، تغییرات اقلیمی، تخریب زمین، سوءتغذیه و فقر روستایی در حال تشدید هستند. و امکان، زیرا مشاهده چنین حرکت قوی پیرامون یک ایده واحد، که راه‌حل‌ها باید با هم ایجاد، به اشتراک گذاشته و در سراسر مرزها گسترش یابند، قابل توجه است اگر می‌خواهیم سیستم‌های غذایی مقاوم و در خدمت همه بسازیم.
این اجلاس فرصتی محوری برای دیدن آفریقا نه صرفاً از دریچه چالش‌های آن، بلکه به عنوان سرچشمه نوآوری و تاب‌آوری بود، و منبعی که ICRISAT بیش از پنجاه سال به شکل‌گیری و گسترش آن کمک کرده است.
بحث‌ها و رویدادهای جانبی به طور مداوم یک پیام اصلی را تقویت می‌کردند که همکاری جنوب-جنوب دیگر یک انتخاب نیست، بلکه یک ضرورت برای تغییر سیستم‌های غذایی است.
اغلب، جنوب جهان به عنوان منطقه‌ای که به راه‌حل‌هایی از جاهای دیگر نیاز دارد، به تصویر کشیده می‌شود. در واقع، برخی از متحول‌کننده‌ترین نوآوری‌های کشاورزی جهان در اینجا متولد شده‌اند.
اولین ارزن مرواریدی غنی‌شده زیستی جهان که توسط دولت نیجر برای کشت تجاری عرضه شده است، در حال بهبود تغذیه در جایی است که کمبود آهن مدت‌هاست بحرانی خاموش بوده است.
این مسیر طولانی است، اما اگر با هم در آن قدم برداریم، آرزوهای میلیاردها نفر در سراسر مناطق خشک و فراتر از آن می‌تواند و محقق خواهد شد.
اولین گونه‌های زودرس بادام‌زمینی جهان که توسط ICRISAT توسعه یافته‌اند، به کشاورزان در مناطق مستعد خشکسالی کمک می‌کنند تا در فصول رشد کوتاه‌تر به برداشت‌های قابل اعتمادی دست یابند.
و از علوم پیشرو در مدیریت حوزه آبخیز از جنوب، اکنون نحوه تفکر جهان در مورد تاب‌آوری را شکل می‌دهند. اینها تنها چند نمونه از نمونه‌های فراوان هستند.
و در نهایت آنها طرح‌های اولیه تاب‌آوری هستند که منتظرند تا تطبیق داده شوند و در مناطق مختلف گسترش یابند.
وظیفه پیش روی ما ایجاد پیوندها و پلتفرم‌هایی است که اجازه می‌دهد این پیشرفت‌ها به سرعت و به طور مؤثر از مرزها عبور کنند.
اینجاست که مرکز عالی همکاری جنوب-جنوب ICRISAT در کشاورزی (ISSCA) نقش حیاتی ایفا می‌کند.
ISSCA که به عنوان مرکزی برای تبادل دانش تأسیس شده است، مسیرهایی را برای اتصال دولت‌ها، مؤسسات تحقیقاتی، بخش خصوصی و سازمان‌های کشاورزی در سراسر کشورهای جنوب جهان ایجاد می‌کند. این امر در مورد ایجاد پل‌هایی بین توانمندسازان سیستم‌های غذایی است.
ISSCA با تسهیل این تبادل، تضمین می‌کند که پیشرفت‌های یک کشور می‌تواند به نفع کشاورزان در سراسر قاره‌هایی باشد که با چالش‌های مشابهی روبرو هستند.
اما گفتگو به تنهایی کافی نخواهد بود
اگر ما در مورد دستیابی به آرمان‌های امنیت غذایی و تغذیه‌ای کشورهای آفریقایی جدی هستیم، باید سرمایه‌گذاری‌های بیشتری به سمت همکاری، از جمله پلتفرم‌ها، شبکه‌ها و مؤسساتی که ما را قادر به یادگیری از یکدیگر و اقدام مشترک می‌کنند، هدایت شود.
به همان اندازه، باید اطمینان حاصل کنیم که فناوری‌های اثبات‌شده برای دسترسی به کشاورزان بیشتر و افزایش بهره‌وری در خطوط مقدم سیستم‌های غذایی، مقیاس‌بندی می‌شوند.
برنامه‌هایی مانند TAAT (فناوری‌هایی برای تحول کشاورزی آفریقا) قبلاً نشان داده‌اند که وقتی نوآوری‌ها در مقیاس بزرگ به کار گرفته می‌شوند، چه چیزی ممکن است و ثابت می‌کنند که تأثیر واقعی زمانی حاصل می‌شود که علم با سرمایه‌گذاری و اراده سیاسی مطابقت داشته باشد.
دقیقاً به همین دلیل است که روز بین‌المللی همکاری جنوب-جنوب سازمان ملل متحد در ۱۲ سپتامبر اهمیت دارد.
نه به عنوان یک رویداد نمادین، بلکه به عنوان فرصتی برای ISSCA و شرکا برای شکل دادن به آینده کشاورزی در کشورهای جنوب جهان.
در این روز، ISSCA طیف گسترده‌ای از ذینفعان را نه تنها برای تأمل در مورد آنچه که مؤثر است، بلکه برای شناسایی شکاف‌های باقی‌مانده و مواردی که سرمایه‌گذاری‌های هدفمند برای تسریع تکثیر و گسترش در سراسر کشورهای جنوب جهان مورد نیاز است، گرد هم خواهد آورد.
این جلسه‌ای برای تجدید تعهد خواهد بود
با گرد هم آوردن سیاست‌گذاران، دانشمندان، شرکای توسعه و نمایندگان کشاورزان، امیدوارکننده‌ترین راه‌حل‌هایی را که می‌توانند در مرزها گسترش یابند، شناسایی خواهیم کرد، چه سیستم‌های بذر هوشمند اقلیمی، نوآوری‌های دیجیتال برای ترویج یا مدل‌های مالی فراگیر برای کشاورزان خرده‌پا.
اجلاس سیستم‌های غذایی آفریقا به ما یادآوری می‌کند که ما نمی‌توانیم در سیلوها کار کنیم و نه می‌توانیم منتظر بمانیم تا راه‌حل‌ها از جای دیگری برسند.
تخصص، نوآوری‌ها و تاب‌آوری مورد نیاز ما در کشورهای جنوب جهان از قبل وجود دارد.
آنچه اکنون باید انجام دهیم این است که آنها را از طریق همکاری هدفمند، سرمایه‌گذاری‌های مشترک و تعهد به پیشرفت جمعی به هم متصل کنیم.
همانطور که به آینده نگاه می‌کنیم، باید همکاری جنوب-جنوب را آنطور که واقعاً هست ببینیم، و آن راهبردی برای پیشرفت مشترک از طریق مشارکت قوی است.
