کاربردهای آزولا چیست؟

سالهاست که در هندوستان و خاور دور از پتانسیل آزولا بعنوان خوراک دام و کودهای بیولوژیک، به ویژه در تولید برنج استفاده می شود. از کارهای بدیعی که آزولا انجام می دهد، ایجاد یک پیوند بیولوژیکی مهم در توسعه شیوه های کشاورزی پایدار و یکپارچه ای است که به کودهای شیمیایی متکی نیستند، اما در عوض از رابطه طبیعی بین گونه های مختلف استفاده می کنند.

از جمله این موارد یکپارچه سازی پرورش برنج-آزولا-اردک-ماهی در ژاپن و استفاده از آزولا به عنوان کود بیولوژیکی برای قهوه و سایر محصولاتی است که در محیط های طبیعی " سایه درخت " در گات غربی هند انجام می شود.

با استفاده از آزولا، برخی از بهترین قهوه های جهان تولید می شود، و زیستگاههای طبیعی حیات وحش که در نزدیکی سایت میراث جهانی یونسکو در غرب گاتها - یکی از هشت منطقه متراکم از نظر تنوع بیولوژیکی در جهان که در معرض تهدید است، حفظ می گردد.

در اروپا نیز ارزش آزولا به تدریج به عنوان یک ماده غذایی برای مردم، سوخت زیستی، تجزیه کننده گاز دی اکسید کربن گلخانه ، وهمچنین به عنوان یک منبع بالقوه از محصولات با ارزش بالا از جمله داروها، مواد مغذی و پلاستیک های زیستی قدردانی می شود.

تجزیه کننده CO2

آزولا به دلیل رشد سریع در آب شیرین، بدون نیاز به منبع نیتروژن مبتنی بر خاک، پتانسیل زیادی برای تجزیه CO2 اتمسفر دارد. کربن جدا شده موجود در زیست توده آزولا را می توان با تبدیل به محصولات کربن جامد از چرخه بیولوژیکی خارج کرد.

بنابراین نیاز زمین به مواد غذایی یا محصولات سوخت زیستی یا اکوسیستم های طبیعی مانند جنگل های بارانی تغییر نمی کند. بیشترین تحقیقات بر روی تولید نیتروژن آزولا در رابطه با لقاح برنج متمرکز شده است و اطلاعات کمی در مورد پتانسیل تجزیه آن در دست است.

این آزمایشات توسط بنیانگذار بنیاد آزولا و همکارش الکساندرا بوژاک که با شرکت بیوسیستمهای آزولا کار می کنند، برای تعیین مقدار CO2 قابل تجزیه توسط فیلیکولوئیدها آزولا انجام شد. او نشان داد که آزولا می تواند 32،54 تن در هکتار CO2 ، را بعد از 18 روز رشد با 10% پوشش اولیه فیلیکولوئید، تجزیه کند.

مقایسه این تجزیه با تجزیه توسط سایر گیاهان و جلبک ها

داده های بن آموتز (2008)، داوسون و اسمیت (2007) و مطالعه الكساندرا بوجك در زیر رسم شده است و میانگین تقریبی مقادیر تجزیه برای [1] چمنزارهای انگلستان، [2] جنگلداری انگلستان، [3] جلبك (Dunaliella ) مشاهده شده، [4] "حداکثر بهره وری جلبک بصورت تئوری" و [5] آزولا و [6] حداکثر آزولای نظری مشاهده شده، که در زیر امده است:

[1] چمنزارهای انگلستان: 1 تن CO2 / هکتار در سال

[2] جنگلداری انگلستان: 4 تن CO2 / هکتار در سال

[3] جلبک مشاهده شده (Dualiela): 7 تن CO2/هکتار در سال

[4] حداکثر بهره وری جلبک بصورت تئوری: 70 تن CO2 / هکتار در سال

[5] آزولای مشاهده شده (مطالعه بوجاک): 32.5 (تقریباً 30) تن CO2 در هکتار / سال

[6] حداکثر آزولا از لحاظ تئوری: بهره وری: 55 تا 60 تن CO2 / هکتار در سال

مقادیر تجزیه CO2 آزولا توسط الکساندرا بوجاک در مقایسه با سایر گیاهان و جلبک ها تعیین شد.

این جدول نشان می دهد که تجزیه 32،5 تن Co2 در هکتار در سال بطور تقریبی است:

- 30 برابر چمنزارهای انگلستان

- 8 برابر جنگلهای انگلستان

- تقریباً 4.5 برابر آن در جلبک Dunaliella مشاهده شده است

- تقریباً نیمی از "حداکثر بهره وری جلبک از لحاظ تئوری" که توسط بن آموتز (2008) محاسبه شده است.

با استفاده از ترکیبی از عوامل بیولوژیکی شیمیایی و فیزیکی می توان به نرخ رشد بالاتر تجزیه از طریق آزولا نیز دست یافت. این موارد شامل انتخاب هیبریدهایی با سرعت رشد بالاتر، درجه حرارت مطلوب ، رطوبت نسبی ، pH ، شدت نور ، دوره نوری و افزایش CO2 (به عنوان مثال در مکان های تخلیه صنعتی CO2) است.

پیترز و همکاران (1980) مشاهده کردند که آزولا می تواند زیست توده خود را در کمتر از دو روز دو برابر کند و این توسط تحقیقات بیوسیستم های آزولا نیز تأیید شده است.
با دوبرابر شدن این زمان از یک به دو روز، تجزیه آزولا به 55 تا 60 تن CO2 در هکتار در سال می رسد( که در بالا بعنوان حداکثر بهره وری تئوری آزولا ذکر شده است).

این مقدار نزدیک به "حداکثر بهره وری جلبک از لحاظ تئوری" 70 تن CO2 در هکتار در سال است که توسط بن آموتز (2008) محاسبه شده است.

مزایای استفاده از تجزیه فیزیکی-شیمیایی

جداسازی و ذخیره سازی CO2 آزولا از روشهای شیمیایی-مکانیکی (C-M)، دارای مزایای عمده ای نسبت به سایر روشهای جذب و ذخیره کربن است . یک روش C-M دودکشهای بزرگی که هوا را جذب کنند، پیشنهاد می شود.

بطوریکه با جذب CO2 توسط مواد معدنی و سپس به عنوان گاز CO2 برای ذخیره سازی زیرزمینی مانند سایر روشهای C-M، نیازمند مناطق وسیعی برای ذخیره سازی زیرزمینی، انتخاب دقیق مکان های ذخیره سازی زمین شناسی و خط لوله زیر سازی شده برای ساختار انتقال گاز است.

در مقابل، آزولا CO2 تجزیه شده را به محصولات كربن جامد مانند بیوكار تبدیل می كند كه به راحتی قابل حمل و ذخیره است.

منبع: بنیادآزولا
مترجم: معصومه صالحی وزیری