قطع گوشت گاو، کاربری زمین های کشاورزی را به نصف کاهش می دهد

اخبار سبز کشاورزی؛ بیل گیتس در کتاب جدید خود تحت عنوان "چگونه از فاجعه آب و هوا جلوگیری کنیم" می نویسد:

"می توانم جذابیت این استدلال را ببینم، اما فکر نمی کنم واقع بینانه باشد. گوشت در فرهنگ بشری نقش بسیار مهمی دارد. در بسیاری از نقاط جهان، حتی در صورت کمبود آن، خوردن گوشت یکی از قسمتهای مهم جشنواره ها و جشن هاست. در فرانسه، وعده های غذایی گاستروانومیک - شامل غذای استارتر، گوشت یا ماهی، پنیر و دسر- رسما به عنوان بخشی از میراث فرهنگی ناملموس مردم این کشور درج شده است."

داده های جدید از باند Our World In Data چشم انداز گرافیکی متفاوتی را ارائه می دهد.
هانا ریچی گزارش خود را این گونه عنوان می کند: "اگر دنیا یک رژیم غذایی گیاهی اتخاذ کند، می توانیم استفاده از زمین های کشاورزی جهانی را از 4 به 1 میلیارد هکتار کاهش دهیم، یعنی 75 درصد کاهش" ، اما همانطور که بیل گیتس می گوید، این موضوع برای بسیاری از افراد جذاب است.

وقتی نوبت به کاربری زمین می رسد، گوشت گاو و گوشت بره مقدار زیادی زمین، 2.89 میلیارد هکتار برای مراتع و سپس 43٪ از زمین های زراعی برای پرورش خوراک دام را اشغال می کنند. اگر همه گیاهخوارشوند، استفاده از زمین جهانی برای کشاورزی از 4.14 میلیارد هکتار به فقط 1 میلیارد کاهش می یابد. اما همانطور که گیتس و اکثر خوانندگان ما اذعان می کنند، این اتفاق نمی افتد.

آنچه جالب است این است که ببینید چه اتفاقی می افتد: بیشتر گوشت گاو و گوشت گوسفند را کنار می گذاریم، اما شیر، پنیر و همبرگر و گاوهای شیری در فهرست باقی می ماند. استفاده از زمین به طرز چشمگیری کاهش می یابد و به کمی بیش از نیم می رسد. لبنیات و همبرگر را کنار بگذاریم اما باز مرغ و گوشت خوک را نگه می داریم و دوباره نصف می شود. زمین از لحاظ کاربری، با گیاهخوار شدن کاملا متفاوت خواهد شد.

ما ارزشی دو به یک دریافت می کنیم: انتشار متانی کمتر از سوی گاوها و کاشت درختانی بیشتر برای جذب کربن از جو.

همکار من کاترین مارتینکو در این مورد گفته است:" ما از روش کاهش به جای استفاده از روش "همه یا هیچ چیز" استفاده می کنیم، یعنی گوشت کمتری می خوریم تا کربن کمتری وارد جو شود. در بحران آب و هوایی بهتر نیست اهداف خود را با دقت انتخاب کنیم و نسبت به اقلیم سختگیر باشیم، گوشت قرمز، میگوها، و گوجه فرنگی های گلخانه ای را حذف کنیم واز مقادیر متوسط غذاهای دیگر که دقیقاً از نظر اثر کربن، چندان هم بد نیستند، استفاده کنیم. شک ندارم که البته گیاهخواری در این مورد حرفی برای گفتن خواهد داشت، و می تواند شروع خوبی باشد."

دلیل این است که گاوها در تبدیل غذای خود به پروتئین بسیار ناکارآمد هستند. همانطور که ریچی می نویسد: "راندمان انرژی گوشت گاو حدود 2٪ است. این بدان معنی است که از هر 100 کیلو کالری که یک گاو تغذیه می کند، فقط 2 کیلو کالری گوشت گاو تولید می شود. پس به طور کلی می بینیم که گاوها کمترین کارآیی را دارند، و بعد از آن بره، خوک و سپس مرغ. به عنوان یک قاعده کلی: حیوانات کوچکتر کارایی بیشتری دارند. به همین دلیل است که مرغ و ماهی تأثیرات محیطی کمتری دارند."

گیاهخوار بودن سخت است و بسیاری از مردم نمی توانند این کار را انجام دهند، نمی خواهند آن را انجام دهند یا نظم و انضباطی برای آن ندارند. اما اگر سعی کنیم رژیم غذایی داشته باشیم بطوریکه میزان انتشار کربن خود را به 2.5 تن در سال کاهش دهیم، و در پی رژیم هایی باشیم که به طور کلی گوشت بسیار کمتری مصرف کنیم و یا تقریبا گوشت گاوی مصرف نکنیم، مشکل بسیار کمتر خواهد شد.

و همانطور که ریچی نتیجه گیری می کند، "باعث می شود میلیاردها هکتار برای پوشش گیاهی طبیعی، جنگل ها و اکوسیستم ها آزاد شود ."

منبع: تری هانگر

مترجم: معصومه صالحی وزیری