پای درد دل یکی از پاکبانان شریف پارکجنگلی هیرکانی
زباله، زخمی بر جان زمین+ ویدئو
رهاسازی پسماند و زباله در جنگل و طبیعت یکی از معضلات زیست محیطی است و همچون داغی بر پیشانی محیطزیست و جنگل خواهد ماند
اخبار سبز کشاورزی؛ رهاسازی پسماند و زباله در جنگل و طبیعت یکی از معضلات زیست محیطی است، چون علاوهبر اینکه چهره زشتی به طبیعت میدهد، همچون داغی بر پیشانی محیطزیست و جنگل خواهد ماند و نهتنها ما، بلکه به پایداری سرزمین و نسلهای آینده نیز خسارت وارد خواهد نمود.
آخرین روزهای گرم تابستان و حداکثر استفاده گردشگران از منابع طبیعی کشور بهانهای شد تا پای صحبتهای محمدآقا، یکی از پاکبانان شریف و زحمتکش پارکجنگلی هیرکانی النگدره گرگان واقع در قلب شهر و مرکز استان گلستان بنشینیم و گزارشی از بلاهایی که در این ایام برخی گردشگران سر این یادگار عصر یخبندان و طبیعت زیبای آن میآورند، تهیه کنیم.
اگرچه فرهنگ ریختن آشغال در طبعیت در پارکجنگلی هیرکانی النگدره گرگان یا فسیل زنده پنجاه میلیون ساله نسبت به گذشته که در این پارک خودروها تردد داشتند بهتر شده، اما هنوز هستند کسانی که راحتی خود را بر تخریب محیط زیست ترجیح میدهند و بدون ملاحظه آشغالهای خود بهویژه بطریهای پلاستیکی آب را در طبیعت رها میکنند.
واقعیت این است که در کنار مسئولیت فردی شهروندان و گردشگران در فرهنگ نریختن زباله، مسئولان و سازمانهای مختلف نیز وظیفه دارند برای فرهنگسازی اقدام نمایند.
از مسئولان این توقع وجود دارد که نسبت به مسئله محیطزیست و جنگل فعالیتهای بیشتری داشته باشند. با وضع قوانین و ایجاد آموزشهای گوناگون، مردم را نسبت به نریختن زباله آگاه کنند.
فرهنگ نریختن زباله
مسئولان با اجرا کردن قوانین و فرهنگسازی درست و آموزش مستمر و شهروندان جامعه با رعایت کردن مداوم و احساس وظیفه نسبت به فرهنگ نریختن زباله هر دو میتوانند با همکاری یکدیگر این فرهنگ پسندیده را در جامعه نهادینه نمایند.
ما باید بپذیریم که نسبت به محیطزیست و سلامتی شهرمان مسئول هستیم. ما باید خودمان توقع داشته باشیم که همچون منزل و محیط کار خود نباید در معابر و طبیعت آشغال بریزیم.
پذیرش این وظیفه، به مرور موجب خواهد شد که تمام افراد نسبت به نریختن زباله احساس مسئولیت پیدا کنند؛ زمانیکه سخن از فرهنگ میشود افراد به فرهنگ ایران زمین و تاریخ ۲۵۰۰ ساله خویش و امپراتوری هخامنشیان میبالند؛ اما دریغ از آنکه خود در حال نابودی و به فراموشی سپردن آن فرهنگ غنی هستند.
داشتن فرهنگ چندین هزار ساله به تنهایی برای یک کشور و قوم کافی نیست، زیرا با توجه شرایط میتوان دریافت که در عمل به رعایت چنین موضوع کوچکی مشکل دارند و همانقدر که زباله را بیارزش میشمارند ریختن زباله را هم بیاهمیت جلوه میدهند، بهگونهای که در بیشتر مواقع شاهد صحنههایی همچون پرتاب شدن زباله از داخل ماشین به بیرون، انداختن زباله در یک قدمی سطل زبالههای موجود در شهر و دهها مورد دیگر هستیم.
ریختن زباله در کوچه و خیابانها نشان از فقر فرهنگی است
دقیقا با قاطعیت میتوان گفت ریختن زباله در کوچه و خیابانها نشان از فقر فرهنگی است، اما مگر میشود مردمانی که در سراسر جهان از فرهنگ آنان سخن گفته میشود به رعایت چنین موضوع مهمی اهمیت ندهند؟ در بسیاری از کشورها برای ریختن زباله مبالغ هنگفتی جریمه اعمال می شود و مردم این موارد را رعایت مینمایند تا هم جریمه نشوند و هم از چهره زیبای شهر حفاظت نمایند.
اکثریت مردم ما سعی میکنند که مقصری برای آلودگی هوا و زیبا نبودن چهره شهر و جنگلهای هیرکانی پیدا کنند؛ ولی چرا هیچ وقت به خودمان نگاه نمیکنیم که شاید مقصر اصلی خود ما باشیم؛ پس باید نریختن زباله را به یک فرهنگ تبدیل کرد تا فرزندان آینده از نبود هوای پاک و محیط و جنگل زیبا رنج نبرند.
در کشور ما ریختن اشغال و زباله در طبیعت و جنگل و آلوده ساختن منابع آب و خاک و رودخانهها امری عادی است و هیچ برخوردی از طرف مردم و مسئولین صورت نمیگیرد؛ آیا این فرد همین رفتار نابهنجار با طبیعت را میتواند در یک کشور پیشرفته نظیر سویس و یا فنلاند و نروژ انجام دهد یا آشغال و زباله در معابر عمومی و رودخانهها رها کند؟ جواب قاطعانه خیر است.
با اولین برخورد از طرف مردم همان محل مواجه میشود، پس به خودش اجازه انجام چنین رفتاری را نمیدهد، از همه اینها مهمتر فرهنگسازی از طریق رسانه ها و خانواده و مدرسه و نهادهای شهری و استانی نظیر شهرداریها و محیط زیست و منابع طبیعی است.
به امید آنکه کمی مسئولانهتر رفتار کنیم و به پاک ماندن طبیعتمان کمک نماییم و این حرکت را از خود و خانواده خود و کودکانمان شروع نماییم.