گورستان هزارساله ری: قربانی توسعه یا بی‌تدبیری؟"
شهر مردگان ری به‌طور کامل نابود شد
گورستان هزارساله ری که زمانی به‌عنوان «شهر مردگان» شناخته می‌شد، اکنون در اثر خاکبرداری و تسطیح برای احداث پروژه‌های جدید، به‌طور کامل نابود شده است.
اخبار سبز کشاورزی؛ شهر ری، با پیشینه‌ای هشت‌هزار ساله و گنجینه‌ای از آثار تاریخی متعلق به دوران پیش از تاریخ و اسلامی، همواره به‌عنوان یکی از مهم‌ترین کانون‌های تمدنی ایران شناخته شده است. اما این میراث غنی اکنون در معرض تهدید جدی قرار دارد.
پروژه‌های عمرانی و گردشگری، از جمله پروژه «بام ری»، باعث تخریب بخش‌های گسترده‌ای از محوطه‌های تاریخی این منطقه شده‌اند. گورستان هزارساله ری، که زمانی به‌عنوان «شهر مردگان» شناخته می‌شد، اکنون در اثر خاکبرداری و تسطیح برای احداث پروژه‌های جدید، به‌طور کامل نابود شده است.
بر اساس گزارش‌ها، بیش از ۷۰ درصد از این محوطه تاریخی به‌دلیل عملیات‌های عمرانی تخریب شده و ۱۱۸ برج‌آرامگاه شناسایی‌شده در این گورستان، به‌طور کامل از بین رفته‌اند.
قدیر افروند، مدیر پایگاه میراث ملی ری، تأکید کرده است که شهرداری ری بدون توجه به ارزش تاریخی این منطقه، اقدام به خاکبرداری و خیابان‌کشی در این محوطه کرده است. او می‌گوید: «شما دیگر هیچ نشانی از آن ۱۱۸ آرامگاه در این محوطه تاریخی مشاهده نمی‌کنید.»
پیامدهای جبران‌ناپذیر برای میراث فرهنگی ری
انجمن علمی باستان‌شناسی ایران نیز در نامه‌ای به مسئولان شهری و فرهنگی، هشدار داده است که ادامه پروژه بام ری می‌تواند پیامدهای جبران‌ناپذیری برای میراث فرهنگی ری داشته باشد.
این انجمن خواستار توقف فوری این پروژه و اقدامات جدی برای حفاظت از آثار تاریخی این منطقه شده است. با این حال، شهرداری ری به‌رغم مخالفت‌های گسترده، همچنان به پیشبرد پروژه ادامه می‌دهد.
یکی از نگرانی‌های اصلی، ثبت‌نشدن گورستان تاریخی زیرین ری در فهرست آثار ملی است. اگرچه این محوطه واجد شرایط لازم برای ثبت است، اما تاکنون اقدامی در این زمینه صورت نگرفته است. این بی‌توجهی به میراث تاریخی، نه‌تنها تهدیدی برای فرهنگ و تاریخ ایران است، بلکه می‌تواند فرصت ثبت جهانی این آثار را نیز از بین ببرد.
در حالی که برخی مسئولان شهری معتقدند پروژه بام ری می‌تواند به رونق گردشگری منطقه کمک کند، کارشناسان میراث فرهنگی و باستان‌شناسان هشدار می‌دهند که این پروژه در حال نابودی بخش‌های مهمی از تاریخ ایران است.
حفاظت از این میراث ارزشمند نیازمند همکاری و هماهنگی بین مسئولان شهری، میراث فرهنگی و جامعه علمی است تا از تخریب‌های بیشتر جلوگیری شود و این آثار برای نسل‌های آینده حفظ شوند.
