اهمیت برنامه ریزی برای کشاورزی هوشمند با آب و هوا

اخبار سبز کشاورزی، چگونه می‌توانیم با تقاضای رو به رشد جهانی برای غذا همگام شویم که به گفته سازمان خواربار و کشاورزی، نیاز به افزایش 60 درصدی تولید تا سال 2050 دارد و در عین حال یک سوم کل گازهای گلخانه‌ای کشاورزی را کاهش دهیم؟

این یک بالابر سنگین است که با نیاز به سرمایه گذاری گسترده شروع می شود. سازمان ملل هزینه تبدیل به شیوه های کشاورزی پایدار را 1.3 تریلیون دلار در سال تخمین می زند.

کشاورزان آماده اند تا وظیفه خود را انجام دهند؛ تا زمانی که به طور عادلانه غرامت دریافت کنند. تحقیقات جدید در میان بیش از 1000 کشاورز ایالات متحده نشان می دهد که بیش از سه چهارم نگرش مثبتی نسبت به آنچه وزارت کشاورزی ایالات متحده آن را "کشاورزی هوشمند با آب و هوا" می نامد، دارند.

با این حال، علی‌رغم این تمایل و اجماع عمومی در مورد اینکه شیوه‌های پایدار چگونه به نظر می‌رسند، کشاورزان به دلیل دسترسی نداشتن به سرمایه لازم، مسیر روشنی برای جلو ندارند.

بزرگترین مشکل

بخش بزرگی از مشکل به طور خاص فقدان یک سیستم عملی برای اندازه گیری، نظارت، گزارش، و راستی آزمایی شیوه های کشاورزی پایدار است.

بیش از 75 کارشناس در کل زنجیره ارزش محصولات کشاورزی توافق کردند که روش‌های اندازه‌گیری فعلی، شفافیت و اعتبار کافی برای سرمایه‌گذاری‌هایی مانند بیمه و وام‌ها را فراهم نمی‌کند که کشاورزان را تشویق می‌کند تا به شیوه‌های کشاورزی جدید روی آورند.

بدون اندازه‌گیری بهتر، سرمایه‌گذاری خصوصی وارد این بخش نخواهند شد و بدون دسترسی به افزایش بودجه خصوصی، کشاورزان در گل و لای گیر کرده اند.

رویکرد این مطلب بر عملی بودن، سادگی و اقدام کوتاه مدت تاکید دارد. این بر همکاری عمومی و خصوصی تکیه دارد که در بسیاری از موارد مدل‌های اثبات شده را تکرار می‌کند و با تعریف گام‌های واقع‌بینانه لازم برای پیشبرد کشاورزی هوشمند با آب و هوا، مسیری را برای پیشرفت در سخت‌ترین مشکلات فراهم می‌کند.

اهمیت اندازه گیری برای سرمایه گذاران

میلیاردها دلار در تامین مالی بالقوه به دلیل ناتوانی در اندازه‌گیری تاثیر عوامل مختلف (تلاش‌ها برای کاهش کربن در زنجیره تامین) و جبران‌ها (اعتبارات کربن از خارج از زنجیره تامین) که به تولیدکنندگان برای انتشار کمتر CO2 جبران می‌کند، کنار گذاشته شده است.

 از قضا، سرمایه گذاران بالقوه نسبت به نحوه ردیابی و مدل سازی تغییرات در عمل، تردید کمتری در مورد اثربخشی شیوه های پایدار دارند.

چالش با تضاد بین کیفیت و مقیاس پذیری سیستم های اندازه گیری شروع می شود. کیفیت، یا درجه ای که ادعای نتایج پایدار بر اساس شواهد استوار است، ارزش اساسی یک عمل، مانند کاشت محصولات پوششی را هدایت می کند.

تمرکز بیش از حد بر کیفیت، هزینه اعتبار را بیشتر از ارزش اقلیمی اعتبار می کند و در نتیجه حداقل پذیرش را به همراه دارد. در عین حال، تأکید بر مقیاس‌پذیری به بهای از دست دادن کیفیت می‌تواند باعث از دست دادن اعتماد بازارها به اعتبارات، به ویژه در بین خریداران شرکت‌ها شود.

این معما با روش‌ها و فناوری‌های فعلی تشدید می‌شود که هر دو پرهزینه و فاقد مقیاس‌پذیری هستند. هیچ اتفاق نظری در مورد استانداردها یا روش های مشترک وجود ندارد که منجر به بی میلی شرکت ها و سرمایه گذاران به تعهد می شود.

راه حل های عمومی-خصوصی

ما پنج راه‌حل دولتی-خصوصی شامل سیاست، فناوری و امور مالی را شناسایی کرده‌ایم که با هم می‌توانند بر موانع بهتر غلبه کنند و میلیاردها دلار را در مشوق‌های عمدتاً بخش خصوصی برای کشاورزان، از جمله وام‌های ترجیحی، بیمه با تخفیف، یارانه‌ها باز کنند.

1) یک کیف پول داده برای کشاورزان ایجاد کنید. به همان روشی که بیماران در سیستم مراقبت‌های بهداشتی بر داده‌های شخصی خود کنترل دارند، تصمیم می‌گیرند چه کسی می‌تواند به آن دسترسی داشته باشد و چگونه از آن استفاده شود، و اطمینان حاصل شود که از آن محافظت می‌شود. یک کیف پول داده کشاورزان را قادر می‌سازد تا داده‌های خود را ایمن و مدیریت کنند و به طور انتخابی آن‌ها را به اشتراک بگذارند.

2) فهرستی از کشاورزی و داده های اقلیمی منبع باز بسازید. نه تنها داده‌های مربوط به مدل‌های اندازه‌گیری آموزشی گران هستند، بلکه روش‌های متفاوتی که از طریق آن این داده‌ها به دست می‌آیند نیز منبع کلیدی عدم قطعیت و عدم شفافیت در بازار گیج‌کننده کشاورزی هوشمند با آب و هوا است.

3) یک بازار برای برنامه های هوشمند آب و هوا راه اندازی کنید. کشاورزان و شرکت‌ها به طور یکسان برنامه‌های فعلی را گیج‌کننده و دشوار می‌دانند، در نتیجه بسیاری از آنها اغلب تصمیم نمی‌گیرند که اصلاً شرکت نکنند.

4) ایجاد انگیزه برای انتقال هوشمند آب و هوا. هر دو بخش دولتی و خصوصی می توانند پاداش های مالی مانند شرایط بهتر وام را در برنامه های بیمه فعلی و تامین مالی مزرعه جاسازی کنند. یک مکان برای شروع، تشویق به اندازه گیری واقعی است، که به بخش خصوصی کلیدی می دهد که می تواند به باز کردن بودجه کمک کند.

این راه‌حل‌ها، که در گزارش کامل ما به تفصیل آمده‌اند، به جای اینکه یک طرح یک‌اندازه برای همه باشند، با سادگی و انعطاف‌پذیری مشخص می‌شوند. آنها به کشاورزان این امکان را می دهند که به سمت شیوه های هوشمند آب و هوایی حرکت کنند که برای عملیات آنها منطقی باشد و سپس به سادگی میزان تغییر را اندازه گیری کرده و در مقیاسی انعطاف پذیر پاداش دریافت کنند.