عید کجا بریم؟
کلیسای سنت استپانوس؛ باشکوه در دل طبیعت جلفا
کلیسای سنت استپانوس یکی از مهمترین کلیساهای ایران محسوب می‌شود که به نام یکی از مبلغان مسیحیت، نام‌گذاری شده است. این کلیسا بعد از قره کلیسا دومین کلیسای مهم ارمنیان کشور است.
اخبار سبز کشاورزی؛ در دامان طبیعت بکر و سرسبز جلفا و در میان کوه‌های مرزی جلفا و جمهوری آذربایجان، یکی از زیباترین و مهمترین کلیساهای ایران و از جاهای دیدنی استان آذربایجان شرقی قرار گرفته است.
این کلیسا سنت استپانوس یا کلیسای استفانوس مقدس نام دارد. کلیسای سنت استپانوس بعد از قره‌کلیسا دومین کلیسای مهم ارامنه ایران به شمار می‌رود که مورد احترام تمام مسیحیان و حتی دیگر ادیان است. هر ساله ارامنه بسیاری از گوشه و کنار ایران به زیارت این مکان می‌روند.
کلیسای سنت استپانوس علاوه بر محل عبادت مسیحیان، مکان اجتماع هنرمندان، فلاسفه، مورخان، دانشمندان و مکانی برای آموزش و تعلیم و تربیت کشیشان و راهبان مسیحی بوده است. این کلیسا به‌دلیل سبک بنا و جنبه فرهنگی از مراکز مشهور دینی و فرهنگی ارمنیان به شمار می‌رود.
خوش‌نویسان و خطاطان زیادی در این وانگ حضور داشتند و به نوشتن کتاب می‌پرداختند. نقاشان و تهذیب‌کاران نیز با هنر خود بر زیبایی کتاب‌ها می‌افزودند و به این دلیل به‌عنوان یکی از مراکز خوش‌نویسان ارمنی شهرت دارد. در حال حاضر نیز تعداد زیادی از کتاب‌های نوشته شده در این کلیسا در کتابخانه‌های جمهوری ارمنستان و ایتالیا نگهداری می‌شود.
کلیسای سنت استپانوس کجاست؟
کلیسای سنت استاپونس یکی از جاهای دیدنی جلفا است که در محلی به نام قزل وانگ یا صومعه سرخ در استان آذربایجان شرقی قرار دارد. این کلیسا در نزدیکی مرز جمهوری آذربایجان و در منطقه آزاد ارس قرار گرفته است و با کرانه جنوبی رودخانه ارس، از رودخانه های مرزی ایران، سه کیلومتر فاصله دارد. سنت استپانوس همچنین با شهر جلفا حدود ۱۷ کیلومتر فاصله دارد.
آدرس کلیسای سنت استپانوس: استان آذربایجان شرقی، ۱۷ کیلومتری غرب شهر مرزی جلفا
تاریخچه کلیسای سنت استپانوس
قدمت دقیق کلیسای سنت استپانوس مشخص نیست. قدیمی‌ترین منبعی که در آن به کلیسای سنت استپانوس اشاره شده، مربوط به سال ۶۴۹ میلادی است. عده‌ای این کلیسا را به اوایل میسحیت نسبت می‌دهند. برخی نیز معتقدند در در سال ۲۶۶ هجری قمری برابر با ۹۷۶ میلادی و در زمان سلطنت آشوت باگرادونی پادشاه ارمنستان، کاتالیکوس خاچیک، رهبر مذهبی ارمنیان اسقف اعظم بالکن را به سرپرستی وانگ استپانوس مقدس انتخاب کرد و او با هزینه پادشاه کلیسایی در این محوطه بنا کرد.
در ساحل شمالی رود ارس کلیسایی وجود دارد که قرینه کلیسای سنت استپانوس است. قرینه بودن این دو کلیسا این احتمال را به وجود می‌آورد که هم‌زمان و توسط یک قدرت واحد که بر هر دو طرف رودخانه حکومت می‌کرد، ساخته شده‌اند. برخی منابع تاریخی مانند سفرنامه تاورنیه نیز آن را متعلق به دوره صفویه می‌دانند؛ اما شیوه معماری و تزیینات آن نشان می‌دهد این کلیسا بین قرن‌های چهار تا ۶ هجری قمری برابر با ۱۰ تا ۱۲ میلادی بنا شده است.
سبک معماری کلیسا، تلفیقی از شیوه‌های معماری دوره‌های اورارتو، اشکانی و رومی است. بعد از ساخت بناهایی چون سنت اچمیادزین، طاطائوس، آختامار و سنت استپانوس این شیوه معماری به سبک معماری ارمنی شناخته شد.
کلیسای سنت استپانوس در دوره‌های مختلف مرمت و بازسازی شده است. هاکوپ جوقاتیسی، خلیفه اعظم وانگ استپانوس مرمت این بنا را در طی سال‌های ۱۰۵۳ تا ۱۰۶۶ هجری قمری انجام داد. در دوره صفوی نیز بازسازی‌هایی در این کلیسا صورت گرفت و در عصر قاجار هم سنت استپانوس مورد توجه بود. چنانچه بر اساس کتیبه سنگی به خط نستعلیق که بالای در نصب شده است، در سال ۱۲۴۵ هجری قمری به فرمان عباس میرزا ولیعهد قاجار قریه‌ای در دره شام خریداری و وقف کلیسا می‌شود. متن این کتیبه از این قرار است:
بسم الله الرحمن الرحیم و هو القدیم
در عصر سلطنت اعلی قدر قدرت، قضا توامان، سکندر حشمت، دارا دربان، نواب اشرف، نایب السلطنه العلیه، عباس میرزا، ارواحنا فداه که خلف ارشد نامدار جمجاه، ظل الله، فتحعلیشاه قاجار است ابقی الله عمره و سلطنه و ادام الله ملکه که مرحمت بی‌نهایت درباره کمترین دعاگو سرکیس ولد استپان خلیفه جلفای من قراء نخجوان داشت و گویا که حسن خدمت کمترین در پیشگاه حضور والا جلوه‌گر شده بود؛ بنابراین قریه دره شام را در تاریخ سنه ۱۲۴۶ به این کمترین که دعاگوی دولت ابد مدت شاهی بودم تیول مرحمت فرمودند که صرف اوجاق دانیال (ع) نمایم و دعاگوی عمر و دولت شاه و شاهزاده و امیرزاده‌ها باشم.
در تاریخ سنه ۱۲۴۶ قریه دره شام را از عالیجاه محبعلی بیگ نخجوانی به مبلغ سه صد تومان گرفته وقف اوجاق دانیال (ع) ساختیم که هر کس در این مقام مبارک بعد از این خلیفه بوده باشد، اولا به دولت شاه ایران واجب است دعا کند؛ ثانیا لعنت خدا و نفرین رسول بر آن کس شود که این قریه را بفروشد یا به بیع گذارد و صرف اوجاق ننماید. کتیبه علی اشرف نخجوانی سده ۱۲۴۷
در دوره‌های معاصر نیز طی چندین دوره کلیسای سنت استپانوس مرمت و بازسازی شده است. در مرمتی که در سال ۱۳۸۴ انجام گرفت، بقایای استخوانی کشف شد که طبق روایت‌های تاریخی آن‌ها را به حواریون و قدیسان مسیح نسبت داده‌اند. این استخوان‌ها از میان دو طاق کلیسا به دست آمدند. علاوه بر بقایای استخوانی چند تکه تخته مربوط به جعبه‌های نگهداری این استخوان‌ها، چند تکه پارچه زرد وآجری، تکه‌ای موم، گِل اخرا و دانه‌های کُندر نیز در این محوطه شناسایی شده است.
اسقف اعظم و خلیفه ارامنه تهران و شمال ایران احتمال می‌دهد که این بقایا به جسد حضرت یحیی تعلق دارد. در برخی منابع تاریخی مانند سفرنامه تاورنیه، سیاح مشهور فرانسوی که در دوره صفوی به ایران سفر کرد و عکس‌هایی که در آرشیو تاریخی کاخ گلستان وجود دارد و توسط علیخان والی، حکمران شمالی آذربایجان در دوره ناصرالدین شاه قاجار گرفته شده، به وجود استخوان‌های حواریون و قدیسان از جمله سنت استپانوس و دانیال نبی اشاره شده است.
