چرا جوانان ژاپنی از کشاورزی دوری می کنند؟

اخبار سبز کشاورزی؛ کیکو ایشی اذعان می کند که از اینکه پسر کوچکش تصمیم گرفت چراغ های روشن توکیو را عوض کند تا به شهر خود بازگردد و اداره مزرعه آنها را به دست بگیرد، کمی راحت شده است و او را به نسل پنجم خانواده تبدیل می کند که از این طریق امرار معاش می کند. 

او برای چند سال برای کار به توکیو رفت و من نگران بودم که شاید نخواهد برگردد، اما مادربزرگش همیشه در مورد زندگی در مزرعه با او صحبت می کرد و به نظر می رسد که در آن غرق شده است.

زندگی آرام ایشی

ایشی که از زمان ازدواج با همسرش یوشیوکی ایشی در 42 سال گذشته در مزرعه ای در استان توچیگی زندگی می کند، می گوید: «او گفت که دلش برای حومه شهر تنگ شده است و وقتی به ما گفت که می خواهد برگردد خوشحال شدیم.»

او با همسر و دو فرزندش برگشته است و کم کم نحوه کار مزرعه را به آنها آموزش می دهیم.

تصمیم تاکاشی ایشی والدینش را خوشحال کرده است، اما در اینجا غیرعادی است.

کشاورزی برای بسیاری از جوانان ژاپنی که به راحتی و سبک زندگی 24 ساعته در شهرهای این کشور عادت کرده اند، یک حرکت حرفه ای محبوب نیست، در حالی که دیگران با ایده ساعت های طولانی در هر شرایط آب و هوایی و از نظر جسمی سخت به تعویق افتاده اند.

سن کشاورزان ژاپنی

به ناچار، از آنجایی که جوانان تا حد زیادی از دنبال کردن والدین خود در زمین شکست می‌خورند، کشاورزان پیرتر می‌شوند و زمانی که بازنشسته می‌شوند، اغلب زمین‌هایشان به حال خود رها می‌شود.

گزارش سالانه دولت در مورد وضعیت صنعت، که در 31 مه منتشر شد، نشان داد که حدود 1.16 میلیون ژاپنی در سال 2023 به کشاورزی اشتغال داشتند که نسبت به 2.4 میلیون نفر در سال 2000 کاهش چشمگیری داشته است.

و این آمار حاکی از نگرانی بزرگ‌تر است؛ ژاپن مجبور است اکثر مواد غذایی مصرف‌کننده ساکنانش را وارد کند و نسبت خودکفایی غذایی این کشور تنها 38 درصد است. نگرانی این است که یک درگیری در دریای چین جنوبی یا در آب‌های اطراف تایوان، مسیرهای دریایی حیاتی برای واردات و صادرات از ژاپن؛ می‌تواند به طور جدی تامین مواد غذایی را مختل کند و به سرعت کمبود را افزایش دهد.

دولت های پی در پی ژاپن سعی کرده اند با این مشکل مقابله کنند. قانون اساسی غذا، کشاورزی و مناطق روستایی در سال 1999 به تصویب رسید و تا حدی خواستار افزایش نرخ خودکفایی غذایی تا سال 2030 به 45 درصد شد. به روستاها پشت کنند.

مزرعه ایشی در شهر اوتاوارا در 90 دقیقه شمال توکیو با قطار قرار دارد. این بخش از ژاپن به خاطر محصول برنجش معروف است، در حالی که ایشی ها جو و سبزیجاتی را نیز پرورش می دهند که از طریق شعبه محلی تعاونی کشاورزی ژاپن به فروش می رسد.

این مزرعه تنها با 6250 متر مربع بر اساس استانداردهای اروپا و آمریکای شمالی بسیار کوچک است. این امر در ژاپن معمول است، اما کشاورزی را نیز کارآمدتر می کند. ایشی گفت که این کار نیز سخت است.

"شروع زودهنگام، ساعات طولانی"

کشاورزان باید خیلی زود بیدار شوند و صبح ها شلوغ ترین هستند، به خصوص اگر همزمان سعی می کنید بچه ها را به مدرسه ببرید. قبل از اینکه خیلی گرم شود تا حد ممکن کار انجام می شود. ساعت ها طولانی است و همیشه کاری وجود دارد که باید انجام شود.

علاوه بر ساعات طولانی و کار سخت، درآمد معمولا کمتر از میانگین درآمد 6.2 میلیون ین ژاپن (36500 یورو، 39000 دلار) است.

کازوهیکو هوتا، استاد دانشگاه کشاورزی توکیو، به دویچه وله گفت: «به دلیل درآمد کم و ناپایدار، این شغل محبوب نیست. دولت های ملی و محلی سیاست های مختلفی را برای تشویق مردم به کشاورز شدن اجرا می کنند، از جمله کمک به هزینه های زندگی تا زمانی که یک کشاورز جدید ساکن شود، ترتیب اجاره زمین های کشاورزی و افزایش فرصت ها برای یادگیری مهارت های جدید. اما تاکنون، اثرات موثری نبوده است.»

کشاورزی آینده

هوتا همچنین نگران «نرخ خودکفایی بسیار پایین» ژاپن است، زیرا منابع پایدار برای بقای این کشور حیاتی است. با این حال او همچنان خوش بین است.

او گفت: "با افزایش سن و بازنشستگی بسیاری از کشاورزان فعلی، کشاورزان جدید وارد عمل خواهند شد و مدیریت شرکتی در مقیاس بزرگ افزایش خواهد یافت. این امکان تبدیل به شکل کارآمدتر کشاورزی را فراهم می کند، اگرچه این کار به زمان نیاز دارد."

با وجود چالش ها، خانواده ایشی هیچ قصدی برای واگذاری زمین خود ندارند.

کیکو ایشی گفت: "البته کار سختی است، اما برای کسی که دوست دارد بیرون باشد و دوست دارد در طبیعت احاطه شود، شغل بهتری وجود ندارد. من هرگز به ساعت نگاه نمی کنم تا ببینم آیا زمان بازگشت به خانه فرا رسیده است یا خیر و خوب است که این انعطاف پذیری رئیس خود را داشته باشم. فکر می کنم اینها برخی از دلایلی هستند که پسرم به اینجا بازگشته است."